mien

Algemein Gesjreve Limburgs

Bezittelik veurnaamwaord

mien (Nederlands: mijn)

• Mofers: mie~n (mie~ne, mie\n, mie~)

Verbuging

miene/mne m, mien/mn v/p, mie/me o

Zelfsjtendig naamwaord

mien v (Nederlands: mijn, kolenmijn, gezichtsuitdrukking, mine)

• Mofers: mie\n (mie~ne, mie\nke)

Verbuging

miene, mienke

Mofers

Bezittelik veurnaamwaord

Lemma

mien /mí:n/

1. (twieëdje persoean, inkelvaad) eigendóm vanne spraeker of de sjriever zelf

   Mien hoes is oet 1956.

Aafbraeking

• mien

Aafleijinge

• mienentwaege

Verwantje wäörd

• ich, mich

Grammaer

De ónziejige vorm "mie" wuuert ouch gebroek bie femielje waat kortbie steit: Ich höb mie moder neet gekindj.

De volgendje zelfstenjige vörm zeen bekindj:

• d'r miene (mannelik, mit sleiptoean): dae waat van mich is

  Die fietsje kin ich neet oeterein; welken is d'r miene?

• d'r mien (vrouwelik en mieëveljig, mit korte stoeattoean): die waat van mich is/zeen
• 't mient > 't mien (ónziejig, mit sleiptoean): det waat van mich is

  Det bruuedje det dao ligk is nag 't mien(t).

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	miene	mienen	mien		mie		mien		mien		mient
	IPA	/mí:ne/	/mí:n/	/mìn/		/mí:/		/mìn/		/mí:n/		/mí:n̥t/	/mí:nd/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: mien

Frans: mon, ma, mes Gotisch: 𐌼𐌴𐌹𐌽𐍃(got:) Ingels: my(en:) Nederlandjs: mijn(nl:)

Pruus: mein Spaans: mi Zweeds: min

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mien v /mì:n/

1. 'n plaats, zoeawaal óngere gróndj es daobaove, wo me veur delfstóffe, wie metaal en stein, gruuef
2. e veurwerp det gevöldj is mit 'n springstóf en ómplóf bie verstuuering of aanraking

Raod

Dit waord wuuert van vreugeroet neet gebroek veur 'n mien wo me kaolen oete gróndj haoltj; det is 'n "koel".

Aafbraeking

• mien

Aafleijinge

• óngermiene, óntmiene
• mienboew, mienevaeger, miengemèndje, mienwirker
• eiermien, goldjmien, kaolemien, kopermien, landjmien, staotsmien, zaatmien, zieëmien, zilvermien

Verwantje wäörd

• koel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mien		miene	mienen
	IPA	/mì:n/		/mí:ne/	/mí:nen/
dim.	sjrif	mienke	mienken	mienkes
	IPA	/mì:n̥kʲe/	/mì:n̥kʲen/	/mì:n̥kʲes/	/mì:n̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: mien

Frans: mine v Ingels: quarry, mine(en:) Iteljaans: cava(it:) v Nederlandjs: mijn(nl:) g

Pruus: Mine v Spaans: mina v Zweeds: gruva g

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: mien

Frans: mine v Ingels: mine(en:) Nederlandjs: mijn(nl:) g

Pruus: Mine v Spaans: mina v Zweeds: mina g

Eigenaam

Lemma

Mien v /mìn/

1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur vrouwlje (in gebroek toet ±1925)

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Mien" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Mien

Verwantje wäörd

• Miena, Wullemien

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 44.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Mien		Mienne	Miennen
	IPA	/mìn/		/mìne/	/mìnen/
dim.	sjrif	Mientje	Mientjen	Mientjes
	IPA	/mìɲ̊ce/	/mìɲ̊cen/	/mìɲ̊ces/	/mìɲ̊cez/

Raod

Bakkes sjrief 't mieëvaad es Miene.

In anger spraoke

• Nederlandjs: Wilhelmina v

Bezittelik veurnaamwaord

Neet-lemma

mien /mìn/

1. (neet-lemma) vrouwelike vorm van mien
2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm van mien

Aafbraeking

• mien

Wirkwaord

Neet-lemma

mien /mì:n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van miene
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van miene

Aafbraeking

• mien