fluite

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

fluite (Nederlands: fluiten)

Verveuging

flöt, flötde, geflöt


Mofers

Wirkwaord

Lemma

fluite /fl̥œ́i̯te/

  1. (óneuvergenkelik) 'nen opvallendje klank make door lóch dore móndj nao boete te laoze, wobie me de tóng, de tenj enne luup gespannen hèltj
  2. (óneuvergenkelik) saortgelieke klank es bie [1] make dore lóch door e meziekinsterment of 'n piep te duje
Aafbraeking
  • flui-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • op emes fluite: door te fluite d'n aandach van emes trèkke
  • Veugelkes die vreug fluite, griep de kat: Wens te te vreug oppen daag bliej bös, kieërt det taenge dich.

Verveuging

Meer informatie ich, doe ...
Raod

Dit wirkwaord is van oearsprónk zwaak. Allewiel huuert m'n ouch de nederlandjse vörm: fluitdje (iv.) > floo~t, fluitdjes > floo~ts, fluitdje(n) (mv.) > flo~te(n) en gefluitj > geflao~te(n).

Lèt op! Bakkes lieëtj de -t- eweg inne vergangen tied: fluidje.

In anger spraoke

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: fluite

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

fluite ó /fl̥œ́i̯te/

  1. (gerundium) gerundium II van fluite
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • flui-te

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

Wirkwaord

Neet-lemma

fluite /fl̥œ́i̯te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van fluite
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van fluite
Aafbraeking
  • flui-te

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

fluite /fl̥œ́i̯te/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van fluit
Aafbraeking
  • flui-te
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads