Спатово (Серско)

Спатово (грчки: Κοίμηση, Кимиси; до 1927 г. Σπάτοβον, Спатовон) — село во Валовишко, Егејска Македонија, денес во општината Долна Џумаја на Серскиот округ, Грција. Сè до 1920-тите било населено исклучиво со Македонци, а денес е мешано.^[2]

Спатово Κοίμηση
Спатово
Местоположба во областа Спатово Местоположба на Спатово во Серскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 41°12.46′N 23°18.1′E
Земја	Грција
Област	Централна Македонија
Округ	Серски
Општина	Долна Џумаја
Општ. единица	Долна Џумаја
Надм. вис.	&1000000000000003800000038 м
Население (2021)[1]
• Вкупно	1.148
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Географија

Селото се наоѓа во Серското Поле, северозападно од градот Сер и северно од Долна Џумаја. Лежи близу источниот брег на Бутковското Езеро. Денес е споено со Ерниќој.

Историја

Во Отоманското Царство

Во XIX г. Спатово било чисто македонско село во Демирхисарската каза на Серскиот санџак. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Спатово (Spatovo) било село со 185 домаќинства сочинети од 630 Македонци.^[3][4]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г. селото броело 1.350 жители, сите Македонци христијани.^[3][5]

Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:

„

Спатово, село и чифлик на ЈЗ од Демир Хисар, сред патот за Џумаја. Блатеста и многу плодна почва; тераат свињи. Грчка црква, навремени, и училиште.[6]

“

По Илинденското востание во 1904 г. поголем дел од селото прешол под врхвеноството на Бугарската егархија.^[7] Во селото сепак продолжиле да работат двете пропаганди — и грчката и бугарската. По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. христијанското население на Спатово се остоело од 2.000 жители, од кои 1.280 Македонци егзархисти и 720 Македонци патријашристи.^[3] Во селото работело бугарско основно училиште со 1 учител и 100 ученици и грчко училиште со 2 учители и 5 ученици.^[8] Но според Христо Силјанов, по Илинденското востание на почетокот на 1904 г. целото село прешоло под врховенството на Бугарската егзархија.^[7]

Во Грција

За време на Првата балканска војна селото е окупирано од бугарска војска, а по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата година селото имало 1.167 жители.^[2] Голем дел од населението било приморано да се исели во Пиринска македонија — претежно во Петрич, Свети Врач и околината. Така, на пописот од 1920 г. Спатово спаднало на 709 жители.^[2] Иселувањата продолжиле и во 1920-тите, а власта во селото довела грчки колонисти од Мала Азија. На пописот од 1928 г. Спатово се води како етнички мешано село со вкупно 1.145 жители,^[2] од кои 483 лица (120 семејства) биле грчки дојденци, а остатокот Македонци.^[9]

Во 1927 г. селото е преименувано во Кимисис, во превод успение.^[10]

Доселувањето на грчки семејства продолжило и понатаму, поради што во 1940 г. селото пораснало на 1.711 жители.^[2] Растот продолжил и понатаму, овојпат поради доселување на жители од планинските села, привлечени од плодната земја. Во поновиот период бројот на жители сепак бележи пад поради иселување во градовите.^[2]

Месности во Спатово преименувани со службен указ на 6 јули 1968 г.

Име	Грчки	Ново име	Грчки	Опис
Турлино[11] или Турлин[12]	Τουρλίν	Мескион	Μεσκίον[13]	месност на С од Спатово;[12]
Буница[12]	Μπουνίτσα	Ксиногало	Ξινόγαλο[13]	месност на СИ од Спатово[12]

Население

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	1.711	2.470	2.561	2.087	2.008	1.653	1.539	1.414

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Личности

• Давко Спатовали — револуционер, четник на Коста Мухчината, брат на Илија Спатовали^[14]
• Димитар Мазнејков (1926 – 2011) — стопански деец во Бугарија, агроном
• Дине Спатовали, — револуционер, фатен во 1897 г. и во 1904 г. сè уште бил во Серскиот затвор^[14]
• Илија Спатовали — револуционер, брат на Давко Спатовали, четник на Коста Мухчината^[14]
• Лазар Гајдаров — револуционер, деец на ВМОРО, загинал пред 1918 г.^[15]
• Тома Џанкушев — револуционер, деец на ВМОРО, загинал пред 1918 г.^[15]
• Христо Лазаров — револуционер , деец на ВМОРО, загинал пред 1918 г.^[15]