strak

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

strak /str̥ak/

1. sónger kräökelen of bäög
2. nej aansloetendj

   Die bóks is tich väöls te strak; doe mós tich 'n haole die breier is inne häöpe.

3. sónger ónnuuedigheje
4. sóngere ouge te verwaege

   Mit 'ne strakke keek heel d'r de ougen oppen hóndj.

5. (synoniem) anger waord veur maotvas

Aafbraeking

• strak

Aafleijinge

• strakgespanne

Verwantje wäörd

• glaad, gespanne, strakkes, strang, vlaak

Zagswies

• strak veur zich oet kieke

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	strakke	strakken	strakke	strak		strakke	strak		strak
	IPA	/str̥akə/	/str̥akən/	/str̥akə/	/str̥ak/	/str̥ag/	/str̥akə/	/str̥ak/	/str̥ag/	/str̥ak/	/str̥ag/
kómparatief	sjrif	strakkere	strakkeren	strakker	strakker		strakker	strakker		strakkert
	IPA	/str̥akərə/	/str̥akərən/	/str̥akər/	/str̥akər/		/str̥akər/	/str̥akər/		/str̥akər̥t/	/str̥akərd/
superlatief	sjrif	strakste	straksten	strakste	strakste		strakste	strakste		strakste
	IPA	/str̥akstə/	/str̥akstən/	/str̥akstə/	/str̥akstə/		/str̥akstə/	/str̥akstə/		/str̥akstə/
partitief	sjrif									straks
	IPA									/str̥aks/	/str̥agz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) straks (toe)	(wie) strak (geer)
	IPA	/wì: str̥aks tú:/	/wì: str̥ak ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) strakkers (toe)	(wie) strakkertj (geer)
	IPA	/wì: str̥akər̥s tú:/	/wì: str̥akər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[2]

• Ingels: tight^(en:)
• Nederlandjs: strak
• Remeens: colant^(ro:)

Biewaord

Neet-lemma

strak /str̥ak/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• strak

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	strak
	IPA	/str̥ak/	/str̥ag/
kómparatief	sjrif	strakker
	IPA	/str̥akər/
superlatief	sjrif	strakste
	IPA	/str̥akstə/