Венетски јазик

Венетскиот е исчезнат индоевропски јазик што бил зборуван во античките времиња во северна Италија поточно во областа Венето и денешна Словенија^[2][3][4]. Јазикот е зачуван во писмена форма на околу 300 натписи што датираат од 6 век п.н.е. па сè до 1 век. Луѓето што го зборувале јазикот се нарекувале Венети од страна на Римјаните и Грците. Јазикот тотално се изгубил со освојувањето на територијата од страна на Римското Царство.

Венетски јазик
Застапен во	Италија, Словенија
Подрачје	Балкан, Апенински Полуостров
Изумрен	околу 1 век
Јазично семејство	индоевропско италски (?) или пара-келтски (?)[1] венетски јазик
Јазични кодови
ISO 639-3	–
Етнолингвистичка мапа на Апенинскиот полуостров во железното време, пред римската експанзија

Лингвистичка класификација

Venetic alphabet

Венетскиот е кентумски јазик. Натписите користат северноиталско писмо, кое е слично на етрурската азбука.

Точниот однос на венетскиот со другите индоевропски јазици сè уште се истражува, но повеќето научници се согласни дека венетскиот делел некои сличности со италските јазици и затоа понекогаш се класифицира како италски јазик. Меѓутоа, бидејќи делел некои сличности со другите западни индоевропски гранки (особено келтските и германските јазици), некои лигвисти претпочитаат да го класифицираат како засебен индоевропски јазик. Венетскиот исто така можеби бил поврзан со илирските јазици кои биле зборувани на западен Балкан, а теоријата дека илирскиот и венетскиот биле тесно поврзани и денес е дебатирана помеѓу научниците.

Примери од јазикот

Натписите се пронајдени на бронзена накит во Есте, Италија. Примерите се од Јадранскиот Венетски јазик, а за останатите дијалекти на овој јазик има слабо извори. Овој дијалект е сличен со латинскиот јазик.

венетички: mego donasto śainatei reitiiai porai egeotora aimoi ke louderobos

латински: me donavit sanatrici Reitiae bonae Egetora [pro] Aemo liberis-que

венетички: eik goltanos doto louderai kanei

латински: hic Goltanus dedit Liberae Cani