inwillige
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Mofers
Wirkwaord
Lemma
inwillige /ɪ́nwɪ́lɪ̽ʝe/
- (euvergenkelik) get wille toestaon, instumme mit get
- Aafbraeking
- in-wil-li-ge
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
Verveuging
't Wirkwaord "willige" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger aangegaeve.
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: bewillige
- Ingels: consent(en:)
- Nederlandjs: inwilligen
- Pruus: einwilligen
- Spaans: consentir(es:), acceder(es:)
- Zweeds: samtycka, bifalla
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
inwillige ó /ɪ́nwɪ́lɪ̽ʝe/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- in-wil-li-ge
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
inwillige /ɪ́nwɪ́lɪ̽ʝe/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van inwillige (in naevezats)
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van inwillige (in naevezats)
- Aafbraeking
- in-wil-li-ge
- Variaasje
- (in houfzats) willige in
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads