ഓസ്ട്രിയ
മധ്യയൂറോപ്പിൽ കരയാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന ഒരു രാജ്യം From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
മധ്യയൂറോപ്പിൽ കരയാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന ഒരു രാജ്യമാണ് ഓസ്ട്രിയ (/ˈɒstriə/ ⓘ, /ˈɔːs-/;[7] ജർമ്മൻ: Österreich [ˈøːstɐraɪç] (
listen)). ഔദ്യോഗിക നാമം റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ഓസ്ട്രിയ (ജർമ്മൻ: Republik Österreich, ⓘ). വടക്ക് ജർമ്മനി, ചെക്ക് റിപബ്ലിക്; തെക്ക് ഇറ്റലി, സ്ലൊവേനിയ; കിഴക്ക് ഹംഗറി, സ്ലൊവാക്യ; പടിഞ്ഞാറ് സ്വിറ്റ്സർലാന്റ്, ലിക്റ്റൻ‌സ്റ്റൈൻ എന്നിവയാണ് ഓസ്ട്രിയയുടെ അയൽരാജ്യങ്ങൾ. ഡാന്യൂബ് നദിക്കരയിലുള്ള വിയന്നയാണ്‌ ഓസ്ട്രിയയുടെ തലസ്ഥാനം. ഗ്രാസ്, ലിൻസ്, സാൽസ്ബുർഗ്, ഇൻസ്ബ്രൂക്ക് എന്നിവ മറ്റു പ്രധാന നഗരങ്ങളാണ്.
Remove ads
ചരിത്രം
ഇപ്പോൾ ഓസ്ട്രിയയായ മധ്യ യൂറോപ്യൻ ഭൂമി വിവിധ കെൽറ്റിക് ഗോത്രക്കാർ റോമൻ കാലഘട്ടത്തിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയതാണ്.
മധ്യ യുഗം
റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പതനത്തിനുശേഷം ഈ പ്രദേശം ബവേറിയൻ, സ്ലാവ്, അവാർ എന്നിവരൊക്കെ ആക്രമിച്ചു. എ.ഡി 788-ൽ കാറൽമാൻ ഈ പ്രദേശം പിടിച്ചടക്കി, കോളനിവൽക്കരണത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു, ക്രിസ്തുമതം അവതരിപ്പിച്ചു. ഈസ്റ്റേൺ ഫ്രാൻസിയയുടെ ഭാഗമായ, ഇപ്പോൾ ഓസ്ട്രിയയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന പ്രധാന പ്രദേശങ്ങൾ ഹൌസ് ഓഫ് ബാബെൻബെർഗിന് നൽകി. (ബാബെൻബെർഗ്- ഓസ്ട്രിയൻ മാർഗ്രേവുകളുടെയും പ്രഭുക്കന്മാരുടെയും ഉത്തമ രാജവംശമായിരുന്നു ബാബെൻബർഗ്. എ.ഡി 976-ൽ ഓസ്ട്രിയയുടെ സാമ്രാജ്യത്വ മാർഗ്രേവിയേറ്റിനെ ബാബൻബർഗ്സ് ഭരിച്ചു. 1156-ൽ ഇത് ഒരു ഡച്ചിയെന്ന സ്ഥാനത്തേക്ക് ഉയർത്തപ്പെട്ടു, അതിനുശേഷം 1246-ൽ ഇല്ലാതായി, അതിനുശേഷം ഹാബ്സ്ബർഗ് ഹൌസ് അധികാരമേറ്റു.)
ഓസ്ട്രിയ എന്ന പേര് കാണിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ റെക്കോർഡ് 996 ൽ നിന്നാണ്, അവിടെ ബാബെൻബെർഗ് മാർച്ചിന്റെ പ്രദേശത്തെ പരാമർശിച്ച് ഒസ്റ്റാറാച്ചി (Ostarrîchi) എന്ന് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. 1156-ൽ പ്രിവിലീജിയം മൈനസ് (Privilegium Minus) ഓസ്ട്രിയയെ ഒരു ഡച്ചിയുടെ പദവിയിലേക്ക് ഉയർത്തി. 1192-ൽ ബാബൻബർഗ്സ് ഡച്ചി ഓഫ് സ്റ്റൈറിയയും സ്വന്തമാക്കി. 1246-ൽ ഫ്രെഡറിക് രണ്ടാമന്റെ മരണത്തോടെ, ബാബെൻബർഗ് ഇല്ലാതായി.
തൽഫലമായി, ബോഹെമിയയിലെ ഒട്ടോക്കർ രണ്ടാമൻ ഓസ്ട്രിയ, സ്റ്റൈറിയ, കരിന്തിയ എന്നീ ഡച്ചികളുടെ നിയന്ത്രണം ഫലപ്രദമായി ഏറ്റെടുത്തു. 1278-ൽ ജർമ്മനിയിലെ റുഡോൾഫ് ഒന്നാമന്റെ മുന്നിൽ പരാജയപ്പെട്ടതോടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണം അവസാനിച്ചു. അതിനുശേഷം, ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം വരെ ഓസ്ട്രിയയുടെ ചരിത്രം പ്രധാനമായും അതിന്റെ ഭരണ രാജവംശമായ ഹാബ്സ്ബർഗിന്റെ ചരിത്രമായിരുന്നു.
ഹംഗറിയിലേക്കുള്ള ഓട്ടോമൻ വ്യാപനം രണ്ട് സാമ്രാജ്യങ്ങൾ (ഓട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യം, ഹാബ്സ്ബർഗ് സാമൃാജ്യം) തമ്മിലുള്ള പതിവ് സംഘർഷങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചു, പ്രത്യേകിച്ചും 1593 മുതൽ 1606 വരെയുള്ള നീണ്ട യുദ്ധത്തിൽ. തുർക്കികൾ ഏകദേശം 20 തവണ സ്റ്റൈറിയയിലേക്ക് കടന്നുകയറി, അതിൽ ചിലത് "കത്തുന്നതും കൊള്ളയടിക്കുന്നതും ആയിരക്കണക്കിന് അടിമകളെ എടുക്കുന്നതും".[8]
17, 18 നൂറ്റാണ്ടുകൾ
ലിയോപോൾഡ് ഒന്നാമന്റെ (1657-1705) നീണ്ട ഭരണകാലത്തും 1683 ൽ തുർക്കികൾക്കെതിരെ വിയന്നയെ വിജയകരമായി പ്രതിരോധിച്ചതിനുശേഷവും, നിരവധി പ്രചാരണങ്ങളുടെ ഫലമായി 1699 ലെ കാർലോവിറ്റ്സ് ഉടമ്പടി പ്രകാരം ഹംഗറിയുടെ ഭൂരിഭാഗവും ഓസ്ട്രിയൻ നിയന്ത്രണത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. പോളണ്ടിലെ മൂന്ന് പാർട്ടീഷനുകളിൽ ഒന്നാമത്തെയും മൂന്നാമത്തെയും പാർട്ടീഷനുകളിൽ ഓസ്ട്രിയയും, പ്രഷ്യയും റഷ്യയും ചേർന്ന് പങ്കെടുത്തു (1772 ലും 1795 ലും).
19-ാം നൂറ്റാണ്ട്
ഓസ്ട്രിയ പിന്നീട് വിപ്ലവ ഫ്രാൻസുമായി ഒരു യുദ്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു, തുടക്കത്തിൽ വളരെ പരാജയപ്പെട്ടു, നെപ്പോളിയന്റെ കൈകളിൽ തുടർച്ചയായ തോൽവികൾ, അതായത് 1806 ൽ പഴയ വിശുദ്ധ റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അന്ത്യം. രണ്ട് വർഷം മുമ്പ് ഓസ്ട്രിയ സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. 1814-ൽ ഓസ്ട്രിയ ഫ്രാൻസിനെ ആക്രമിച്ച് നെപ്പോളിയൻ യുദ്ധങ്ങൾ അവസാനിപ്പിച്ച സഖ്യസേനയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു.
1815-ൽ വിയന്നയിലെ കോൺഗ്രസിൽ നിന്ന് ഭൂഖണ്ഡത്തിലെ നാല് ആധിപത്യശക്തികളിലൊന്നായും അംഗീകൃത മഹത്തായ ശക്തിയായും ഓസ്ട്രിയ ഉയർന്നുവന്നു.
അതേ വർഷം ജർമ്മൻ കോൺഫെഡറേഷൻ (German Confederation (Deutscher Bund)) ഓസ്ട്രിയയുടെ പ്രസിഡന്റിന്റെ കീഴിൽ സ്ഥാപിതമായി. പരിഹരിക്കപ്പെടാത്ത സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ, ദേശീയ സംഘർഷങ്ങൾ കാരണം, ഒരു ഏകീകൃത ജർമ്മനി സൃഷ്ടിക്കുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ 1848 ലെ വിപ്ലവങ്ങളാൽ ജർമ്മൻ ഭൂമി നടുങ്ങി. [9]
ഒരു ഐക്യ ജർമ്മനിയുടെ വിവിധ സാധ്യതകൾ ഇവയായിരുന്നു: ഒരു ഗ്രേറ്റർ ജർമ്മനി, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ഗ്രേറ്റർ ഓസ്ട്രിയ അല്ലെങ്കിൽ ഓസ്ട്രിയ ഇല്ലാതെ ജർമ്മൻ കോൺഫെഡറേഷൻ. ജർമ്മൻ സംസാരിക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ 1848 ലെ ജർമ്മൻ സാമ്രാജ്യമായി മാറാൻ ഓസ്ട്രിയ തയ്യാറാകാത്തതിനാൽ, പുതുതായി രൂപംകൊണ്ട സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കിരീടം പ്രഷ്യൻ രാജാവായ ഫ്രീഡ്രിക്ക് വിൽഹെം നാലാമന് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. 1864-ൽ ഓസ്ട്രിയയും പ്രഷ്യയും ഒരുമിച്ച് ഡെൻമാർക്കിനെതിരെ പോരാടി ഡെൻമാർക്കിൽ നിന്ന് ഷ്ലെസ്വിഗിന്റെയും ഹോൾസ്റ്റീന്റെയും ഡച്ചികളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം നേടി. രണ്ട് ഡച്ചികളെ എങ്ങനെ ഭരിക്കണമെന്ന് അവർക്ക് യോജിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ, 1866 ൽ അവർ ഓസ്ട്രോ-പ്രഷ്യൻ യുദ്ധം നടത്തി. കൊനിഗ്രാറ്റ്സ് യുദ്ധത്തിൽ പ്രഷ്യ ഓസ്ട്രിയയെ പരാജയപ്പെടുത്തി, ഓസ്ട്രിയയ്ക്ക് ജർമ്മൻ കോൺഫെഡറേഷൻ വിടേണ്ടിവന്നു, ഇനി ജർമ്മൻ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പങ്കെടുത്തില്ല.[10]
1867 ലെ ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ വിട്ടുവീഴ്ച, (ഓസ്ഗ്ലിച്ച്), ഫ്രാൻസ് ജോസഫ് ഒന്നാമന്റെ (Franz Joseph I) കീഴിൽ ഇരട്ട പരമാധികാരം, ഓസ്ട്രിയൻ സാമ്രാജ്യം, ഹംഗറി രാജ്യം എന്നിവയ്ക്കായി നൽകി. ഈ വൈവിധ്യമാർന്ന സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഓസ്ട്രിയൻ-ഹംഗേറിയൻ ഭരണത്തിൽ ക്രൊയേഷ്യക്കാർ, ചെക്കുകൾ, ധ്രുവങ്ങൾ, റുസൈൻസ്, സെർബികൾ, സ്ലൊവാക്ക്കാർ, സ്ലൊവേനികൾ, ഉക്രേനിയക്കാർ, വലിയ ഇറ്റാലിയൻ, റൊമാനിയൻ സമൂഹങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.
തൽഫലമായി, വളർന്നുവരുന്ന ദേശീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ ഓസ്ട്രിയ-ഹംഗറി ഭരണം കൂടുതൽ ബുദ്ധിമുട്ടായിത്തീർന്നു, വിപുലീകരിച്ച രഹസ്യ പോലീസിനെ ഗണ്യമായി ആശ്രയിക്കേണ്ടതുണ്ടതായിവന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഓസ്ട്രിയ സർക്കാർ ചില കാര്യങ്ങളിൽ ഉൾക്കൊള്ളാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു: ഉദാഹരണത്തിന്, സിസ്ലീത്താനിയയിലെ (Cisleithania) നിയമങ്ങളും ഓർഡിനൻസുകളും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന റീചെസെറ്റ്സ്ബ്ലാറ്റ് (Reichsgesetzblatt), എട്ട് ഭാഷകളിൽ നിയമങ്ങളും ഓർഡിനൻസുകളും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുവാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാ ദേശീയ ഗ്രൂപ്പുകൾക്കും, അവരുടെ സ്വന്തം ഭാഷയിലുള്ള സ്കൂളുകൾക്കും, സ്റ്റേറ്റ് ഓഫീസുകളിൽ മാതൃഭാഷ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനും അവകാശമുണ്ടായിരുന്നു.
ജോർജ്ജ് റിറ്റർ വോൺ ഷൊനെറർ പോലുള്ള വിവിധ സാമൂഹ്യ വലയങ്ങളിലെ പല ഓസ്ട്രിയക്കാരും ഒരു വംശീയ ജർമ്മൻ സ്വത്വത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുമെന്നും ഓസ്ട്രിയയെ ജർമ്മനിയിലേക്ക് കൂട്ടിച്ചേർക്കാമെന്നും പ്രതീക്ഷിച്ച് ശക്തമായ പാൻ-ജർമ്മനിസത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. കാൾ ല്യൂഗറിനെപ്പോലുള്ള ചില ഓസ്ട്രിയക്കാർ സ്വന്തം രാഷ്ട്രീയ ലക്ഷ്യങ്ങൾ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നതിന് പാൻ-ജർമ്മനിസത്തെ ഒരു ജനകീയതയുടെ രൂപമായി ഉപയോഗിച്ചു. ബിസ്മാർക്കിന്റെ നയങ്ങൾ ഓസ്ട്രിയയെയും ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയക്കാരെയും ജർമ്മനിയിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പല ഓസ്ട്രിയൻ പാൻ-ജർമ്മനികളും അദ്ദേഹത്തെ വിഗ്രഹാരാധന നടത്തി, ജർമ്മൻ ചക്രവർത്തിയായ വില്യം ഒന്നാമന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പുഷ്പമെന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന നീല കോൺഫ്ലവർ അവരുടെ ബട്ടൺഹോളുകളിൽ ധരിച്ചിരുന്നു, ജർമൻ ദേശീയ നിറങ്ങളിലുള്ള (കറുപ്പ്, ചുവപ്പ്, മഞ്ഞ) കോക്കഡുകൾ അവർ ധരിച്ചിരുന്നു. ഓസ്ട്രിയൻ സ്കൂളുകളിൽ ഇവ രണ്ടും താൽക്കാലികമായി നിരോധിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ബഹു-വംശീയ സാമ്രാജ്യത്തോടുള്ള അതൃപ്തി കാണിക്കുന്നതിനുള്ള മാർഗ്ഗമായി.[11]
ജർമ്മനിയിൽ നിന്ന് ഓസ്ട്രിയയെ ഒഴിവാക്കിയത് പല ഓസ്ട്രിയക്കാരെയും അവരുടെ ദേശീയ ദേശീയ ഐഡന്റിറ്റിയെപ്പറ്റി പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായി. സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് നേതാവ് ഓട്ടോ ബാവറിനെ "നമ്മുടെ ഓസ്ട്രിയൻ, ജർമ്മൻ സ്വഭാവങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സംഘട്ടനമാണെ്" എന്ന് പ്രസ്താവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.[12] ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ സാമ്രാജ്യം ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയക്കാരും മറ്റ് വംശീയ വിഭാഗങ്ങളും തമ്മിൽ വംശീയ സംഘർഷമുണ്ടാക്കി. പല ഓസ്ട്രിയക്കാരും, പ്രത്യേകിച്ച് പാൻ-ജർമ്മൻ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവർ, ഒരു വംശീയ ജർമ്മൻ സ്വത്വം ശക്തിപ്പെടുത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുകയും, സാമ്രാജ്യം തകരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു, ഇത് ജർമ്മനി ഓസ്ട്രിയയെ കീഴടക്കാൻ അനുവദിക്കുമെന്ന് കരുതി. [13]
മന്ത്രി-പ്രസിഡന്റ് കാസിമിർ കൌണ്ട് ബഡെനിയുടെ 1897 ലെ ഭാഷാ ഉത്തരവിനെതിരെ ധാരാളം ഓസ്ട്രിയൻ പാൻ-ജർമ്മൻ ദേശീയവാദികൾ തീവ്രമായി പ്രതിഷേധിച്ചു, ഇത് ബോഹീമിയയിൽ ജർമ്മൻ, ചെക്ക് ഭാഷകളെ ഔദ്യോഗിക ഭാഷകളാക്കുകയും, പുതിയ സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ രണ്ട് ഭാഷകളിലും പ്രാവീണ്യമുള്ളവരാകുകയും വേണമെന്നുമായി. ഇത് പ്രായോഗികമായി നോക്കുമ്പോ, സിവിൽ സർവീസ് ചെക്കിുകളെ മാത്രമായി നിയമിക്കും, കാരണം മിക്ക മധ്യവർഗ ചെക്കുകളും ജർമ്മൻ സംസാരിക്കുമായിരുന്നു, പക്ഷേ ജർമ്മൻ ചെക്ക് ഭാഷ സംസാരിക്കില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർ മിക്കരും ചെക്കുകളാകുമെന്ന് ജർമ്മൻ ജനത വിചാരിച്ചു.
അൾട്രാമൊണ്ടെയ്ൻ കത്തോലിക്കാ രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെയും പുരോഹിതരുടെയും പിന്തുണയോടെ "റോമിൽ നിന്ന് അകലുക" (ജർമ്മൻ: ലോസ്-വോൺ-റോം) പ്രസ്ഥാനത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചു, ഇത് ഷൊനെററിനെ (Schönerer) പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരും "ജർമ്മൻ" ക്രിസ്ത്യാനികളോട് റോമൻ കത്തോലിക്ക സഭയെ വിട്ടുപോകാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്തു.
20-ാം നൂറ്റാണ്ട്
ഓട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ രണ്ടാമത്തെ ഭരണഘടനാ യുഗം തുടങ്ങിയപ്പോൾ, ഓസ്ട്രിയ-ഹംഗറി 1908 ൽ ബോസ്നിയയെയും ഹെർസഗോവിനയെയും കൂട്ടിച്ചേർക്കാൻ അവസരം നേടി. [14]ബോസ്നിയൻ സെർബ് ഗാവ്രിലോ പ്രിൻസിപ്പൽ 1914 ൽ സരജേവോയിൽ ആർച്ച്ഡ്യൂക്ക് ഫ്രാൻസ് ഫെർഡിനാണ്ടിന്റെ വധം, പ്രമുഖ ഓസ്ട്രിയൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരും ജനറൽമാരും സെർബിയയ്‌ക്കെതിരെ യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിക്കാൻ ചക്രവർത്തിയെ പ്രേരിപ്പിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു, അതുവഴി ഒന്നാം ലോക മഹായുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടാൻ കാരണമായി, ഇത് ഒടുവിൽ ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വിയോഗത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ ഒരു ദശലക്ഷത്തിലധികം ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ സൈനികർ മരിച്ചു.[15]
1918 ഒക്ടോബർ 21 ന് റീച്ച്സ്രാത്തിലെ (ഇംപീരിയൽ ഓസ്ട്രിയയുടെ പാർലമെന്റ്) തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ജർമ്മൻ അംഗങ്ങൾ വിയന്നയിൽ ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയയുടെ താൽക്കാലിക ദേശീയ അസംബ്ലിയായി യോഗം ചേർന്നു(Provisional National Assembly for German Austria) (Provisorische Nationalversammlung für Deutschösterreich). ഒക്ടോബർ 30 ന് സ്റ്റാറ്റ്സ്രാറ്റ് (Staatsrat) എന്ന സർക്കാരിനെ നിയമിച്ചുകൊണ്ട് അസംബ്ലി റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയ സ്ഥാപിച്ചു. ഇറ്റലിയുമായുള്ള ആസൂത്രിതമായ ആയുധപ്പുര സംബന്ധിച്ച തീരുമാനത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ ചക്രവർത്തി ഈ പുതിയ സർക്കാരിനെ ക്ഷണിച്ചുവെങ്കിലും ഈ കാര്യത്തിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിന്നു.
ഇത് യുദ്ധത്തിന്റെ അവസാനത്തിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം 1918 നവംബർ 3 ന് ചക്രവർത്തിക്കും സർക്കാരിനും മാത്രമായി നൽകി. നവംബർ 11 ന്, പഴയ, പുതിയ സർക്കാരുകളുടെ മന്ത്രിമാരുടെ ഉപദേശപ്രകാരം ചക്രവർത്തി താൻ ഇനി സംസ്ഥാന കാര്യങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കില്ലെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു; നവംബർ 12 ന് ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയ നിയമപ്രകാരം സ്വയം ഒരു ജനാധിപത്യ റിപ്പബ്ലിക്കായും പുതിയ ജർമ്മൻ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ഭാഗമായും പ്രഖ്യാപിച്ചു. സ്റ്റാറ്റ്സ്റാത്തിനെ (Staatsrat) ബുണ്ടെസ്റൈഗെയൂറംഗ് (Bundesregierung) (ഫെഡറൽ ഗവൺമെന്റ്) എന്നും നാത്സിയൊനാൽവെർസാംലൂങിനെ (Nationalversammlung) നാഷണൽറാട്ട് (Nationalrat) (നാഷണൽ കൗൺസിൽ) എന്നും നാമകരണം ചെയ്ത ഭരണഘടന 1920 നവംബർ 10 ന് പാസാക്കി.
1919 ലെ സെന്റ് ജെർമെയ്ൻ ഉടമ്പടി (1920 ലെ ഹംഗറി ട്രിയാനോൺ ഉടമ്പടിക്കുവേണ്ടി) മധ്യ യൂറോപ്പിന്റെ പുതിയ ക്രമം സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ഏകീകരിക്കുകയും ചെയ്തു, അത് 1918 നവംബറിൽ വളരെയധികം സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു, പുതിയ സംസ്ഥാനങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുകയും മറ്റുള്ളവയിൽ മാറ്റം വരുത്തുകയും ചെയ്തു. ഓസ്ട്രിയ-ഹംഗറിയുടെ ഭാഗമായിരുന്ന ജർമ്മൻ സംസാരിക്കുന്ന ഭാഗങ്ങൾ (പ്രധാനമായും ജർമ്മൻ സംസാരിക്കുന്ന സൗത്ത് ടൈറോളിനെ ഒഴികെ) ഒരു റംപ് സ്റ്റേറ്റായ, റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ജർമ്മൻ-ഓസ്ട്രിയയാക്കി (ജർമ്മൻ: Republik Deutschösterreich) ചുരുക്കപ്പെട്ടു.[16] ഓസ്ട്രിയയിലെയും ജർമ്മനിയിലെയും എല്ലാ സാമൂഹിക വൃത്തങ്ങളും പങ്കിട്ട ഒരു ജനപ്രിയ അഭിപ്രായമായിരുന്നു അൻഷ്ലസ് (ഓസ്ട്രിയയെ ജർമ്മനിയിലേക്ക് കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ).[17] നവംബർ 12 ന് ജർമ്മൻ-ഓസ്ട്രിയയെ റിപ്പബ്ലിക്കായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റ് കാൾ റെന്നറിനെ താൽക്കാലിക ചാൻസലറായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. അതേ ദിവസം തന്നെ ഒരു താൽക്കാലിക ഭരണഘടന തയ്യാറാക്കി, "ജർമ്മൻ-ഓസ്ട്രിയ ഒരു ജനാധിപത്യ റിപ്പബ്ലിക്കാണ്" (ആർട്ടിക്കിൾ 1), "ജർമ്മൻ-ഓസ്ട്രിയ ജർമ്മൻ റൈഹിന്റെ (German reich) അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്" (ആർട്ടിക്കിൾ 2)[18]. സെന്റ് ജെർമെയ്ൻ ഉടമ്പടിയും വെർസായ് ഉടമ്പടിയും ഓസ്ട്രിയയും ജർമ്മനിയും തമ്മിലുള്ള ഐക്യത്തെ വ്യക്തമായി വിലക്കുന്നു.[19] ഉടമ്പടികൾ ജർമ്മൻ-ഓസ്ട്രിയയെ "റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ഓസ്ട്രിയ" എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്യാൻ നിർബന്ധിതരാക്കി, ഇത് ആദ്യത്തെ ഓസ്ട്രിയൻ റിപ്പബ്ലിക്കിലേക്ക് നയിച്ചു.
30 ദശലക്ഷത്തിലധികം ജർമ്മൻ സംസാരിക്കുന്ന ഓസ്ട്രിയക്കാർ പുതിയ ഓസ്ട്രിയൻ റിപ്പബ്ലിക്കിന് പുറത്ത് ചെക്കോസ്ലോവാക്യ, യുഗോസ്ലാവിയ, ഹംഗറി, ഇറ്റലി എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളായി താമസിക്കുന്നതായി സ്വയം കണ്ടെത്തി, സൗത്ത് ടൈറോൾ (ഇറ്റലിയുടെ ഭാഗമായി), ജർമ്മൻ ബോഹെമിയ (ചെക്കോസ്ലോവാക്യ) എന്നീ പ്രവിശ്യകളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ജർമ്മൻ ബൊഹേമിയയുടെ (സുഡെറ്റൻ‌ലാൻ‌ഡ്) പദവി പിന്നീട് രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിന് കാരണമായി. 1980 കളോടെ ഔദ്യോഗികമായി തീർപ്പാക്കപ്പെടുന്നതുവരെ സൗത്ത് ടൈറോളിന്റെ നില ഓസ്ട്രിയയും ഇറ്റലിയും തമ്മിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു പ്രശ്നമായിരുന്നു. ഇറ്റാലിയൻ ദേശീയ സർക്കാർ സൗത്ത് ടൈറോളിന് സ്വയംഭരണാധികാരം നൽകി. 1918 നും 1919 നും ഇടയിൽ ഓസ്ട്രിയയെ, ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയ (സ്റ്റാറ്റ് ഡൊയിചോസ്റ്ററൈക്) എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയയെ ജർമ്മനിയുമായി ഐക്യപ്പെടാൻ എൻ‌ടോന്ട് അധികാരങ്ങൾ (ഒന്നാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിന്റെ സഖ്യകക്ഷികൾ) വിലക്കുക മാത്രമല്ല, ഒപ്പുവെക്കേണ്ട സമാധാന ഉടമ്പടിയിൽ ജർമ്മൻ ഓസ്ട്രിയ എന്ന പേരും അവർ നിരസിച്ചു; അതിനാൽ 1919 അവസാനത്തോടെ ഇത് ഓസ്ട്രിയ റിപ്പബ്ലിക്കായി മാറ്റി.
രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധം
യുദ്ധാനന്തരം, പണപ്പെരുപ്പം ക്രോണിനെ വിലകുറച്ചുതുടങ്ങി, അത് ഇപ്പോഴും ഓസ്ട്രിയയുടെ നാണയമാണ്. 1922 ലെ ശരത്കാലത്തിലാണ് ഓസ്ട്രിയയ്ക്ക് ലീഗ് ഓഫ് നേഷൻസിന്റെ മേൽനോട്ടത്തിലുള്ള ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര വായ്പ ലഭിച്ചത്. പാപ്പരത്വം ഒഴിവാക്കുക, കറൻസി സ്ഥിരപ്പെടുത്തുക, ഓസ്ട്രിയയുടെ പൊതു സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി മെച്ചപ്പെടുത്തുക എന്നിവയായിരുന്നു വായ്പയുടെ ലക്ഷ്യം. ഓസ്ട്രിയ ഒരു സ്വതന്ത്ര രാജ്യത്ത് നിന്ന് ലീഗ് ഓഫ് നേഷൻസ് നിയന്ത്രിക്കുന്നതിലേക്ക് കടന്നതാണ് വായ്പയുടെ അർത്ഥം. ക്രോണിന് പകരമായി 10,000: 1 എന്ന നിരക്കിൽ 1925 ൽ ഷില്ലിംഗ് അവതരിപ്പക്കപ്പെട്ടു. പിന്നീട് ഇതിന്റെ സ്ഥിരത കാരണം ഇതിനെ "ആൽപൈൻ ഡോളർ" എന്ന് വിളിപ്പേരുണ്ടാക്കി. 1925 മുതൽ 1929 വരെ, കറുത്ത ചൊവ്വാഴ്ചയ്ക്ക് (Wall Street Crash of 1929) ശേഷം തകർച്ചയ്ക്ക് മുമ്പ് സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ ഒരു ചെറിയ ഉയരത്തിൽ എത്തി.
ആദ്യത്തെ ഓസ്ട്രിയൻ റിപ്പബ്ലിക് 1933 വരെ നീണ്ടുനിന്നു, ചാൻസലർ ഏംഗൽബെർട്ട് ഡോൾഫസ് "പാർലമെന്റിന്റെ സ്വയം സ്വിച്ച് ഓഫ്" എന്ന് വിളിച്ച് ഇറ്റാലിയൻ ഫാഷിസത്തെ കേന്ദ്രീകരിച്ച് സ്വേച്ഛാധിപത്യ ഭരണകൂടം സ്ഥാപിച്ചു. ഈ സമയത്ത് രണ്ട് വലിയ പാർട്ടികളായ സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റുകൾക്കും കൺസർവേറ്റീവുകൾക്കും അർദ്ധസൈനിക വിഭാഗങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു- സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റുകളുടെ ഷൂട്ട്‌സ്ബണ്ട് (Social Democrats' Schutzbund). ഇപ്പോൾ നിയമവിരുദ്ധമായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും ആഭ്യന്തരയുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ അത് സജീവമായിരുന്നു.
1934 ഫെബ്രുവരിയിൽ ഷൂട്ട്‌സ്ബണ്ടിലെ നിരവധി അംഗങ്ങളെ വധിച്ചു. സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടിയെ നിയമവിരുദ്ധമാക്കി, അതിലെ പല അംഗങ്ങളെയും തടവിലാക്കുകയോ കുടിയേറുകയോ ചെയ്തു. 1934 മെയ് 1 ന് ഓസ്ട്രോഫാസിസ്റ്റുകൾ ഒരു പുതിയ ഭരണഘടന ("മൈവർഫാസുംഗ്") അടിച്ചേൽപ്പിച്ചു, അത് ഡോൾഫസിന്റെ അധികാരം ഉറപ്പിച്ചു, പക്ഷേ ജൂലൈ 25 ന് നാസി അട്ടിമറി ശ്രമത്തിൽ അദ്ദേഹം കൊല്ലപ്പെട്ടു.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമിയായ കുർട്ട് ഷുഷ്നിഗ് ഓസ്ട്രിയയെ ഒരു "ജർമ്മൻ രാഷ്ട്രം" ആണെന്നും ഓസ്ട്രിയക്കാർ "മികച്ച ജർമ്മൻകാർ" ആണെന്നും ഓസ്ട്രിയ സ്വതന്ത്രമായി തുടരണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു. ജർമ്മനിയിൽ നിന്ന് ഓസ്ട്രിയയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെക്കുറിച്ച് 1938 മാർച്ച് 9 ന്, മാർച്ച് 3-ിനു നടക്കേണ്ട ഒരു റഫറണ്ടം അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1938 മാർച്ച് 12 ന് ഓസ്ട്രിയൻ നാസികൾ സർക്കാർ ഏറ്റെടുത്തു, ജർമ്മൻ സൈന്യം രാജ്യം കൈവശപ്പെടുത്തി, ഇത് ഷുഷ്നിഗിന്റെ റഫറണ്ടം നടക്കുന്നത് തടഞ്ഞു. 1938 മാർച്ച് 13 ന് ഓസ്ട്രിയയിലെ അൻഷ്ലസ് (ഓസ്ട്രിയയെ നാസി ജർമ്മനിയിലേക്ക് കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ) ഔദ്യോഗികമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. രണ്ട് ദിവസത്തിന് ശേഷം, ഓസ്ട്രിയൻ വംശജനായ ഹിറ്റ്ലർ വിയന്നയിലെ ഹെൽഡെൻപ്ലാറ്റ്‌സിലെ "ജർമ്മൻ റൈകിന്റെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾക്കൊപ്പം" സ്വന്തം രാജ്യത്തിന്റെ "പുനസംയോജനം" എന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1938 ഏപ്രിലിൽ അദ്ദേഹം ജർമ്മനിയുമായുള്ള ബന്ധം സ്ഥിരീകരിക്കുന്ന ഒരു ഹിതപരിശോധന നടത്തി. 1938 ഏപ്രിൽ 10 ന് ജർമ്മനിയിൽ (അടുത്തിടെ കൂട്ടിച്ചേർത്ത ഓസ്ട്രിയ ഉൾപ്പെടെ) പാർലമെന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടന്നു. നാസി ഭരണകാലത്ത് റീച്ച്സ്റ്റാഗിലേക്കുള്ള അവസാന തിരഞ്ഞെടുപ്പായിരുന്നു അവ, കൂടാതെ 813 അംഗങ്ങളുള്ള റീച്ച്സ്റ്റാഗിനായി ഒരു നാസി-പാർട്ടി പട്ടികയ്ക്ക് വോട്ടർമാർ അംഗീകാരം നൽകിയിട്ടുണ്ടോ എന്നും അടുത്തിടെ ഓസ്ട്രിയ പിടിച്ചടക്കിയത് അംഗീകരിക്കുന്നോ എന്ന് ചോദിക്കുന്ന ഒരു ചോദ്യ റഫറണ്ടത്തിന്റെ രൂപമെടുത്തു. ജൂതന്മാരെയും ജിപ്സികളെയും വോട്ടുചെയ്യാൻ അനുവദിച്ചില്ല.[20] തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ പോളിംഗ് ഔദ്യോഗികമായി 99.5% ആയിരുന്നു, 98.9% പേർ "അതെ" എന്ന് വോട്ടുചെയ്തു. അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലറുടെ ജന്മദേശമായ ഓസ്ട്രിയയുടെ കാര്യത്തിൽ, 4,484,475 വോട്ടർമാരിൽ 99.71% ഔദ്യോഗികമായി ബാലറ്റുകളിലേക്ക് പോയി, 99.73% പോസിറ്റീവ്.[21] മിക്ക ഓസ്ട്രിയക്കാരും അൻഷ്ലസുകളെ അനുകൂലിച്ചുവെങ്കിലും, ഓസ്ട്രിയയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ ജർമ്മൻ പട്ടാളക്കാരെ എല്ലായ്പ്പോഴും പുഷ്പങ്ങളോടും സന്തോഷത്തോടും സ്വാഗതം ചെയ്തില്ല, പ്രത്യേകിച്ച് വിയന്നയിൽ, ഓസ്ട്രിയയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ജൂത ജനസംഖ്യയുള്ള നഗരം.[22] എന്നിരുന്നാലും, ബാലറ്റ് ബോക്സ് ഫലത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള പ്രചാരണവും കൃത്രിമത്വവും വഞ്ചനയും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, അൻഷ്ലസ് നിറവേറ്റുന്നതിന് ഹിറ്റ്‌ലറിന് വൻ പിന്തുണയുണ്ട്. ഓസ്ട്രിയയിൽ നിന്നും ജർമ്മനിയിൽ നിന്നുമുള്ള നിരവധി ജർമ്മൻകാർ എല്ലാ ജർമ്മനുകളെയും ഒരു സംസ്ഥാനമാക്കി ദീർഘകാലമായി ഏകീകരിക്കുന്നത് പൂർത്തിയാക്കിയതായി കണ്ടു.
1938 മാർച്ച് 12 ന് ഓസ്ട്രിയയെ മൂന്നാം റൈകിലേക്ക് (Third Reich) കൂട്ടിച്ചേർത്തു. ജൂത ഓസ്ട്രിയക്കാരുടെ സമ്പത്തിന്റെ ആര്യവൽക്കരണം മാർച്ച് പകുതിയോടെ "കാട്ടു" (അതായത് നിയമപരമല്ലാത്ത) ഘട്ടം എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു, എന്നാൽ യഹൂദ പൗരന്മാർക്ക് അവരുടെ കൈവശമുള്ള ഏതെങ്കിലും സ്വത്തുക്കൾ കവർന്നെടുക്കുന്നതിനായി നിയമപരമായും ബ്യൂറോക്രാറ്റിക്കായും രൂപീകരിച്ചു. അക്കാലത്ത് ഓസ്ട്രിയയിൽ വളർന്ന അഡോൾഫ് ഐക്മാൻ (Adolf Eichmann) യഹൂദന്മാരെ ഉപദ്രവിക്കാനായി വിയന്നയിലേക്ക് മാറ്റി. 1938 നവംബറിലെ വംശഹത്യയ്ക്കിടെ ("റീച്ച്സ്‌ക്രിസ്റ്റാൽനാഷ്ട്"), ജൂതന്മാരും സിനഗോഗുകൾ പോലുള്ള ജൂത സ്ഥാപനങ്ങളും വിയന്ന, ക്ലാഗൻഫർട്ട്, ലിൻസ്, ഗ്രാസ്, സാൽ‌സ്ബർഗ്, ഇൻസ്ബ്രൂക്ക്, ലോവർ ഓസ്ട്രിയയിലെ നിരവധി നഗരങ്ങളിൽ കടുത്ത ആക്രമണത്തിന് ഇരയായി.[23][24][25] നാസികളുടെ കടുത്ത എതിരാളിയായ ഓട്ടോ വോൺ ഹബ്സ്ബർഗ്, (ഓസ്ട്രിയ-ഹംഗറിയിലെ അവസാന കിരീടാവകാശി, ഓസ്ട്രിയയിലെ നൂറുകണക്കിന് സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഓണററി പൗരനും, രാജഭരണപരമായ ഒരു മാർഗമായി ഷുഷ്നിഗ് ഭാഗികമായി വിഭാവനം ചെയ്തതും) അക്കാലത്ത് ബെൽജിയത്തിലായിരുന്നു. അൻഷ്ലസിനെതിരെ സംസാരിച്ച അദ്ദേഹം പിന്നീട് നാസി ഭരണകൂടം ആവശ്യപ്പെടുകയും പിടിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്തു. പിടിക്കപ്പെട്ടാൽ ഉടൻ തന്നെ വെടിവയ്ക്കണമെന്നുമായിരുന്നു.[26][27] 1938 ൽ നാസികൾ ഓസ്ട്രിയയെ "ഓസ്റ്റ്മാർക്ക്" ("Ostmark") എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്തു, 1942 വരെ ഇത് വീണ്ടും പുനർനാമകരണം ചെയ്യപ്പെടുകയും "ആൽപൈൻ ആൻഡ് ഡാനൂബിയൻ ഗെയ്" ("Alpine and Danubian Gaue") (ജർമ്മൻ ആൽപെൻ-ഉൻഡ് ഡൊണൌ- റൈഷ്ഗൌ, Alpen-und Donau-Reichsgaue) എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്തു.[28][29] മൂന്നാം റൈക്കിലെ ജനസംഖ്യയുടെ 8% മാത്രമാണ് ഓസ്ട്രിയക്കാർ എങ്കിലും, പ്രമുഖരായ നാസികളിൽ ചിലർ സ്വദേശികളായ ഓസ്ട്രിയക്കാരാണ്, അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലർ, ഏണസ്റ്റ് കാൾട്ടൻബ്രന്നർ, ആർതർ സെയ്‌സ്-ഇൻക്വാർട്ട്, ഫ്രാൻസ് സ്റ്റാങ്ൾ, അലോയിസ് ബ്രണ്ണർ, ഫ്രീഡ്രിക്ക് റെയ്‌നർ, ഒഡിലോ ഗ്ലോബോക്നിക്. എസ്എസിന്റെ(ഷുട്സ്റ്റാഫൽ)[30] 13 ശതമാനത്തിലധികവും നാസി ഉന്മൂലന ക്യാമ്പുകളിൽ 40 ശതമാനവും ഓസ്ട്രിയൻ ഉദ്യോഗസ്ഥരുമായിരുന്നു.[31] റീച്ച്സ്ഗൌവിൽ (Reichsgau), പ്രധാന ക്യാമ്പായ കെസെഡ്-മൗത്തൗസെൻ(KZ-Mauthausen) കൂടാതെ, എല്ലാ ഫെഡറൽ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ജൂതന്മാരും തടവുകാരും കൊല്ലപ്പെടുകയും പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചൂഷണം ചെയ്യപ്പെടുകയും ചെയ്ത നിരവധി സബ് ക്യാമ്പുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ സമയത്ത്, പ്രദേശം സഖ്യസേനയുടെ പ്രവർത്തന പരിധിക്ക് പുറത്തായതിനാൽ, കോൺസൻട്രേഷൻ ക്യാമ്പ് തടവുകാരുടെയും നിർബന്ധിത തൊഴിലാളികളുടെയും ഉപയോഗത്തിലൂടെ ആയുധ വ്യവസായം വളരെയധികം വികസിച്ചു, പ്രത്യേകിച്ച് യുദ്ധവിമാനങ്ങൾ, ടാങ്കുകൾ, മിസൈലുകൾ എന്നിവയ്ക്കായി.[32][33] മിക്ക പ്രതിരോധ ഗ്രൂപ്പുകളും പെട്ടെന്നുതന്നെ ഗസ്റ്റപ്പോ[34] തകർത്തു. വിയന്നയിലെ ഗസ്റ്റപ്പോ ആസ്ഥാനം തകർക്കാനുള്ള കാൾ ബൂറിയനു ചുറ്റുമുള്ള സംഘത്തിന്റെ പദ്ധതികൾ പുറത്തുവന്നപ്പോൾ,[35] പിന്നീട് വധിക്കപ്പെട്ട പുരോഹിതനായ ഹെൻ‌റിക് മെയറിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള പ്രധാന സംഘം സഖ്യകക്ഷികളുമായി ബന്ധപ്പെടാൻ സാധിച്ചു. വി -1, വി -2 റോക്കറ്റുകൾ, ടൈഗർ ടാങ്കുകൾ, വിമാനങ്ങൾ (മെസ്സെർസ്മിറ്റ് ബിഎഫ് 109, മെസ്സെർസ്മിറ്റ് മി 163 കോമെറ്റ് മുതലായവ) എന്നിവയ്ക്കുള്ള ആയുധ ഫാക്ടറികളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ സഖ്യകക്ഷികൾക്ക് അയയ്ക്കാൻ ഈ മെയർ-മെസ്നർ ഗ്രൂപ്പിന് കഴിഞ്ഞു, ഓപ്പറേഷൻ ക്രോസ്ബോ, ഓപ്പറേഷൻ ഹൈഡ്ര എന്നിവയ്ക്ക് ഇത് പ്രധാനമായിരുന്നു, ഓപ്പറേഷൻ ഓവർലോർഡിനായുള്ള പ്രാഥമിക ദൗത്യങ്ങളായിരുന്നു ഇത്. അമേരിക്കൻ രഹസ്യ സേവനമായ ഒ‌എസ്‌എസുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ റെസിസ്റ്റൻസ് ഗ്രൂപ്പ് ഉടൻ തന്നെ കൂട്ട വധശിക്ഷയെക്കുറിച്ചും ഓഷ്വിറ്റ്സ് പോലുള്ള തടങ്കൽപ്പാളയങ്ങളെക്കുറിച്ചും വിവരങ്ങൾ നൽകി. നാസി ജർമ്മനിയെ എത്രയും വേഗം യുദ്ധം നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ അനുവദിക്കുകയും സ്വതന്ത്ര ഓസ്ട്രിയ പുന -സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നു സംഘത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം.[36][37]
സോവിയറ്റ് വിയന്ന ആക്രമണസമയത്ത്, 1945 ഏപ്രിൽ 13 ന് മൂന്നാം റീക്കിന്റെ മൊത്തം തകർച്ചയ്ക്ക് തൊട്ടുമുമ്പ് വിയന്ന വീണു. അധിനിവേശ സഖ്യശക്തികൾ, പ്രത്യേകിച്ചും അമേരിക്കക്കാർ, ഒരു ദേശീയ റിഡൗട്ടിന്റെ "ആൽപൈൻ കോട്ട ഓപ്പറേഷൻ" ആസൂത്രണം ചെയ്തു, അത് കിഴക്കൻ ആൽപ്സിന്റെ പർവതനിരകളിലെ ഓസ്ട്രിയൻ മണ്ണിൽ നടന്നിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, റീക്കിന്റെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള തകർച്ച കാരണം ഇത് ഒരിക്കലും നടപ്പായില്ല. കാൾ റെന്നറും, അഡോൾഫ് ഷോർഫും (സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഓസ്ട്രിയ [സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റുകളും റെവല്യൂഷണറി സോഷ്യലിസ്റ്റുകളും]), ലിയോപോൾഡ് കുൻഷാക്ക് (ഓസ്ട്രിയയിലെ പീപ്പിൾസ് പാർട്ടി [മുൻ ക്രിസ്ത്യൻ സോഷ്യൽ പീപ്പിൾസ് പാർട്ടി]), ജോഹാൻ കോപ്ലെനിഗ് (കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഓസ്ട്രിയ) എന്നിവ മൂന്നാം റീക്കിൽ നിന്ന് ഓസ്ട്രിയയുടെ വേർപിരിയൽ പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1945 ഏപ്രിൽ 27 ന് സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനത്തിലൂടെ, വിജയികളായ റെഡ് ആർമിയുടെ അംഗീകാരത്തോടെ, ജോസഫ് സ്റ്റാലിന്റെ പിന്തുണയോടെ, സംസ്ഥാന ചാൻസലർ റെന്നറുടെ കീഴിൽ, അതേ ദിവസം വിയന്നയിൽ ഒരു താൽക്കാലിക സർക്കാർ രൂപീകരിച്ചു (രണ്ടാമത്തെ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ജന്മദിനം എന്നാണ് ഔദ്യോഗികമായി ഈ തിയ്യതിക്ക് പേര് നൽകിയിരിക്കുന്നത്). ഏപ്രിൽ അവസാനം, പടിഞ്ഞാറൻ, തെക്കൻ ഓസ്ട്രിയയിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഇപ്പോഴും നാസി ഭരണത്തിൻ കീഴിലായിരുന്നു. 1945 മെയ് 1 ന് ഏകാധിപതി ഡോൾഫസ് 1934 മെയ് 1 ന് അവസാനിപ്പിച്ച 1929 ലെ ഫെഡറൽ ഭരണഘടന വീണ്ടും സാധുവായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1939 മുതൽ 1945 വരെയുള്ള മൊത്തം സൈനിക മരണങ്ങൾ 260,000 ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[38] ഹോളോകോസ്റ്റിന് ഇരയായ 64,000 ഓസ്ട്രിയൻ ജൂതന്മാർ.[39] 1938–39 കാലഘട്ടത്തിൽ 140,000 ജൂത ഓസ്ട്രിയക്കാർ രാജ്യം വിട്ടിരുന്നു. ഗുരുതരമായ നാസി കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ആയിരക്കണക്കിന് ഓസ്ട്രിയക്കാർ പങ്കെടുത്തിട്ടുണ്ട് (മൗത്തൗസെൻ-ഗുസെൻ തടങ്കൽപ്പാളയത്തിൽ മാത്രം ലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ മരിച്ചു), ഇത് 1992 ൽ ചാൻസലർ ഫ്രാൻസ് വ്രാനിറ്റ്സ്കി ഔദ്യോഗികമായി അംഗീകരിച്ചുട്ടുമുണ്ട്.
സമകാലിക യുഗം
ജർമ്മനി പോലെ തന്നെ ഓസ്ട്രിയയെയും അമേരിക്കൻ, ബ്രിട്ടീഷ്, ഫ്രഞ്ച്, സോവിയറ്റ് മേഖലകളായി വിഭജിക്കുകയും ഓസ്ട്രിയയുടെ സഖ്യ കമ്മീഷൻ ഭരിക്കുകയും ചെയ്തു. 1943 ലെ മോസ്കോ പ്രഖ്യാപനത്തിൽ പ്രവചിച്ചതുപോലെ, സഖ്യകക്ഷികൾ ഓസ്ട്രിയയുടെ പരിചരണത്തിൽ സൂക്ഷ്മമായ വ്യത്യാസം കണ്ടു. സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റുകൾ, കൺസർവേറ്റീവുകൾ, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾ (1947 വരെ) എന്നിവരടങ്ങിയ ഓസ്ട്രിയൻ സർക്കാർ, സോവിയറ്റ് മേഖലയെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള വിയന്നയിൽ താമസിക്കുന്നത്, റെന്നർ സ്റ്റാലിന്റെ പപ്പറ്റായായിരിക്കാമെന്ന ചില സംശയങ്ങൾക്ക് ശേഷം 1945 ഒക്ടോബറിൽ പടിഞ്ഞാറൻ സഖ്യകക്ഷികൾ അംഗീകരിച്ചു. അങ്ങനെ, ഒരു പ്രത്യേക പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രിയൻ സർക്കാരിന്റെ രൂപീകരണവും രാജ്യ വിഭജനവും ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടു. ഓസ്ട്രിയയെ പൊതുവേ ജർമ്മനി ആക്രമിക്കുകയും സഖ്യകക്ഷികൾ മോചിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തതുപോലെയാണ് കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നത്.
1955 മെയ് 15 ന്, വർഷങ്ങളോളം നീണ്ടുനിന്നതും ശീതയുദ്ധത്തിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയതുമായ ചർച്ചകൾക്ക് ശേഷം, നാല് അധിനിവേശ ശക്തികളുമായി ഓസ്ട്രിയൻ സ്റ്റേറ്റ് ഉടമ്പടി അവസാനിപ്പിച്ച് ഓസ്ട്രിയ പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം നേടി. എല്ലാ അധിനിവേശ സൈനികരും പോയതിനുശേഷം 1955 ഒക്ടോബർ 26 ന് ഓസ്ട്രിയ പാർലമെന്റിന്റെ ഒരു നിയമപ്രകാരം "സ്ഥിരമായ നിഷ്പക്ഷത" പ്രഖ്യാപിച്ചു. ഈ ദിവസം ഇപ്പോൾ ഓസ്ട്രിയയുടെ ദേശീയ ദിനമാണ്, പൊതു അവധിദിനമാണ്.[41]
രണ്ടാം റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥ 1920, 1929 ലെ ഭരണഘടനയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്, അത് 1945 ൽ വീണ്ടും അവതരിപ്പിച്ചു. ഈ സംവിധാനത്തിന്റെ സവിശേഷത പ്രോപോർസ് (Proporz) ആണ്, അതായത് രാഷ്ട്രീയ പ്രാധാന്യമുള്ള മിക്ക പോസ്റ്റുകളും സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടി ഓഫ് ഓസ്ട്രിയ (SPÖ) ഉം ഓസ്ട്രിയൻ പീപ്പിൾസ് പാർട്ടി (ÖVP) ഉം തമ്മിൽ തുല്യമായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
1945 മുതൽ, ഒരു കക്ഷി സർക്കാർ വഴി ഭരണം രണ്ടുതവണ സംഭവിച്ചു: 1966–1970 (ÖVP), 1970–1983 (SPÖ). മറ്റെല്ലാ നിയമനിർമ്മാണ കാലഘട്ടങ്ങളിലും, ഒന്നുകിൽ SPÖ, ÖVP എന്നിവയുടെ ഒരു വലിയ സഖ്യം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു "ചെറിയ സഖ്യം" (ഈ രണ്ടിൽ ഒരു പാർട്ടിയും, ഒരു ചെറിയ പാർട്ടിയും) രാജ്യം ഭരിച്ചു.
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ യുദ്ധക്കുറ്റക്കേസിൽ കുറ്റാരോപിതനായ വെർമാക്റ്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥനായ കുർട്ട് വാൾഡ്‌ഹൈം 1986 മുതൽ 1992 വരെ ഓസ്ട്രിയയുടെ പ്രസിഡന്റായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[42]
.jpg)
1994 ലെ ഒരു റഫറണ്ടത്തിന് ശേഷം, 1995 ജനുവരി 1 ന് രാജ്യം യൂറോപ്യൻ യൂണിയനിൽ അംഗമായി.
പ്രധാന കക്ഷികളായ SPÖ, ÖVP എന്നിവയ്ക്ക് ഓസ്ട്രിയയുടെ സൈനിക വിന്യാസത്തിന്റെ ഭാവി നിലയെക്കുറിച്ച് വിരുദ്ധ അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്: പൊതുവേ SPÖ ഒരു നിഷ്പക്ഷ പങ്കിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, യൂറോപ്യൻ യൂണിയന്റെ സുരക്ഷാ നയവുമായി കൂടുതൽ സമന്വയിപ്പിക്കാൻ ÖVP വാദിക്കുന്നു; ഭാവിയിലെ നാറ്റോ അംഗത്വം പോലും ചില എ‌വി‌പി രാഷ്ട്രീയക്കാർ തള്ളിക്കളയുന്നില്ല (ഉദാ. ഡോ. വെർണർ ഫാസ്ലാബെൻഡ് (ÖVP) 1997 ൽ).[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] വാസ്തവത്തിൽ, ഓസ്ട്രിയ യൂറോപ്യൻ യൂണിയന്റെ പൊതു വിദേശ-സുരക്ഷാ നയത്തിൽ (Common Foreign and Security Policy) പങ്കെടുക്കുന്നു, സമാധാന പരിപാലനത്തിലും സമാധാനം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ജോലികളിലും പങ്കെടുക്കുന്നു, നാറ്റോയുടെ "സമാധാനത്തിനുള്ള പങ്കാളിത്തം" അംഗവുമായി. ഭരണഘടന അതനുസരിച്ച് ഭേദഗതി ചെയ്തു.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] 2011 ൽ ലിക്തെൻസ്റ്റൈൻ ഷെഞ്ചൻ ഏരിയയിൽ ചേർന്നതിനാൽ, ഓസ്ട്രിയയുടെ അയൽരാജ്യങ്ങളൊന്നും അതിർത്തി നിയന്ത്രണങ്ങൾ നടപ്പാക്കുന്നില്ല.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
Remove ads
അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റീവ് ഡിവിഷനുകൾ
ഒൻപത് സംസ്ഥാനങ്ങൾ അടങ്ങുന്ന ഒരു ഫെഡറൽ റിപ്പബ്ലിക്കാണ് ഓസ്ട്രിയ (ജർമ്മൻ: Bundesländer).[43]
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
Remove ads
ഭൂമിശാസ്ത്രം
ആൽപ്‌സിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നതിനാൽ ഓസ്ട്രിയ ഏതാണ്ട് പൂർണമായും പർവത രാജ്യമാണ്.[50] സെൻട്രൽ ഈസ്റ്റേൺ ആൽപ്സ്, നോർത്തേൺ ലൈംസ്റ്റോൺ ആൽപ്സ്, സതേൺ ലൈംസ്റ്റോൺ ആൽപ്സ് എന്നിവയെല്ലാം ഭാഗികമായി ഓസ്ട്രിയയിലാണ്. ഓസ്ട്രിയയുടെ മൊത്തം വിസ്തീർണ്ണത്തിൽ (84,000 കിലോമീറ്റർ 2 അല്ലെങ്കിൽ 32,433 ചതുരശ്ര മൈൽ), നാലിലൊന്ന് ഭാഗം മാത്രമേ താഴ്ന്ന പ്രദേശമായി കണക്കാക്കൂ, രാജ്യത്തിന്റെ 32% മാത്രമേ 500 മീറ്ററിൽ (1,640 അടി) താഴെയുള്ളൂ. ഓസ്ട്രിയ അക്ഷാംശങ്ങളിൽ 46 ° നും 49 ° N നും രേഖാംശങ്ങൾ 9 ° നും 18 ° E നും ഇടയിലാണ്.
അവലംബം
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads