A tònica velarizâ
caraterìstica fonética From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Con A tònica velarizâ se fà riferiménto a 'na caraterìstica fonética ch'a pòrta a di cangiaménti inta pronónçia da létia "A" ([a]) quand'a se trêuva inte 'na poxiçión tònica. Sta caraterìstica chi a gh'à 'na grandìscima variabilitæ pe caxón da prezénsa de bén bén de pronónçie diferénti, che pêuan anâ da-a "A" apénn-a ciù serâ ([ä]), a di soìn do bèllo ciù stréiti, scìnn-a a vegnî 'na "Ò" ([ɔ] e [o] ascì[n. 1]).
ZE |
Quésta pàgina a l'é scrîta in zenéize, segóndo a grafîa ofiçiâ |

A velarizaçión da "A" a l'é 'n éxito in comùn a di pòsti spantegæ e sénsa ligàmmi a 'na sôla léngoa. Tra Ligùria e tære da-arénte, l'àrea de difuxón ciù inportànte de quésto caràtere a s'esténde tra a Rivêa de Ponénte e o Bàsso Piemónte, tànto da êse adotâ ségge da variànte da léngoa lìgure che do piemontéize.
Remove ads
Difuxón
A velarizaçión da "A" a l'é spantegâ inte di pòsti diferénti che no gh'àn de continoitæ teritoriâle: tra e léngoe gàllo-itàliche a l'é comùn inte de regioìn d'in gîo a-e Àrpe Lìguri e a-a pàrte de céntro-ponénte de l'Apenìn Lìgure. A-a tramontànn-a de ste cadénn-e chi, spécce inti pàixi de léngoa piemontéize, a l'é 'na caraterìstica tìpica do monregaléize e do parlâ de Cêva ciù che, vérso levànte, inte variànte do monferìn da-arénte a-o confìn co-a Ligùria scìnn-a l'àrea de parlâ lusciandrìn. Inti sò stùddi, o Geoffrey Hull o dîxe d'avéila trovâ into Canavéize e inti parlæ lonbàrdi tra Novâra e Milàn ascì.
Léngoa lìgure

A velarizaçión da "A" a l'é 'na caraterìstica tìpica de 'n çèrto nùmero de variànte da léngoa lìgure, ch'én pi-â ciù pàrte spantegæ tra o çéntro-levànte da Rivêa de Ponénte e a región de l'Otrazôvo. In scê rîve do Mâ Lìgure, mesciàndose vèrso levànte da-o comùn do Çeiâ, a velarizaçión a se peu trovâ inte tùtti i parlæ scìnn-a quélli de stànpo savonéize, che gh'àn sta caraterìstica lê ascì. Ancón ciù a levànte, inti parlæ de lóngo ciù vixìn a-o zenéize "inlùstre" do céntro de Zêna, sto caràtere chi o và pe cóntra ciàn cianìn a scentâ, co-a sò prezénsa ch'a l'é atestâ scìnn-a inti quartê do ponénte da çitæ. Tra i sénci parlæ da Rivêa, in particolâ, a velarizaçión a l'é asæ marcâ into finarìn e inti parlæ che ghe stàn ciù da-a vixìn, dond'a vêgne indicâ co-o grafêma "ô"[3].
Pe cóntra, a scitoaçión a càngia de ciù inti pàixi dónde gh'é de variànte de stànpo arbenganéize: ste chi màncan de sòlito da velarizaçión, cómme l'acàpita into parlâ da çitæ e inte quélli di pàixi in gîo, ma in càngio a coménsa a conparî inte quàrche variêtæ di pàixi de valàdde, con di éxiti despægi. Lóngo a còsta, cómme za mensonòu, a velarizaçión a l'é 'n caràtere tìpico do parlâ do Çeiâ, dond'a l'é asæ marcâ, e de quéllo do Borghétto méntre, vèrso l'entrotæra, a se peu trovâ inta Valàdda do Nêva, spécce a Castrevêgio[4] e a Çeixêua, e, inte 'n mòddo apénn-a ciù marcòu, inti âtri parlæ da Valàdda do Varatèlla. Vèrso levànte, cómme za dîto, a velarizaçión a l'é 'na caraterìstica in comùn a tòsto tùtti i pàixi[5][6][7] scìnn-a-a zöna do finarìn e ancón ciù in la, ségge lóngo a còsta che vèrso a l'entrotæra. Pe de ciù, inta Rivêa se peu trovâ sto fenòmeno chi ànche inte di pónti izoæ ancón ciù a ponénte, cómme a Dosàiga, L'Îzoa[8] e tra i comùn d'Andêua[9] e d'Aràsce[10], ciù che, inte 'n mòddo no goæi marcòu, inte çèrti parlæ de stànpo inperiéize[11].
Vèrso l'entrotæra a velarizaçión da "A" a l'é 'na prezénsa comùn ségge inti parlæ lìguri che inte quélli piemontéixi, tànto ch'a no peu êse dêuviâ pe de clasificaçioìn precîze, e caraterizâ da 'na grànde variabilitæ. In particolâ a l'é difûza inta pàrte da Valàdda do Bórmia con de variànte da léngoa lìgure ò de pasàggio a-o piemontéize. Inta Bórmia, prezénpio, a gh'é into parlâ d'Artâ dond'a s'é svilupâ vèrso a "o" avèrta[12], a-a giornâ d'ancheu scrîta co-o grafêma "o" scibén che into pasòu a vegnîva indicâ co-ina "à" ascì[13]. Pe de ciù, inte zöne de tranxiçión tra o lìgure e o piemontéize, a velarizaçión a gh'é into parlâ de Càiri ascì, dond'a se prezénta cómme [ɒ][14].
De la da Bórmia, tra e variànte lìguri da valàdda do Tànaro (sàiva a dî l'ormeàsco e o garescìn), gh'é 'n'evoluçión do tùtto specìfica e do bèllo marcâ de sto fenòmeno chi. Defæti, gh'é 'na velarizaçión, spécce into parlâ d'Ormêa, ch'a l'à portòu a di éxiti do bèllo diferénti: ciù chi-â trasformaçión inta "o" avèrta ([ɔ] cómme pe òtu, "âto") e quélla inta "o" serâ ([o] cómme pe travoju, "travàggio", de vòtte scrîto travōju ascì), inte di âtri câxi gh'é a prezénsa de 'na velarizaçión mêno marcâ, co-in çèrto gràddo de variabilitæ. Defæti, l'é registròu ségge o són [ɑ], cómme pe gòtu, "gàtto", che l'éxito [ɐ], cómme inta pòula stròzu, "stràsso", che vêgnan scrîti coscì cómme a [ɔ][n. 2] co-o caràtere "ò"[15], scibén che gh'é de grafîe co-a "ō" ascì[16]. A raprezentaçión de quésti soìn a peu cangiâ in sciâ bâze da grafîa: a ògni mòddo, de sòlito l'é dêuviòu i scìnboli "o", "ò", "ō" e "ô" segóndo de conbinaçioìn diferénti. Pe cóntra, into garescìn gh'é sôlo e dôe evoluçioìn vèrso 'na "o" ch'a l'é serâ òpû avèrta, scrîta rispetivaménte "o" (otu, âto) e "ò" (pòrte, pàrte)[17], co-o grafêma "ô" ch'o l'é in càngio desligòu da-o scignificâto ch'o pìggia inte çèrte variànte lìguri, scicómme o l'é dêuviòu, co-in rimàndo a de grafîe piemontéixi, pe marcâ 'na "o" serâ ch'a se trêuva a-o pòsto da [u] lìgure, prezénpio, do sufìsso "-ón", ch'o vêgne -ôn.
A velarizaçión a l'é bén bén comùn inti parlæ de l'Otrazôvo, dond'a l'é do bèllo marcâ e prezénte inti parlæ de stànpo novéize, svilupàndose vèrso 'na "o" avèrta. De sòlito a vêgne scrîta co-o grafêma "ò"[18][19][20], ma inte di câxi l'é stæto dêuviòu "ä" ascì[21][22].
In sciâ fìn, tra i parlæ lìguri coloniâli sopravisciûi scìnn-a-a giornâ d'ancheu, a velarizaçión da "A" a l'é 'na caraterìstica tìpica do tabarchìn ascì[23].
Remove ads
Grafîa

No gh'é 'na sôla manêa pe marcâ a velarizaçión e, into córso di ànni, s'é dêuviòu bén bén de grafêmi diferénti pe indicâla, bazæ ségge in sciâ létia òriginâle, a "a", che in sciâ "o", anàndo aprêuvo a-e corispondénse létia-són de l'italiàn. Ciù chò-u piemontéize, ch'o l'adêuvia inta ciù pàrte di câxi a "ä"[24] ò, de ræo, a "á"[25], inte numerôze variànte da léngoa lìgure l'é stæto dêuviòu:
- Ä: bardenollu (ch'a ténde a [ø]), parlä 'd Basalüssu[22], finarìn de Gura e Olle[26], lisurencu[8], uaröxiu[21], savuneize (grafîa Viglione)[27], veřesìn[7]
- Â: burghetìn[n. 3], buinzanin[n. 4], inpeiéśe (inte çèrte zöne)[11], savuneize (grafîa Besio e Sguerso)[28][29], parlā de Bedònia[30]
- À: altaraise (grafîa do Sguerso)[13], priéze[5], väżìn[31]
- Å: bardenollu (ch'a ténde a [ɔ])[32]
- Ā: carizanin[n. 4], giustenieze[n. 4]
- O: altaraise (grafîa modèrna)[12], garescén (pi-â [o])[15], giüxvalîn[33]
- Ò: ar̂ascìn[10], anduréže[n. 5][9], cairèis[14], garescén (pi-â [ɔ])[15], nuvaise[18], nuvaise de Seravòle[19], parlò du Seiò[34], tabarkin[23], ulmioš-cu (pe [ɔ], [ɑ] e [ɐ])[15]
- Ô: giustenieze (grafîa de l'Armanàcco), finarìn[3], ulmioš-cu (pi-â [ɔ] inte çèrte grafîe), castelòttu[35]
- Ō: ulmioš-cu (inte çèrte grafîe)[15]
Remove ads
Nòtte
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads