mitgaeve

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

mitgaeve (Nederlands: meegeven, toegeven, zich schikken, zich aanpassen)

• Mofers: mitgae~ve

Verveuging

gif mit, goof mit, mitgegaeve

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich gaef get mit	mer ich gaef get mit	det ich get mitgaef	ich höb get mitgegaeve
IPA	/ɪç ʝ̊ɛ́:f çæd 'mɪt/	/mær‿ɪ̽ç ʝ̊ɛ́:f çæd 'mɪt/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd mɪtʝ̊ɛ́:f/	/ɪç‿œ̽b ʝæd mɪtɣ̊əʝɛ́:ve/

mitgaeve /mɪtʝ̊ɛ́:ve/

1. (euvergenkelik) emes dae eweggeit get gaeve veur mit te numme
2. (euvergenkelik) kinnis doorgaeve, wie ane kinjer
3. (euvergenkelik) mekkeliker te buge make van (emes) zien meining

   Ich höb mótte mitgaeve det t'r det werk fijn gedaon haw.

4. (euvergenkelik) minder strang make van 'n touw of 'ne kabel

   Drek det kaord noe neet aan, went dan brik tich det; doe mós dem get mitgaeve.

5. (óneuvergenkelik) zich krómmendj wieke van e matterjaal

Aafbraeking

• mit-gae-ve

Verwantje wäörd

• [3] mitgaondj, toegaeve

Samestèlling

• mit- + gaeve

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	mitgaef		mitguuefs		mitguuef		mitgaeve	mitgaeven	mitgef mitgaef		mitgaeve	mitgaeven	mitgaevendj
	IPA	/mɪtʝ̊ɛ́:f/	/mɪtʝ̊ɛ́:v/	/mɪtɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈fs/	/mɪtɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈vz/	/mɪtɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈f/	/mɪtɣ̊ʉ̜̀ɛ̯̈v/	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	/mɪtʝ̊æf/ /mɪtʝ̊ɛ̀:f/	/mɪtʝ̊æv/ /mɪtʝ̊ɛ̀:v/	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	/mɪtʝ̊ɛ́:veɲɟ/
vergangen tied	sjrif	mitgaaf mitgoof		mitgaafs mitgoofs		mitgaaf mitgoof		mitgove	mitgoven	mitgoof		mitgove	mitgoven	mitgegaeve ↓mitgegaove	mitgegaeven ↓mitgegaoven
	IPA	/mɪtɣ̊á:f/ /mɪtɣ̊ò:f/	/mɪtɣ̊á:v/ /mɪtɣ̊ò:v/	/mɪtɣ̊á:fs/ /mɪtɣ̊ò:fs/	/mɪtɣ̊á:vz/ /mɪtɣ̊ò:vz/	/mɪtɣ̊á:f/ /mɪtɣ̊ò:f/	/mɪtɣ̊á:v/ /mɪtɣ̊ò:v/	/mɪtɣ̊ó:və/	/mɪtɣ̊ó:vən/	/mɪtɣ̊ò:f/	/mɪtɣ̊ò:v/	/mɪtɣ̊ó:və/	/mɪtɣ̊ó:vən/	/mɪtɣ̊əʝɛ́:ve/ /mɪtɣ̊əɣɒ́:və/	/mɪtɣ̊əʝɛ́:ven/ /mɪtɣ̊əɣɒ́:vən/
hujigen tied (kónjunktief)	sjrif	mitgaef		mitgaefs		mitgaef		mitgaeve	mitgaeven	mitgaef		mitgaeve	mitgaeven	mitgaevendj
	IPA	/mɪtʝ̊ɛ̀:f/	/mɪtʝ̊ɛ̀:v/	/mɪtʝ̊ɛ̀:fs/	/mɪtʝ̊ɛ̀:vz/	/mɪtʝ̊ɛ̀:f/	/mɪtʝ̊ɛ̀:v/	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	/mɪtʝ̊ɛ̀:f/	/mɪtʝ̊ɛ̀:v/	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	/mɪtʝ̊ɛ́:veɲɟ/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	mitgoof		mitgoofs		mitgoof		mitgove	mitgoven	mitgoof		mitgove	mitgoven	mitgegaeve ↓mitgegaove	mitgegaeven ↓mitgegaoven
	IPA	/mɪtɣ̊ò:f/	/mɪtɣ̊ò:v/	/mɪtɣ̊ò:fs/	/mɪtɣ̊ò:vz/	/mɪtɣ̊ò:f/	/mɪtɣ̊ò:v/	/mɪtɣ̊ó:və/	/mɪtɣ̊ó:vən/	/mɪtɣ̊ò:f/	/mɪtɣ̊ò:v/	/mɪtɣ̊ó:və/	/mɪtɣ̊ó:vən/	/mɪtɣ̊əʝɛ́:ve/ /mɪtɣ̊əɣɒ́:və/	/mɪtɣ̊əʝɛ́:ven/ /mɪtɣ̊əɣɒ́:vən/
gebi-jjendje wies	sjrif			gaef mit! gae mich mit!				gaeve-v'r mit		gaeftj mit! ↓gaef mit!
	IPA			/ʝɛ́:v mɪt/ /ʝɛ́:mɪʝ mɪt/	/ʝɛ́:v mɪd/ /ʝɛ́:mɪʝ mɪd/			/ʝɛ́:vever mɪt/	/ʝɛ́:vever mɪd/	/ʝɛ̀:vɟ mɪt/ /ʝɛ̀:v mɪt/	/ʝɛ̀:vɟ mɪd/ /ʝɛ̀:v mɪd/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	mitgaeve	mitgaeven	mitgegaef ó		mitgaeve	mitgaeven	mitgaeventaere		mitgaeventaeren		mitgegaeve		mitgegaeven
	IPA	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	/mɪtɣ̊əʝɛ́:f/	/mɪtɣ̊əʝɛ́:v/	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven̥'tɛ̀:re/		/mɪtʝ̊ɛ́:ven̥'tɛ̀:ren/		/mɪtɣ̊əʝɛ́:ve/		/mɪtɣ̊əʝɛ́:ven/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: mitgaeve
• Frans: donner^(fr:)
• Ingels: give^(en:)
• Nederlandjs: meegeven
• Pruus: mitgeben
• Zweeds: skicka med

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: mitgaeve
• Ingels: pass on
• Nederlandjs: meegeven
• Pruus: mitgeben

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

mitgaeve ó /mɪtʝ̊ɛ́:ve/

1. (gerundium) gerundium II van mitgaeve
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• mit-gae-ve

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mitgaeve	mitgaeven	—
	IPA	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	mitgaeve	mitgaeven	—
	IPA	/mɪtʝ̊ɛ́:ve/	/mɪtʝ̊ɛ́:ven/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

mitgaeve /mɪtʝ̊ɛ́:ve/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van mitgaeve (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van mitgaeve (in naevezats)

Aafbraeking

• mit-gae-ve

Variaasje

• (in houfzats) gaeve mit