aandrieve

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aandrieve (Nederlands: aandrijven, aanspoelen, voortstuwen [aandrijven: bewegen, aanmoedigen, slaan])

• Kirchröadsj: aadrieve
• Mofers: aa~ndrie~ve

Verveuging

drif aan, dreef aan, aangedreve

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich drief get aan	mer ich drief get aan	det ich get aandrief	ich höb get aangedreve
IPA	/ɪʝ drí:f çæd 'á:n/	/mær‿ɪ̽ʝ drí:f çæd 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:ndrí:f/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣədré:ve/

aandrieve /á:ndrí:ve/

1. (euvergenkelik) daoveur zorge det get blief bewaege, in wirking stèllen en haje van ('n óngerdeil van) 'n apperaat
2. (óneuvergenkelik) drievendj korterbie kómme

   Det water inne baek kump aangedrieve vanoet Postert.

Aafbraeking

• aan-drie-ve

Aafleijinge

• aandriever, aandrieving
• aandriefas, aandriefbandj, aandriefkitting, aandriefkrach, aandrieflien, aandriefmechanisme, aandriefmoter, aandriefraad, aandriefreem, aandriefstèlsel

Samestèlling

• aan- + drieve

Zagswies

• emes d'n aezel aandrieve: spotte mit 'ne manskaerel ómdet t'r nao de meining vanne anger luuj te laat of gaar neet trouwtj mit e maedje, beveurbeeldj naodet t'r dem zwanger gemaak haet (Dao waerdje dan herrie gemaak, de kaetelmeziek, mit dèkselen en kèlles. Es me de manskaerel kós vange waerdje dem zie kruuts ingestreke mit ter, wo vaeren euverhaer gestrujdj waerdje; dan waas t'r getaerd en gevaerd. Dit volksgerich deej zich veur toet ±1900, wie 't offesjeel verbaoje waerdje.)

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aandrief		aandriefs		aandrief		aandrieve	aandrieven	aandrief		aandrieve	aandrieven	aandrievendj
	IPA	/á:ndrí:f/	/á:ndrí:v/	/á:ndrifs/	/á:ndrivz/	/á:ndrif/	/á:ndriv/	/á:ndrí:ve/	/á:ndrí:ven/	/á:ndrif/	/á:ndriv/	/á:ndrí:ve/	/á:ndrí:ven/	/á:ndrí:veɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aandreef †aandreif		aandreefs †aandreifs		aandreef †aandreif		aandreve	aandreven	aandreef		aandreve	aandreven	aangedreve	aangedreven
	IPA	/á:ndré:f/ /á:ndrɛ́i̯f/	/á:ndré:v/ /á:ndrɛ́i̯v/	/á:ndré:fs/ /á:ndrɛ́i̯fs/	/á:ndré:vz/ /á:ndrɛ́i̯vz/	/á:ndré:f/ /á:ndrɛ́i̯f/	/á:ndré:v/ /á:ndrɛ́i̯v/	/á:ndré:ve/	/á:ndré:ven/	/á:ndré:f/	/á:ndré:v/	/á:ndré:ve/	/á:ndré:ven/	/á:nɣədré:ve/	/á:nɣədré:ven/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	aandreef		aandreefs		aandreef		aandreve	aandreven	aandreef		aandreve	aandreven	aangedreve	aangedreven
	IPA	/á:ndré:f/	/á:ndré:v/	/á:ndré:fs/	/á:ndré:vz/	/á:ndré:f/	/á:ndré:v/	/á:ndré:ve/	/á:ndré:ven/	/á:ndré:f/	/á:ndré:v/	/á:ndré:ve/	/á:ndré:ven/	/á:nɣədré:ve/	/á:nɣədré:ven/
gebi-jjendje wies	sjrif			drief aan!				drieve-v'r aan		drieftj aan! drief aan!
	IPA			/drí:v /	/drí:v á:n/			/drí:vever /	/drí:vever á:n/	/drí:vɟ / /drí:v /	/drí:vɟ á:n/ /drí:v á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aandrieve	aandrieven	aangedriefs ó		aandrieve	aandrieven	aandrieventaere		aandrieventaeren		aangedrieve		aangedrieven
	IPA	/á:ndrí:ve/	/á:ndrí:ven/	/á:nɣədrì:fs/	/á:nɣədrì:vz/	/á:ndrí:ve/	/á:ndrí:ven/	/á:ndrí:ven̥'tɛ̀:re/		/á:ndrí:ven̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣədrí:ve/		/á:nɣədrí:ven/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aandrieve

Frans: actionner(fr:), entraîner, propulser Ingels: power(en:), propel, drive(en:) Nederlandjs: aandrijven(nl:) Pruus: antreiben, treiben

Portegees: dirigir Spaans: impulsar, accionar Zweeds: påskynda

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aandrieve ó /á:ndrí:ve/

1. (gerundium) gerundium II van aandrieve
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-drie-ve

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aandrieve	aandrieven	—
	IPA	/á:ndrí:ve/	/á:ndrí:ven/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aandrieve	aandrieven	—
	IPA	/á:ndrí:ve/	/á:ndrí:ven/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aandrieve /á:ndrí:ve/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aandrieve (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aandrieve (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-drie-ve

Variaasje

• (in houfzats) drieve aan