douf

Algemein Gesjreve Limburgs

Bieveuglik naamwaord

douf (Nederlands: doof, leeg, voos)

• Mofers: dou~f (dou\ver, dou\fste)

Verbuging

douve m, douf v/p, douver, doufste

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

douf /dɒ́u̯f/

1. neet of nimmieë gans good in staot toet huuere
2. sónger geveul (gezag vanne lidmaote, wie de erm of de bein)

   Nao die operaasje is mich det bein douf gebleve.

3. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur laeg

   Dae zien hoed bewaart, bewaart gèn douf noot.

Aafbraeking

• douf

Aafleijinge

• doufheid, doufköpke, douve, douvigheid, duive, verdouve
• stokdouf
• doufnetel, doufpot, douvemansoeare

Verwantje wäörd

• stóm

Zagswies

• Dae zien hoed/lief bewaart, bewaart gèn douf noot: Me mót zich werm zat kleier aandoon.
• 'n douf noot: emes dae hieël slech huuert
• zoea douf wie 'n knón: hieël douf
• zoea douf wie 'n kwartel: hieël douf, stokdouf
• zoea douf wie 'n noot: hieël douf, stokdouf

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 107.

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	douve	douven	douf		douf		douf		douf		douf
	IPA	/dɒ̀u̯və/	/dɒ̀u̯vən/	/dɒ̀u̯f/	/dɒ̀u̯v/	/dɒ́u̯f/	/dɒ́u̯v/	/dɒ̀u̯f/	/dɒ̀u̯v/	/dɒ́u̯f/	/dɒ́u̯v/	/dɒ́u̯f/	/dɒ́u̯v/
kómparatief	sjrif	douvere	douveren	douver		douver		douver		douver		douvert
	IPA	/dɒ̀u̯vərə/	/dɒ̀u̯vərən/	/dɒ̀u̯vər/		/dɒ̀u̯vər/		/dɒ̀u̯vər/		/dɒ̀u̯vər/		/dɒ̀u̯vər̥t/	/dɒ̀u̯vərd/
superlatief	sjrif	doufste	doufsten	doufste		doufste		doufste		doufste		doufste
	IPA	/dɒ̀u̯fstə/	/dɒ̀u̯fstən/	/dɒ̀u̯fstə/		/dɒ̀u̯fstə/		/dɒ̀u̯fstə/		/dɒ̀u̯fstə/		/dɒ̀u̯fstə/
partitief	sjrif											doufs
	IPA											/dɒ̀u̯fs/	/dɒ̀u̯vz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) doufs (toe)	(wie) douf (geer)
	IPA	/wì: dɒ́u̯fs tú:/	/wì: dɒ́u̯f ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) douvers (toe)	(wie) douvertj (geer)
	IPA	/wì: dɒ̀u̯vər̥s tú:/	/wì: dɒ̀u̯vər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: douf

Albanees: shurdh(sq:) Fins: kuuro Frans: sourd Grieks (nuuj): κουφός(el:) Ingels: deaf(en:)

Nederlandjs: doof(nl:) Pools: głuchy(pl:) Pruus: taub Spaans: sordo Zweeds: döv

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: douf
• Frans: engourdi
• Ingels: numb, insensitive
• Nederlandjs: gevoelloos^(nl:), verdoofd
• Pruus: taub, gefühllos, betäubt
• Viëtnamees: ê^(vi:)

Biewaord

Neet-lemma

douf /dɒ́u̯f/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• douf

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	douf
	IPA	/dɒ́u̯f/	/dɒ́u̯v/
kómparatief	sjrif	douver
	IPA	/dɒ̀u̯vər/
superlatief	sjrif	doufste
	IPA	/dɒ̀u̯fstə/

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

douf /dɒ̀u̯f/

1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van douf
2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van douf

Aafbraeking

• douf

Wirkwaord

Neet-lemma

douf /dɒ̀u̯f/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van douve
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van douve
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van douve
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van douve
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van douve

Aafbraeking

• douf

Variaasje

• [5] douftj