Пчелинок
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Пчелинок[2][3] (латински: Marrubium vulgare) — цветно растение од семејството нане (Lamiaceae), со потекло од Европа, Северна Африка и Југозападна и Средна Азија. Исто така е широко натурализиран на многу места, вклучително и поголемиот дел од Северна и Јужна Америка.
Тоа е повеќегодишно тревно растение со сиво лисје и расте до 25-45 см височина. Листовите се 2-5 см долги со густо збрчкана површина и се покриени со перни влакна. Цветовите се бели, наредени во кластери на горниот дел од главното стебло.
Remove ads
Медицинска употреба
Историски
Спомнувањето на пчелинокот во врска со медицинската употреба датира барем од 1 век пр.н.е., каде што се појавила како лек за респираторни заболувања во трактатот De Medicina од римскиот енциклопедист Аулус Корнелиус Целзус.[4] Римскиот земјоделски писател Колумела го наведува како лек за протерување на црви кај животните на фарма во неговото важно дело „За земјоделството“ од првиот век.[5] Оттогаш, пчелинокот се употрбувала за слични цели во многу книги за билки низ вековите, како што се The Herball, или Generall history of plantes од Џон Џерард, и Every Man His Own Doctor: или, The Poor Planter's Physician од д-р Џон Тенент.[6]
Модерен
M. vulgare беше широко промовиран на интернет за неговите наводни терапевтски цели, а имаше и прелиминарни истражувања за неговите лековити својства.[7] Сепак, од 2016, нема добри докази дека има некаква вредност како лек.[7] Управата за храна и лекови на САД не го одобрува растението за употреба како лек, но го прогласи за генерално безбеден додаток на храна.[8]
Remove ads
Бонбони од пчелинок
Бонбоните од пчелинок се горчливо слатки тврди бонбони како капки за кашлица кои се направени со шеќер и екстракт од M. vulgare. Тие се со темна боја, се раствораат во устата и имаат вкус што се споредува со ментол и пиво од корен. Како и другите производи добиени од M. vulgare, тие понекогаш се користат како недокажан народен третман за кашлица и други заболувања.[9][10]
Remove ads
Пијалаци
M.vulgare се користи за правење на пијалаци како што се пивото од пчелинок (слично на пивото од корен), билен чај (сличен на чајот од нане Магреби ) и коктел од камен и 'рж.[11]
Како инвазивен плевел
Пчелинокот бил воведен во јужна Австралија во 19 век како лековита билка. Таа стана плевел на домородните пасишта каде што беше воведен со добитокот на доселениците и првпат беше прогласен според за штетна трева според законодавството. Сега се чини дека ја достигна својата целосна потенцијална дистрибуција.
Пчелинокот обично се среќава во нарушени и препасени области. Тоа е многу непријатно за добитокот, така што добитокот јаде други растенија околу него, процес кој му помага плевелот да се шири. Може да опстојува во автохтоната вегетација која била напасувана.
Remove ads
Како биоконтрола
Marrubium vulgare исто така се користи како природен репелент на скакулец во земјоделството.
Во астрологијата
Според англискиот поет од 14 век Џон Гоуер, во книгата 7 од неговата Confessio Amantis, ова растение било трева на четвртата ѕвезда од Nectanebus' astrology , Капела. Гоуер го користи постарото име, Алхаиот (VII: 1338).
Галерија
Диви горчици
Цвеќиња
Зеленило на млади растенија
Бубачка за рожје, вообичаен инсект што се храни со бел пчелинок
Лисја (детали)
Поврзано
- Everist, DL (1981) Отровни растенија на Австралија. 3-ти издание (Ангус и Робертсон: Сиднеј).ISBN 0-207-14228-9ISBN 0-207-14228-9
- Parsons, W. & Cuthbertson, E. (2001) Штетните плевели на Австралија. 2nd edn (CSIRO Publishing: Collingwood).ISBN 0-643-06514-8ISBN 0-643-06514-8
Наводи
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads