verdrieve

Mofers

Wirkwaord

Lemma

verdrieve /və̽r'drí:ve ~ ve̽r'drí:ve/

1. (euvergenkelik) emes dwingen eweg te gaon van 'n zeker plaats
2. (euvergenkelik) (ajerwèts) get laoten oetsjeie

Aafbraeking

• ver-drie-ve

Aafleijinge

• verdriever, verdrieving
• verdriefvlaak
• tiedverdrief

Verwantje wäörd

• verbanne, verjage

Samestèlling

• ver- + drieve

Zagswies

• d'n tied verdrieve: d'n tied ómkriege door get te doon

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verdrief		verdriefs		verdrief		verdrieve	verdrieven	verdrief		verdrieve	verdrieven	verdrievendj
	IPA	/və̽r'drí:f/	/və̽r'drí:v/	/və̽r'drifs/	/və̽r'drivz/	/və̽r'drif/	/və̽r'driv/	/və̽r'drí:ve/	/və̽r'drí:ven/	/və̽r'drif/	/və̽r'driv/	/və̽r'drí:ve/	/və̽r'drí:ven/	/və̽r'drí:veɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verdreef †verdreif		verdreefs †verdreifs		verdreef †verdreif		verdreve	verdreven	verdreef		verdreve	verdreven	verdreve	verdreven
	IPA	/və̽r'dré:f/ /və̽r'drɛ́i̯f/	/və̽r'dré:v/ /və̽r'drɛ́i̯v/	/və̽r'dré:fs/ /və̽r'drɛ́i̯fs/	/və̽r'dré:vz/ /və̽r'drɛ́i̯vz/	/və̽r'dré:f/ /və̽r'drɛ́i̯f/	/və̽r'dré:v/ /və̽r'drɛ́i̯v/	/və̽r'dré:ve/	/və̽r'dré:ven/	/və̽r'dré:f/	/və̽r'dré:v/	/və̽r'dré:ve/	/və̽r'dré:ven/	/və̽r'dré:ve/	/və̽r'dré:ven/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	verdreef		verdreefs		verdreef		verdreve	verdreven	verdreef		verdreve	verdreven	verdreve	verdreven
	IPA	/və̽r'dré:f/	/və̽r'dré:v/	/və̽r'dré:fs/	/və̽r'dré:vz/	/və̽r'dré:f/	/və̽r'dré:v/	/və̽r'dré:ve/	/və̽r'dré:ven/	/və̽r'dré:f/	/və̽r'dré:v/	/və̽r'dré:ve/	/və̽r'dré:ven/	/və̽r'dré:ve/	/və̽r'dré:ven/
gebi-jjendje wies	sjrif			verdrief!				verdrieve-v'r		verdrieftj! verdrief!
	IPA			/və̽r'drí:f/	/və̽r'drí:v/			/və̽r'drí:vever/		/və̽r'drì:f(c)/	/və̽r'drì:v(ɟ)/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	verdrieve	verdrieven	verdriefs ó		verdrieve	verdrieven	verdrieventaere		verdrieventaeren		verdrieve		verdrieven
	IPA	/və̽r'drí:ve/	/və̽r'drí:ven/	/və̽r'drì:fs/	/və̽r'drì:vz/	/və̽r'drí:ve/	/və̽r'drí:ven/	/və̽r'drí:ven̥'tɛ̀:re/		/və̽r'drí:ven̥'tɛ̀:ren/		/və̽r'drí:ve/		/və̽r'drí:ven/

In anger spraoke

[1]

• Frans: expulser
• Ingels: drive away, expel, banish
• Nederlandjs: verdrijven
• Pruus: vertreiben
• Sjinees: 祛^(zh:), 僰^(zh:)
• Spaans: expulsar
• Zweeds: fördriva

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verdrieve ó /və̽r'drí:ve ~ ve̽r'drí:ve/

1. (gerundium) gerundium II van verdrieve
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-drie-ve

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verdrieve	verdrieven	—
	IPA	/və̽r'drí:ve/	/və̽r'drí:ven/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	verdrieve	verdrieven	—
	IPA	/və̽r'drí:ve/	/və̽r'drí:ven/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

verdrieve /və̽r'drí:ve ~ ve̽r'drí:ve/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verdrieve
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verdrieve
3. (neet-lemma) participium van verdrieve

Aafbraeking

• ver-drie-ve