verdouve

Mofers

Wirkwaord

Lemma

verdouve /və̽r'dɒ̀u̯və/

1. (euvergenkelik) emes douf make, daoveur zorge det emes nieks mieë huuert (ouch door 'm te euverstumme mit angere, heldere klank)

   Doe verdoufs mich es toe dae radio zoea hel zits!

2. (euvergenkelik) emes of e liefdeil geveulloos make

   Ich gaon ieës daen tandj verdouven ieër ich 'm dich trèk.

3. (euvergenkelik) emes ónger narcose bringe

   Bie zón operaasje wuuers se ram verdouf.

Aafbraeking

• ver-dou-ve

Aafleijinge

• verdouf, verdouving
• oearverdouvendj

Samestèlling

• ver- + douf + -e

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verdouf		verdoufs		verdouf		verdouve	verdouven	verdouf		verdouve	verdouven	verdouvendj
	IPA	/və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯v/	/və̽r'dɒ̀u̯fs/	/və̽r'dɒ̀u̯vz/	/və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯v/	/və̽r'dɒ̀u̯və/	/və̽r'dɒ̀u̯vən/	/və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯v/	/və̽r'dɒ̀u̯və/	/və̽r'dɒ̀u̯vən/	/və̽r'dɒ̀u̯vəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verdoufdje	verdoufdjen	verdoufdjes		verdoufdje	verdoufdjen	verdoufdje	verdoufdjen	verdoufdje	verdoufdjen	verdoufdje	verdoufdjen	verdouf
	IPA	/və̽r'dɒ̀u̯vɟə/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟən/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟəs/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟəz/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟə/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟən/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟə/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟən/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟə/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟən/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟə/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟən/	/və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯v/
gebi-jjendje wies	sjrif			verdouf!				verdouve-v'r		verdouftj! verdouf!
	IPA			/və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯v/			/və̽r'dɒ̀u̯vəvər/		/və̽r'dɒ̀u̯fc/ /və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯vɟ/ /və̽r'dɒ̀u̯v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	verdouve	verdouven	verdouf ó		verdouve	verdouven	verdouventaere		verdouventaeren		verdouve		verdouven
	IPA	/və̽r'dɒ̀u̯və/	/və̽r'dɒ̀u̯vən/	/və̽r'dɒ̀u̯f/	/və̽r'dɒ̀u̯v/	/və̽r'dɒ̀u̯və/	/və̽r'dɒ̀u̯vən/	/və̽r'dɒ̀u̯vən̥'tɛ̀:re/		/və̽r'dɒ̀u̯vən̥'tɛ̀:ren/		/və̽r'dɒ̀u̯və/		/və̽r'dɒ̀u̯vən/

In anger spraoke

[1]

• Albanees: shurdhoj^(sq:)
• Frans: assourdir, abasourdir^(fr:)
• Ingels: deafen
• Nederlandjs: verdoven
• Pruus: taub machen
• Spaans: ensordecer
• Zweeds: göra döv

[2]

• Ingels: anesthetize
• Nederlandjs: verdoven
• Pruus: betäuben

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verdouve ó /və̽r'dɒ̀u̯və/

1. (gerundium) gerundium II van verdouve
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-dou-ve

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verdouve	verdouven	—
	IPA	/və̽r'dɒ̀u̯və/	/və̽r'dɒ̀u̯vən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	verdouve	verdouven	—
	IPA	/və̽r'dɒ̀u̯və/	/və̽r'dɒ̀u̯vən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

verdouve /və̽r'dɒ̀u̯və/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verdouve
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verdouve
3. (neet-lemma) participium van verdouve

Aafbraeking

• ver-dou-ve