Келераба

Келераба или алабаш (латински: Brassica oleracea var. gongylodes) - двегодишно растение што се употребува како зеленчук во исхраната, вид зелкова култура.^[3]

Келераба
Алабаш со лисја
Вид	Brassica oleracea
Сортна група	Gongylodes Group
Членови на групата	многу; види го текстот.

Келераба, сирова

Хранлива вредност на 100 g (3.5 oz)
Јаглехидрати	6.2 g
Шеќери	2.6 g
Влакна	3.6 g
Масти	0.1 g
Протеини	1.7 g
Витамини и минерали Витамини Количина %ПДВ† Витамин А (екв.) 0% 2 μg Тиамин (Б1) 4% 0.05 mg Рибофлавин (Б2) 2% 0.02 mg Ниацин (Б3) 3% 0.4 mg Пантотенска киселина (Б5) 3% 0.165 mg Витамин Б6 9% 0.15 mg Фолат (Б9) 4% 16 μg Витамин Б12 0% 0 μg Витамин Ц 69% 62 mg Витамин Д 0% 0 μg Витамин Е 3% 0.48 mg Витамин К 0% 0.1 μg Минерали Количина %ПДВ† Калциум 2% 24 mg Железо 2% 0.4 mg Магнезиум 5% 19 mg Манган 6% 0.139 mg Фосфор 4% 46 mg Калиум 12% 350 mg Селен 1% 0.7 μg Натриум 1% 20 mg
Други состојки	Количина
Вода	91.00 g
Link to USDA Database entry
†Процентите се проценети врз основа на препораките во САД за возрасни,[1] освен за калиум, кој се проценува врз основа на експертските препораки на Националните академии.[2]

Распространетост

Келерабата е омилена во Германија и во Индија, а најмногу се одгледува во Северна и Западна Европа, од каде што потекнува. Таа е култивирана сорта на дивата зелка, а името потекнува од германските зборови за зелка (kohl) и репка (rube), бидејќи потсетува на овие две билки.

Градба и состав

Структурата и вкусот на келерабата се слични на срцевината на зелката, но постојат неколку сорти келераба, кои се разликуваат по вкусот и по бојата (од светлозелена до темновиолетова). Келерабата (лисјата и стеблото) се јаде само додека е млада, а плодот е сочен, мек и вкусен. Таа е богата со витамин Ц (62 милиграми во 100 грама плод), а содржи и провитамин А, фосфор, калциум, железо, бакар, манган, магнезиум, тиамин, ниацин, пантотенска киселина и фолна киселина; содржи малку калории - 6,2% јаглехидрати и 1,7% белковини.^[4]