willig
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Bieveuglik naamwaord
willig (Nederlands: willig)
- Verbuging
willige m/v/p, williger, willigste
Mofers
Bieveugelik naamwaord
Lemma
willig /wɪ́lɪç/
- mitte eigesjap det me mit wiltj wirke
- Aafbraeking
- wil-lig
- Aafleijinge
- gewillig, hulpwillig, ónwillig, vriewillig, waalwillig
- inwillige
- Samestèlling
Verbuging
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: willig
Biewaord
Neet-lemma
willig /wɪ́lɪç/
- (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
- Aafbraeking
- wil-lig
Verbuging
In anger spraoke
Wirkwaord
Neet-lemma
willig ... in /wɪ́lɪç/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van inwillige (in houfzats)
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van inwillige (in houfzats)
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van inwillige (in houfzats)
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van inwillige
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van inwillige
- Aafbraeking
- wil-lig
- Variaasje
- [1,2,3] (in naevezats) inwillig
- [5] willigtj in
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads