Полско-советска војна

Полско-советската војна (полски: Wojna polsko-bolszewicka; руски: Советско-польская война) — војна која траела од 28 февруари 1919 година до 18 март 1921 година. Војната се водела помеѓу силите на Руска СФСР и Украинска ССР од една страна и Република Полска и Народна Украина од друга страна.

Полско-Советска војна
Дел од Руска револуција
Полската одбрана на Милосна, во близина на Варшава, 1920 година
Датум 1919–21 Место Централна и Источна Европа Исход Оспорувана полска победа Договорот од Рига[1]
Завојувани страни
Руска Советска Федеративна Социјалистичка Република Украинска ССР	Република Полска Народна република Унраина
Команданти и водачи
Лав Троцки Михаил Тухачевски (Западен фронт) Јосиф Сталин (Лавовски фронт) Александар Егоров (Југозападен фронт) Семјон Будјони	Јозеф Пилсудски Тадеуз Розвадовски Едвард Ридс Владислав Сикорски Симон Петлура
Сила
Помеѓу ~50,000 во раните 1919[2] до најмногу 800,000 во летото 1920[3]	Помеѓу ~50,000 во раните 1919[4] до ~738,000 во август 1920[5]
Жртви и загуби
околу 100,000 – 150,000 убиени, 80,000 – 157,000 заложници[6][7]	47,571 убиени [8] – 96,250[9] 113,518 повредени [8] 51,351 заложници[8] ------------------------ Names of Polish Armed Forces mortal casualties in period 1918 – 1920 вкупно 47,055 заложници

Во војната, Полска која по сто години успеала повторно да си ја врати својата државност по мировниот договор од Версај, сакала да си ги осигури своите граници кои ги изгубила по своето последно разделување. Од друга страна пак, Советите сакале овие територии да останал под нивна контрола, кои биле дел од Руската Империја до Првата светска војна.

Околу победникот во војната, денеска полските и руските историчари сѐ уште дебатираат. Полските историчари сметаат дека Полска успеала да во новоформираната република ги зачува своите територии, додека пак Советите тврдат дека спречиле полска инвазија во Украина и Белорусија.