ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ
ആംഗലേയഭാഷ From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
ഇന്തോ-യൂറോപ്യൻ ഭാഷാകുടുംബത്തിൽ പെടുന്ന ജർമാനിക് ഭാഷയുടെ ഉപശാഖയായ പശ്ചിമ ജർമ്മാനിക് ഭാഷയിൽ നിന്നു രൂപപ്പെട്ട ഭാഷയായ ഇംഗ്ലീഷ് (ആംഗലേയഭാഷ) ആദ്യമായി ഇംഗ്ലണ്ടിലാണ് സംസാരിക്കപ്പെട്ടത്. ഇന്ന് ലോകത്തിലേറ്റവും കൂടുതൽ ആളുകൾ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പൊതുഭാഷ കൂടിയാണിത്. മന്റാരിൻ ചൈനീസ്, സ്പാനിഷ് എന്നീ ഭാഷകൾ കഴിഞ്ഞ് ലോകത്തിലേറ്റവും കൂടുതലാളുകളുടെ രാഷ്ട്രഭാഷയാണ്. യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം, അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകൾ, കാനഡ, ഓസ്ട്രേലിയ, ന്യൂസീലൻഡ്, അയര്‌ലണ്ട് തുടങ്ങിയ വിവിധ രാജ്യങ്ങളുടെ ഭാഷ കൂടിയാണ് ഇംഗ്ലീഷ്. യൂറോപ്യൻ യൂണിയന്റെയും പല കോമൺവെൽത് രാജ്യങ്ങളുടെയും യുനൈറ്റഡ് നേഷൻസിന്റെയും ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെയും പല ലോക സംഘടനകളുടെയും രാജ്യങ്ങളുടെയും ഔദ്യോഗിക ഭാഷകളിൽ ഒന്നാണ് ഇംഗ്ലീഷ്. അതിനാൽ ആഗോളഭാഷ (ഗ്ലോബൽ ലാഗ്വേജ്) അഥവാ ലോകഭാഷ എന്ന് ഇംഗ്ലീഷിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാറുണ്ട്. പല വിദേശ രാജ്യങ്ങളിലും ലോകസംഘടനകളിലും തൊഴിൽ ലഭിക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ പരിജ്ഞാനം പലപ്പോഴും ആവശ്യമായി വരാറുണ്ട്. ഇത് രണ്ടാം ഭാഷയായി വ്യാപകമായി ലോകരാജ്യങ്ങളിൽ അഭ്യസിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. അതുവഴി അവരുടെ പൗരന്മാർക്ക് ആഗോള അവസരങ്ങൾ ലഭ്യമാക്കാനും, വിനോദസഞ്ചാര മേഖലയുടെ വികസനത്തിനും, സാങ്കേതിക രംഗത്തിനും ഗുണം ചെയ്തു. ഇന്ത്യയിലെ രണ്ട് ഔദ്യോഗിക ഭാഷകളിൽ ഒന്നു കൂടിയാണ് ഇംഗ്ലീഷ്. ഇന്ത്യയിൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയെ ഇന്ത്യൻ ഇംഗ്ലീഷ് എന്നും വിശേഷിപ്പിക്കാറുണ്ട്.
Remove ads
ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് കുടിയേറിയ പുരാതന ജർമ്മനി ജനതകളിലൊരാളായ ആംഗിൾസിന്റെ പേരിലാണ് ഇംഗ്ലീഷിന് പേര് നൽകിയിരിക്കുന്നത്. ബാൾട്ടിക് കടലിലെ ഉപദ്വീപായ ആംഗ്ലിയയിൽ നിന്നാണ് ഇംഗ്ലീഷിനും ഇംഗ്ലണ്ടിനും ആ പേര് ലഭിച്ചത്. ഫ്രിസിയൻ, ലോ സാക്സൺ എന്നിവയുമായി ഇംഗ്ലീഷ് വളരെ അടുത്ത ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ലാറ്റിൻ, ഫ്രഞ്ച് ഭാഷകൾക്കൊപ്പം മറ്റ് ജർമ്മനി ഭാഷകളിലും, പ്രത്യേകിച്ച് നോർസ് (ഒരു വടക്കൻ ജർമ്മനി ഭാഷ) ഇതിന്റെ പദാവലിയെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.[4][5]
Remove ads
ചരിത്രം
പഴയ ഇംഗ്ലീഷ്
Hƿæt ƿē Gārde/na ingēar dagum þēod cyninga / þrym ge frunon...
"ശ്രദ്ധിക്കൂ! നാടൻ രാജാക്കന്മാരുടെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ച് നാം നാളുകളുടെ നാളുകൾ മുതൽ കേട്ടിട്ടുണ്ട് ..."
ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ആദ്യകാല രൂപത്തെ പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് അല്ലെങ്കിൽ ആംഗ്ലോ-സാക്സൺ (550-1066) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഫ്രിസിയ, ലോവർ സാക്സോണി, ജട്ട്‌ലാൻഡ്, തെക്കൻ സ്വീഡൻ എന്നീ തീരങ്ങളിൽ സംസാരിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം വടക്കൻ കടൽ ജർമ്മനിക് ഭാഷകളിൽ നിന്നാണ് പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് വികസിച്ചത്. ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടോടെ, ആംഗ്ലോ-സാക്സണുകളുടെ ജർമ്മൻ ഭാഷ ബ്രിട്ടനിൽ പ്രബലമായിത്തീർന്നു, റോമൻ ബ്രിട്ടന്റെ[6][7][8] ഭാഷകൾ മാറ്റി (43–409). പഴയ ഇംഗ്ലീഷിനെ നാല് ഭാഷകളായി തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്: ആംഗ്ലിയൻ ഭാഷകളും (1. മെർസിയൻ, 2. നോർത്തേംബ്രിയൻ) സാക്സൺ ഭാഷകളും (3. കെന്റിഷ്, 4. പടിഞ്ഞാറൻ സാക്സൺ)[9]. ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷ് പ്രധാനമായും മെർസിയനിൽ നിന്നാണ് വികസിച്ചത്, പക്ഷേ സ്കോട്ട്‌സ് ഭാഷ നോർത്തേംബ്രിയനിൽ നിന്ന് വികസിച്ചു. പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് അടിസ്ഥാനപരമായി ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു ഭാഷയാണ്, മാത്രമല്ല 21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ വിവേകമില്ലാത്ത ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്നവർക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതുമാണ്. ഇതിന്റെ വ്യാകരണം ആധുനിക ജർമൻ ഭാഷയുടെതിന് സമാനമായിരുന്നു, അതിന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത ബന്ധു പഴയ ഫ്രീസിയൻ ആണ്. നാമങ്ങൾ, നാമവിശേഷണങ്ങൾ, സർവനാമങ്ങൾ, ക്രിയകൾ എന്നിവയ്‌ക്ക് ധാരാളം വ്യതിരിക്തമായ അവസാനങ്ങളും രൂപങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു, കൂടാതെ ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷിനേക്കാൾ പദ ക്രമം വളരെ സ്വതന്ത്രമായിരുന്നു.[10][11][12]
മദ്ധ്യ ഇംഗ്ലീഷ്
എട്ടാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷാ സമ്പർക്കത്തിലൂടെ ക്രമേണ മദ്ധ്യ ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്തു. 1066-ൽ വില്യം ജേതാവ് ഇംഗ്ലണ്ട് പിടിച്ചടക്കിയതോടെയാണ് മദ്ധ്യ ഇംഗ്ലീഷ് ആരംഭിച്ചത്. എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലും ഒമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിലും നോർസ് വടക്കൻ ബ്രിട്ടനിൽ കോളനിവത്ക്കരിച്ചപ്പോൾ പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് പഴയ നോർസുമായി തീവ്രമായ സമ്പർക്കം പുലർത്തി. H- (hie, him, hera) എന്ന അക്ഷരത്തിൽ ആരംഭിക്കുന്ന ആംഗ്ലോ-സാക്സൺ സർവ്വനാമങ്ങൾക്ക് പകരം നോർസ് സർവനാമങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി, അവ Th- അക്ഷരത്തിൽ ആരംഭിക്കുന്നു- (they, them, their).[13]
1066-ൽ നോർമാന്മാർ ഇംഗ്ലണ്ട് പിടിച്ചടക്കിയതോടെ പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ പഴയ ഫ്രഞ്ചുമായുള്ള സമ്പർക്കത്തിന് വിധേയമായി.[14] നോർമൻ ഭാഷ രാഷ്ട്രീയം, നിയമനിർമ്മാണം, അന്തസ്സ് എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിരവധി പദങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു, കാരണം നോർമൻ പ്രധാനമായും ഉന്നതരും പ്രഭുക്കന്മാരും സംസാരിച്ചിരുന്നു.[5] താഴ്ന്ന വിഭാഗക്കാർ ആംഗ്ലോ-സാക്സൺ സംസാരിക്കുന്നത് തുടർന്നു. മദ്ധ്യ ഇംഗ്ലീഷ് വിഭക്തിയെ വളരെയധികം ലളിതമാക്കി. മദ്ധ്യ ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ ജെഫ്രി ചോസരിന്റെ കാന്റർബറി ടെയിൽസ് , മാലോറിയുടെ ലെ മോർട്ടെ ഡി ആർതർ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.
ആദ്യകാല ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷ്
ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയുടെ ചരിത്രത്തിലെ അടുത്ത കാലഘട്ടം ആദ്യകാല ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷ് (1500–1700) ആയിരുന്നു. വലിയ സ്വരാക്ഷര മാറ്റം (1350–1700), വിഭക്തി ലഘൂകരണം, ഭാഷാപരമായ അടിസ്ഥാനമാതൃകീകരണം എന്നിവയാണ് ആദ്യകാല ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷിന്റെ സവിശേഷത.
വലിയ സ്വരാക്ഷര മാറ്റം മധ്യ ഇംഗ്ലീഷിലെ ഉച്ചത്തിലുള്ള നീണ്ട സ്വരാക്ഷരങ്ങളെ ബാധിച്ചു. ഇത് ഒരു ചങ്ങല മാറ്റമാറിയുന്നു, അതായത് ഓരോ മാറ്റവും സ്വരാക്ഷര വ്യവസ്ഥയിൽ തുടർന്നുള്ള മാറ്റത്തിന് കാരണമായി. മദ്ധ്യ ഇംഗ്ലീഷിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് ധാരാളം അക്ഷരവിന്യാസങ്ങൾ നിലനിർത്തിയിരിക്കുന്നതിനാൽ അക്ഷരവിന്യാസത്തിലെ പല ക്രമക്കേടുകളും വലിയ സ്വരാക്ഷര മാറ്റം വിശദീകരിക്കുന്നു, കൂടാതെ ഇംഗ്ലീഷ് സ്വരാക്ഷരങ്ങൾക്ക് മറ്റ് ഭാഷകളിലെ ഒരേ അക്ഷരങ്ങളിൽ നിന്ന് വളരെ വ്യത്യസ്തമായ ഉച്ചാരണങ്ങൾ ഉള്ളത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്നും ഇത് വിശദീകരിക്കുന്നു.[15][16]
ഹെൻ‌റി അഞ്ചാമന്റെ ഭരണകാലത്ത് നോർമൻ ഫ്രഞ്ചുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഇംഗ്ലീഷ് അന്തസ്സിൽ ഉയർ‌ന്നുതുടങ്ങി. 1430 ഓടെ വെസ്റ്റ്മിൻസ്റ്ററിലെ ചാൻസറി കോടതി അതിന്റെ ഔദോഗിക രേഖകളിൽ ഇംഗ്ലീഷ് ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി. ലണ്ടനിലെയും, കിഴക്ക് മിഡ്‌ലാന്റ്സിലെയും ഭാഷകളിൽ നിന്ന് ചാൻസറി അടിസ്ഥാനമാതൃക എന്നറിയപ്പെടുന്ന മധ്യ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ പുതിയ അടിസ്ഥാനമാതൃകയുടെ രൂപം വന്നു. 1476-ൽ വില്യം കാക്സ്റ്റൺ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് അച്ചടിശാല അവതരിപ്പിക്കുകയും ലണ്ടനിൽ ആദ്യമായി അച്ചടിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു.[17] ഇത് ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ഈ രൂപത്തിന്റെ സ്വാധീനം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. ആദ്യകാല ആധുനിക കാലഘട്ടത്തിലെ സാഹിത്യത്തിൽ വില്യം ഷേക്സ്പിയറുടെ കൃതികളും ജെയിംസ് ഒന്നാമൻ രാജാവ് നിയോഗിച്ച ബൈബിളിന്റെ പരിഭാഷയും ഉൾപ്പെടുന്നു.
ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷിന്റെ വ്യാപനം
പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യം അതിന്റെ കോളനികളിലൂടെയും ഭൗമരാഷ്ട്രീയ ആധിപത്യത്തിലൂടെയും ഇംഗ്ലീഷിനെ വ്യാപിച്ചു. വാണിജ്യം, ശാസ്ത്രം, സാങ്കേതികവിദ്യ, നയതന്ത്രം, കല, ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസം എന്നിവയെല്ലാം ഇംഗ്ലീഷ് ആദ്യത്തെ ആഗോള ഭാഷയായി മാറുന്നതിന് കാരണമായി.[18][19] ലോകമെമ്പാടുമുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര ആശയവിനിമയത്തിനും ഇംഗ്ലീഷ് സൗകര്യമൊരുക്കി. വടക്കേ അമേരിക്കയുടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ, ആഫ്രിക്കയുടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ, ഓസ്ട്രേലിയ, മറ്റു പല പ്രദേശങ്ങളിലും ഇംഗ്ലീഷിനെ സ്വീകരിച്ചു. രാഷ്ട്രീയ സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയപ്പോൾ, ഒന്നിലധികം തദ്ദേശീയ ഭാഷകളുള്ള പുതുതായി സ്വതന്ത്രരാജ്യങ്ങളിൽ ചിലത് ഇംഗ്ലീഷ് ഔദ്യോഗിക ഭാഷയായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് തുടരാൻ തീരുമാനിച്ചു. അതിനാൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു തദ്ദേശീയ ഭാഷ മറ്റുള്ളവയെക്കാൾ ഉന്നമിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ ഉണ്ടാകുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അവർക്ക് ഒഴിവാക്കാനാകും.[20][21][22] ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, അമേരിക്കയുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന സാമ്പത്തിക സാംസ്കാരിക സ്വാധീനവും, രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തെത്തുടർന്ന് ഒരു മഹാശക്തിയെന്ന നിലയും, ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ ലോകമെമ്പാടും വളരെ വേഗത്തിൽ വ്യാപിക്കാൻ കാരണമായി. ബിബിസിയും[23], മറ്റ് പ്രക്ഷേപകരും ലോകമെമ്പാടും ഇംഗ്ലീഷിൽ പ്രക്ഷേപണം ചെയ്തതും വ്യാപനത്തിന് കാരണമായി. ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ഏത് ഭാഷയിലേതിനേക്കാളും കൂടുതൽ ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുകയും എഴുതുകയും ചെയ്യുന്നു.
ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷ് വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ, അടിസ്ഥാനമാതൃക ഉപയോഗത്തിനുള്ള മാനദണ്ഡങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1755-ൽ സാമുവൽ ജോൺസൺ തന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയുടെ ഒരു നിഘണ്ടു പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു, ഇത് പദങ്ങളുടെയും ഉപയോഗ മാനദണ്ഡങ്ങളുടെയും, അടിസ്ഥാനമാതൃക അക്ഷരവിന്യാസങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു. അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്നതിനും എഴുതുന്നതിനും ഒരു മാനദണ്ഡം സ്ഥാപിക്കാൻ 1828-ൽ നോഹ വെബ്‌സ്റ്റർ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയുടെ അമേരിക്കൻ നിഘണ്ടു പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ബ്രിട്ടനകത്ത്, താഴ്ന്ന വർഗ്ഗത്തിന്റെ പ്രാദേശിക സവിശേഷതകൾ കൂടുതൽ കളങ്കപ്പെടുത്തി. ഇത് മധ്യവർഗങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇംഗ്ലീഷിലെ അന്തസ്സിന്റെ ഇനങ്ങൾ വേഗത്തിൽ വ്യാപിക്കാൻ കാരണമായി.[24]
ആധുനിക ഇംഗ്ലീഷിൽ വിഭക്തിയുടെ നഷ്ടം ഏകദേശം പൂർത്തിയായി, അതോടൊപ്പം കർത്ത-ക്രിയ-കർമം പദ സ്ഥാനം മിക്കവാറും സ്ഥിരമായിരിക്കും.[24] 'Do' എന്ന ക്രിയ കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു. -ing ക്രിയയിൽ കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ക്രമരഹിതമായ രൂപങ്ങളുടെ ക്രമീകരണം സാവധാനം തുടരുന്നു (ഉദാ. dreamt പകരം dreamed). അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ സ്വാധീനത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷും മാറ്റത്തിന് വിധേയമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്, മാധ്യമങ്ങളിൽ അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ശക്തമായ സാന്നിധ്യവും ലോകശക്തിയെന്ന നിലയിൽ അമേരിക്കയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അന്തസ്സും ഇതിന് കാരണമായി.[25][26][27]
Remove ads
പദാവലി
ഇംഗ്ലീഷ് പദാവലിയുടെ ഉറവിട ഭാഷകൾ
ലാറ്റിൻ (29%)
ഫ്രഞ്ച് (29%)
ജർമ്മനി ഭാഷകൾ (26%)
ഗ്രീക്ക് (6%)
മറ്റ് ഭാഷകൾ / അജ്ഞാതം (6%)
പേരുകളിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത് (4%) [28]
ജർമാനിൿ കുടുംബം
ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ ഇൻഡോ-യൂറോപ്യൻ ഭാഷാകുടുംബത്തിലെ അംഗമായ ജെർമാനിൿ ഭാഷകളുടെ കിഴക്കൻ ജെർമാനിൿ ശാഖയുടെ ആംഗ്ലോ-ഫ്രീസിയൻ ഉപഗോത്രത്ത്തിൽപ്പെട്ടതാണ്. മധ്യകാല ഇംഗ്ലീഷിന്റെ നേർ പിൻഗാമിയാണ് ആധുനിക ഇംഗ്ലിഷ്. മധ്യകാല ഇംഗ്ലീഷാകട്ടെ പഴയ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ നേർ പിൻഗാമിയും പഴയ ഇംഗ്ലീഷ് പ്രോട്ടോ-ജെർമാനിൿ ഭാഷയുടെ നേർ പിൻഗാമിയും. മിക്ക ജെർമാനിക് ഭാഷകളിൽ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ പ്രത്യേകത അതിന്റെ മോഡാൽ ക്രിയകളുടെ ഉപയോഗവും, ക്രിയകളെ ശക്തവും ദുർബലമെന്നും തിരിക്കാവുന്നതും, ഗ്രിമ്മിന്റെ നിയമം എന്നറിയപ്പെടുന്ന പ്രാകൃത-ഇൻഡോ-യൂറോപ്യൻ ഭാഷയിലെ പൊതു ശബ്ദവ്യതിയാനവും ആണ്. ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ഏറ്റവുമടുത്ത ബന്ധുവായ ഫ്രീസിയൻ ഭാഷ,നെതെർലൻഡ്സ്, ജെർമനി, ഡെന്മാർക്ക് എന്നിവിടങ്ങളുടെ തെക്കൻകരഭാഗത്ത് സംസാരിച്ചു വരുന്നതാണ്.
