sjaaj
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
sjaaj m (Nederlands: schade)
- Verbuging
—, —
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
sjaaj v /ʃà:i̯/
- 'n óngewinsdje, negatieve oetwirking, zowaal liefelik, geiselik es geljelik
- Die hawwe van al opgezatj, meh geine waas dao. Die mótte zeker 'n tón sjaaj höbbe gadj.
- 't gehieël van kratse, stökker die aafgebraoke zeen en anger zake die kepot zeen aan e gehieël (ouch aan 't lief)
- Veer hawwe väöl sjaaj door dae brandj.
- Aafbraeking
- sjaaj
- Aafleijinge
- sjaje, sjejjelik, besjadige
- sjaajvergeujing
- autosjaaj, naevesjaaj
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- emes sjaaj doon: door zien hanjele daoveur zorge det emes anges sjaaj liedj
- kieke waat de sjaaj is: kieke waat betaaldj mót waere
- Huib, kiek 'ns waat de sjaaj is. Ich gaon heives.
- sjaaj lieje: sjaaj kriege, sjaaj höbbe
Verbuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: sjaaj
Wirkwaord
Neet-lemma
sjaaj /ʃà:i̯/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjaje
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjaje
- Aafbraeking
- sjaaj
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads