Јужни буки

Јужни буки (науч. Nothofagus) — род од 35 видови дрва и грмушки умерената океанска до тропска клима на јужната полутопка - јужните делови на Јужна Америка (Чиле, Аргентина) и Австралазија (источна и југоисточна Австралија, Тасманија, Нов Зеланд, Нова Гвинеја и Нова Каледонија). Fossils have recently been found in Антарктикот^[1].

Јужни буки
Коса јужна бука (N. obliqua)
Научна класификација
Царство:	Растенија
Нерангирано:	Скриеносемени
Нерангирано:	Евдикоти
Нерангирано:	Розиди
Ред:	Буки
Семејство:	Јужни буки (Nothofagaceae) Kuprian.
Род:	Јужни буки (Nothofagus) Blume
Видови
Во текстот

Лисје на коса јужна бука

Дрво од видот N. alpina

Во минатото се сметало дека припаѓаат на семејството на буките, но денес е утврдено дека се генетски засебни и дека припаѓаат во своје сопствено семејство јужни буки (Nothofagaceae).

Листовите им се назабени или цели, зимзелени или листопадни. Плодот им е мал плоснат или триаголен орев, со по 2-7 орева во секое лежиште.

Разните видови јужни буки се храна за ларвите на молците од родот Aenetus, особено видовите A. eximia и A. virescens.

Многу единки на овие дрва се мошне стари, и се смета дека поради климатските промени низ вековите, јужните буки не би можеле да виреат така успешно како што вирееле тогаш.^[2]

Таскономија

Во родот спаѓаат следниве отсеци:^[3]

Отс. Brassospora (тип Nothofagus brassi)

• Nothofagus aequilateralis (Нова Каледонија)
• Nothofagus balansae (Нова Каледонија)
• Nothofagus baumanniae (Нова Каледонија)
• Nothofagus brassii (Нова Гвинеја)
• Nothofagus carrii (Нова Гвинеја)
• Nothofagus codonandra (Нова Каледонија)
• Nothofagus crenata (Нова Гвинеја)
• Nothofagus discoidea (Нова Каледонија)
• Nothofagus flaviramea (Нова Гвинеја)
• Nothofagus grandis (Нова Гвинеја)
• Nothofagus nuda (Нова Гвинеја)
• Nothofagus perryi (Нова Гвинеја)
• Nothofagus pseudoresinosa (Нова Гвинеја)
• Nothofagus pullei (Нова Гвинеја)
• Nothofagus resinosa (Нова Гвинеја)
• Nothofagus rubra (Нова Гвинеја)
• Nothofagus starkenborghii (Нова Гвинеја)
• Nothofagus stylosa (Нова Гвинеја)
• Nothofagus womersleyi (Нова Гвинеја)

Отс. Fuscospora (тип Nothofagus fusca)

• Nothofagus alessandri (средно Чиле)
• Nothofagus fusca (Нов Зеланд)
• Nothofagus gunnii (Австралија: Tasmania)
• Nothofagus solandri (Нов Зеланд)
• Nothofagus truncata (Нов Зеланд)

Отс. Lophozonia (тип Nothofagus menziesii)

• Nothofagus alpina (=N. procera) (Средно Чиле/Аргентина)
• Nothofagus cunninghamii (Австралија: Викторија, Тасманија)
• Nothofagus glauca (средно Чиле)
• Nothofagus macrocarpa (средно Чиле, вер. Аргентина)
• Nothofagus menziesii (Нов Зеланд)
• Nothofagus moorei (Австралија: Нов Јужен Велс, Квинсленд)
• Nothofagus obliqua (Чиле/Аргентина)

Отс. Nothofagus (тип Nothofagus antarctica)

• Nothofagus antarctica (јужна Аргентина и Чиле)
• Nothofagus betuloides (јужна Аргентина и Чиле)
• Nothofagus dombeyi (средно Чиле и андска Патагонија во Аргентина)
• Nothofagus nitida (јужно Чиле и веројатно Аргентина)
• Nothofagus pumilio (Аргентина/Чиле)

Ареал

Ареалот околу јужниот Тихоокеански Обрач укажува на тоа дека распространувањето на родот датира од времето кога Антарктикот, Австралија и Јужна Америка биле поврзани во една голема копнена површина (суперконтинент) наречена Гондвана.^[4]

Во Јужна Америка ареалот се протега на север сè до националниот парк Ла Кампана и планините Вискачас во средишниот дел на Чиле.^[5]