strang

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

strang /str̥àŋ/

1. 'n groeate kónzentraasje bevattendj van ei bestandjsdeil, wodoor de reuk of de smaak döks te euverhieërsendj wuuert

   Bao, waat höbs toe strange kóffe gezatj. Det is pensentirger!

2. sónger taengespraok te kónne lieje

   Meister Jo waas ummer 'ne strange lieërer.

3. zich prónt hajendj ane veursjrifter dan de wètte

   Es ich ummer 'ne strang geluivige waas gewaes ieëre, haw ich noe noeatj 't hoes vrie gadj!

4. van e stevig pestuur (gezag van luuj)
5. vaster of korter biejein es ieës, door te zeen samegedrök of toegeknepe

Aafbraeking

• strang

Net get anges gesjreve

• strandj, strank

Antonieme

• [1] flaw, waterig

Aafleijinge

• strengdje
• aanstrenge

Verwantje wäörd

• sjerp, sterk, strak, strik
• strank

Zagswies

• 'ne strange wintjer: 'ne wintjer mit hieël kaad en slech waer
• Strang hieëre regere neet lang: E strang rezjiem doert neet lang.

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	strange	strangen	strang		strang		strang		strang		strangk
	IPA	/str̥áŋə/	/str̥áŋən/	/str̥àŋ/	/str̥áŋ/	/str̥àŋ/		/str̥àŋ/	/str̥áŋ/	/str̥àŋ/		/str̥àŋ̊k/	/str̥àŋg/
kómparatief	sjrif	strangere	strangeren	stranger		stranger		stranger		stranger		strangert
	IPA	/str̥àŋərə/	/str̥àŋərən/	/str̥àŋər/		/str̥àŋər/		/str̥àŋər/		/str̥àŋər/		/str̥àŋər̥t/	/str̥àŋərd/
superlatief	sjrif	strangste	strangsten	strangste		strangste		strangste		strangste		strangste
	IPA	/str̥àŋ̊stə/	/str̥àŋ̊stən/	/str̥àŋ̊stə/		/str̥àŋ̊stə/		/str̥àŋ̊stə/		/str̥àŋ̊stə/		/str̥àŋ̊stə/
partitief	sjrif											strangs
	IPA											/str̥àŋ̊s/	/str̥àŋz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) strangs (toe)	(wie) strangk (geer)
	IPA	/wì: str̥àŋ̊s tú:/	/wì: str̥àŋ̊k ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) strangers (toe)	(wie) strangertj (geer)
	IPA	/wì: str̥àŋər̥s tú:/	/wì: str̥àŋər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

Aadingels: stearc(ang:) Faeruuers: sterkur(fo:) Frans: fort(fr:) Ieslandjs: sterkur(is:) Ingels: strong(en:)

Japans: 固い(ja:) Nederlandjs: sterk Pruus: stark Spaans: fuerte Zweeds: stark, skarp

[2]

Frans: strict Ingels: strict(en:) Japans: 固い(ja:) Nederlandjs: streng

Pruus: streng Spaans: estricto Zweeds: sträng

Biewaord

Neet-lemma

strang /str̥àŋ/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• strang

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	strang
	IPA	/str̥àŋ/
kómparatief	sjrif	stranger
	IPA	/str̥àŋər/
superlatief	sjrif	strangste
	IPA	/str̥àŋ̊stə/