bendige
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Wirkwaord
bendige (Nederlands: temmen, aan banden leggen, vastbinden)
- Sinnenieme
- Verveuging
bendig, bendigde, gebendig
Mofers
Wirkwaord
Lemma
bendige /bæ̀ndɪ̽ʝe/
- (euvergenkelik) e bieës taam make
- (euvergenkelik) emes of get ónger bedwank kriege, de vrieheid van get bepirke
- Aafbraeking
- ben-di-ge
- Synoniem
- [1] †taeme
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
- Zagswies
- neet te bendige zeen: neet ónger kóntrol te haje zeen
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 76.
Verveuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: bendige, banne en temme
- Frans: apprivoiser, dompter
- Ingels: tame
- Nederlandjs: temmen
- Pruus: zähmen
- Spaans: domar
- Zweeds: tämja
[2]
- Nederlandjs: aan banden leggen
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
bendig ó /bæ̀ndɪ̽ʝe/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- ben-di-ge
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
bendige /bæ̀ndɪ̽ʝe/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van bendige
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van bendige
- Aafbraeking
- ben-di-ge
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads