horetig

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

horetig /hó:rətɪç ~ hò:rətɪç/

1. liekendj op of de kinmirken höbbendj van 'n hoor, wie 'n hoor
2. (euverdrechtelik) biezunjer vervaelendj en hinjerlik

Aafbraeking

• ho-re-tig

Net get anges gesjreve

• hortig

Synoniem

• hore

Samestèlling

• hore- + -etig

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	horetige	horetigen	horetige	horetig		horetige	horetig		horetig
	IPA	/hó:rətɪʝe/	/hó:rətɪʝen/	/hó:rətɪʝe/	/hó:rətɪç/	/hó:rətɪʝ/	/hó:rətɪʝe/	/hó:rətɪç/	/hó:rətɪʝ/	/hó:rətɪç/	/hó:rətɪʝ/
kómparatief	sjrif	horetigere	horetigeren	horetiger	horetiger		horetiger	horetiger		horetigert
	IPA	/hó:rətɪʝərə/	/hó:rətɪʝərən/	/hó:rətɪʝər/	/hó:rətɪʝər/		/hó:rətɪʝər/	/hó:rətɪʝər/		/hó:rətɪʝər̥t/	/hó:rətɪʝərd/
superlatief	sjrif	horetigste	horetigsten	horetigste	horetigste		horetigste	horetigste		horetigste
	IPA	/hó:rətɪçste/	/hó:rətɪçsten/	/hó:rətɪçste/	/hó:rətɪçste/		/hó:rətɪçste/	/hó:rətɪçste/		/hó:rətɪçste/
partitief	sjrif									horetigs
	IPA									/hó:rətɪçs/	/hó:rətɪʝz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) horetigs (toe)	(wie) horetig (geer)
	IPA	/wì: hó:rətɪçs tú:/	/wì: hó:rətɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) horetigers (toe)	(wie) horetigertj (geer)
	IPA	/wì: hó:rətɪʝər̥s tú:/	/wì: hó:rətɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: hoerachtig^(nl:), hoerig^(nl:)

Biewaord

Neet-lemma

horetig /hó:rətɪç ~ hò:rətɪç/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• ho-re-tig

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	horetig
	IPA	/hó:rətɪç/	/hó:rətɪʝ/
kómparatief	sjrif	horetiger
	IPA	/hó:rətɪɣər/
superlatief	sjrif	horetigste
	IPA	/hó:rətɪçste/