wegzitte

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich zit get weg	mer ich zit get weg	det ich get wegzit	ich höb get weggezatj
IPA	/ɪʝ zɪt çæt 'wæç/	/mær‿ɪ̽ʝ zɪt çæt 'wæç/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæt wæçz̥ɪt/	/ɪç‿œ̽b ʝæt wæɣ̊əzac/

wegzitte /wæçz̥ɪte/

1. (euvergenkelik) get ane kantj zitte, get op 'n anger plaats daoneer zitte

   Die kómme morge de straot vaege, dus zit tich de wage mer eweg.

2. (euvergenkelik) get op die plaats daoneer zitte wo 't ummer huuert wen 't neet gebroek wuuert

   Zit die glazer mer inne goje kas eweg.

Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking

• weg-zit-te

Variaasje

• ewegzitte

Samestèlling

• weg- + zitte "ponere"

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	wegzit		wegzits		wegzitj		wegzitte	wegzitten	wegzitj		wegzitte	wegzitten	wegzittendj
	IPA	/wæçz̥ɪt/	/wæçz̥ɪd/	/wæçz̥ɪts/	/wæçz̥ɪdz/	/wæçz̥ɪc/	/wæçz̥ɪɟ/	/wæçz̥ɪte/	/wæçz̥ɪten/	/wæçz̥ɪc/	/wæçz̥ɪɟ/	/wæçz̥ɪte/	/wæçz̥ɪten/	/wæçz̥ɪteɲɟ/
vergangen tied	sjrif	wegzat		wegzats		wegzat		wegzatte	wegzatten	wegzatj		wegzatte	wegzatten	weggezatj
	IPA	/wæçz̥at/	/wæçz̥ad/	/wæçz̥ats/	/wæçz̥adz/	/wæçz̥at/	/wæçz̥ad/	/wæçz̥atə/	/wæçz̥atən/	/wæçz̥ac/	/wæçz̥aɟ/	/wæçz̥atə/	/wæçz̥atən/	/wæɣ̊əzac/	/wæɣ̊əzaɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			zit weg!				zitte-v'r weg		zitj weg!
	IPA			/zɪt wæç/	/zɪt wæʝ/			/zɪtever wæç/	/zɪtever wæʝ/	/zɪc wæç/	/zɪc wæʝ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	wegzitte	wegzitten	weggezit ó		wegzitte	wegzitten	wegzittentaere		wegzittentaeren		weggezitte		weggezitten
	IPA	/wæçz̥ɪte/	/wæçz̥ɪten/	/wæɣ̊əzɪt/	/wæɣ̊əzɪd/	/wæçz̥ɪte/	/wæçz̥ɪten/	/wæçz̥ɪten̥'tɛ̀:re/		/wæçz̥ɪten̥'tɛ̀:ren/		/wæɣ̊əzɪte/		/wæɣ̊əzɪten/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: ewegzètte
• Ingels: put away
• Nederlandjs: wegzetten

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

wegzitte ó /wæçz̥ɪte/

1. (gerundium) gerundium II van wegzitte
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• weg-zit-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wegzitte	wegzitten	—
	IPA	/wæçz̥ɪte/	/wæçz̥ɪten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	wegzitte	wegzitten	—
	IPA	/wæçz̥ɪte/	/wæçz̥ɪten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

wegzitte /wæçz̥ɪte/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegzitte (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegzitte (in naevezats)

Aafbraeking

• weg-zit-te

Variaasje

• (in houfzats) zitte weg