പഴയ നോഴ്സിന്റെ സ്വാധീനം
വൈക്കിംഗുകളുടെ ആധിപത്യം നിമിത്തവും പഴയ നോഴ്സ്ന്റെ മധ്യകാല ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സ്വാധീനവും കാരണം ഉത്തര ജെർമാനിൿ ഭാഷകളായ ഡാനിഷ്, സ്വീഡിഷ്, ഐസ് ലാൻഡിക് പദവിന്യാസവുമായി സാമ്യമുള്ള പദവിന്യാസമാണ് ഇംഗ്ലീഷും പിന്തുടരുന്നത്. എന്നാൽ പടിഞ്ഞാറൻ ജെർമാനിൿ ഭാഷകളായ ഡച്ച്, ജെർമൻ ഭാഷകളുമായി വ്യത്യസ്തവുമാണിത്. ക്രിയകളുടെ ക്രമത്തിലും അവസ്ഥയിലും ഇയ്ഹു പ്രകടമാണ്. ഉദാഹരണത്തിനു, ഇംഗ്ലീഷിൽ "I will never see you again" = ഡനിഷിൽ "Jeg vil aldrig se dig igen"; ഐസ്ലാൻഡിക്കിൽ "Ég mun aldrei sjá þig aftur" എന്നും ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ ഡച്ചിലും ജർമ്മനിലും പ്രധാന ക്രിയ അവസാനമാണ് ചേർക്കുന്നത്. (e.g. ഡച്ചിൽ, "Ik zal je nooit weer zien"; ജർമനിൽ "Ich werde dich nie wieder sehen",ശബ്ദാനുസൃതമായി "I will you never again see" എന്നാണു പ്രയോഗം.). ഇംഗ്ലീഷിൽ ഇതു പൂർണ്ണ കാലങ്ങളിൽ കാണാനാവും. "I have never seen anything in the square" = ഡാനിഷിൽ "Jeg har aldrig set noget på torvet"; ഐസ്ലാൻഡിക്കിൽ "Ég hef aldrei séð neitt á torginu", എന്നൊക്കെയാണ്. ഡച്ചിലും ജെർമനിലും പാസ്റ്റ് പാർട്ടിപ്പൾ വാക്യത്തിന് അവസാനമാണ് ചേർക്കുന്നത്.
മറ്റു ജർമാനിക് ഭാഷകൾ
1500 വർഷമായി ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ മറ്റു ജെർമാനിൿ ഭാഷകളിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കുകൾ കലർന്ന് സങ്കരമായ വാക്കുകളൊ നിലനിൽകുന്ന അവയിലെ വാക്കുകൾ പ്രത്യേകമായി അതുപോലെയെടുത്തോ ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ, വ്യത്യസ്ത ക്രമത്തിലാണു കാണപ്പെടുക. ഉദാഹരണത്തിനു ഇംഗ്ലീഷീൽ "‑hood", "-ship", "-dom" and "-ness" തുടങ്ങിയവ ( suffixes) പദങ്ങളുടെ അവസാനം ചേർന്നാൽ അമൂർത്ത നാമങ്ങൾ ഉണ്ടാവാം. ഈ ഓരോ suffix കൾക്കും മിക്ക ജെർമാനിൿ ഭാഷകളിലും സമാന പദങ്ങൾ ഉണ്ട്. പക്ഷേ അവയുടെ ഉപയോഗക്രമം ഭിന്നമാണ്. ജർമ്മനിലെ "Freiheit" ഇംഗ്ലീഷിലെ "freedom" ത്തിനു സമമാണ്. ( "-heit" എന്ന ഇതിലെ suffix ഇംഗ്ലീഷിലെ "-hood" നു തുല്യമമാണ്. ഇംഗ്ലീഷിലെ "-dom" ജർമനിലെ "-tum" നു സമാനമാണ്. പക്ഷെ, പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യം; ഉത്തര ഫ്രീസിയനിലെ fridoem, ഡച്ചിലെ vrijdom നോർവീജിയനിലെ fridom ഇവക്കുള്ള ഇംഗ്ലീഷിലെ "freedom" വുമായുള്ള സാമ്യം)ഐസ്ലാൻഡിൿ ഫാരോസി എന്നീ ജെർമാനിൿ ഭാഷകളും ഈ രീതിയിൽ ഇംഗ്ലീഷീനെ അനുഗമിക്കുന്നതു കാണാനാകും. ഇംഗ്ലീഷിനെപ്പോലെ ഇവയും ജെർമൻ സ്വാധീനത്തിൽ നിന്നും സ്വതന്ത്രമായി വികസിക്കുകയാണുണ്ടായത്.
ഫ്രെഞ്ച്
വളരെയെണ്ണം ഫ്രെഞ്ച് വാക്കുകളും ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയുപയോഗിക്കുന്നയാൾക്കു പരിചിതമായിരിക്കും. പ്രത്യേകിച്ചും അവ എഴുതുമ്പോൾ(ഉച്ചാരണം വളരെ വ്യത്യസ്തമായിരിക്കാം),കാരണം ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷ നോർമൻ ഭാഷയിൽ നിന്നും ഫ്രെഞ്ച് ഭാഷയിൽ നിന്നും അനേകം വാക്കുകൾ ഉൾക്കൊണ്ടിടുണ്ട്. നോർമൻ അധിനിവേശ കാലത്താണു ഇങ്ങനെ നോർമൻ വാക്കുകൾ ഇംഗ്ലീഷിൽ എത്തിയത്. അതുപോലെ ഫ്രെഞ്ചിൽ നിന്നും നേരിട്ട് നൂറ്റാണ്ടുകളായി വാക്കുകൾ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിലേയ്ക്കു ഉൾക്കൊണ്ടു. ഇതിന്റെ ഫലമായി, ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിലെ ഒരു വലിയ അളവിലുള്ള പദസഞ്ചയം ചില അക്ഷര ഘടനാ വ്യത്യാസത്തോടെ ഫ്രെഞ്ചിൽ നിന്നും വന്നതാണ്. ഫ്രെഞ്ചിൽ നിന്നും വന്ന ഇത്തരം വാക്കുകൾക്കു ആ ഭാാഷയിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ പ്രയോഗവും വന്നിട്ടുണ്ട്; ഉദാഹരണത്തിനു, "library" എന്ന വാക്കിനെ ഫ്രെഞ്ചിലെ librairie (അർഥം: bookstore)യുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുക. ഫ്രെഞ്ചിൽ "library" എന്നതിനു bibliothèque എന്നാണു പരയുന്നത്. അതുപോലെ ഫ്രെഞ്ചിൽ നിന്നും ഇംഗ്ലീഷിലേക്കു വന്ന മിക്ക പദങ്ങളുടെയും ഉച്ചാരണം ഇംഗ്ലീഷുവൽക്കരിക്കുകയാണുണ്ടായത്. (ഇതിനപവാദം പുതിയതായി ഈ അടുത്ത കാലത്തു വന്ന mirage, genre, café; or phrases like coup d'état, rendez-vous പോലുള്ള പദങ്ങളാണ്.)ഇവയ്ക്കു പ്രത്യേക ഇംഗ്ലീഷ് ശബ്ദശാസ്ത്രവും stress ക്രമവും പിന്തുടരുന്നു. ( ഇംഗ്ലീഷിലെ "nature" ഫ്രെഞ്ചിലെ "nature" മായും "button" bouton,മായും "table" . table മായും, "hour" vs. heure മായും, "reside" vs. résider യും താരതമ്യം ചെയ്യം)
Remove ads
ശബ്ദശാസ്ത്രം
ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയുടെ സ്വരസൂചകം ഒരു ഭാഷയിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഇത് പരസ്പര ആശയവിനിമയത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നില്ല. സ്വരസൂചക വ്യതിയാനം സ്വനിമങ്ങളുടെ പട്ടികയെ ബാധിക്കുന്നു.
വ്യഞ്ജനങ്ങൾ
മിക്ക ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷരീതികളും ഒരേ 24 വ്യഞ്ജനങ്ങൾ പങ്കിടുന്നു.
സ്വരങ്ങൾ
സ്വരാക്ഷരങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണം പ്രാദേശിക ഭാഷരീതികൾക്കിടയിൽ വളരെയധികം വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു. പറയുന്നവരുടെ ഉച്ചാരണത്തിന്റെ ഏറ്റവും കണ്ടെത്താവുന്ന വശങ്ങളിലൊന്നാണ് ഇത്. ചുവടെയുള്ള പട്ടിക സ്വീകരിച്ച ഉച്ചാരണം (ആർ‌പി), ജനറൽ അമേരിക്കൻ (ജി‌എ) എന്നിവയിലെ സ്വരാക്ഷര സ്വനിമം കാണിക്കുന്നു.
സ്വരസൂചകം
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരത്തിൽ സ്വരാക്ഷര ശബ്‌ദം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു അക്ഷര ന്യൂക്ലിയസ് ഉൾപ്പെടുന്നു. അക്ഷര ആരംഭവും അവസാനവും ഇഷ്ടാനുസൃതമാണ്. ഒരു അക്ഷരത്തിന് sprint /sprɪnt/ പോലെ മൂന്ന് വ്യഞ്ജനാക്ഷരങ്ങളിൽ നിന്ന് ആരംഭിച്ച് texts /teksts/ എന്നിവ പോലെ നാല് വരെ അവസാനിക്കാം. ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരത്തിന് ഇനിപ്പറയുന്ന ഘടനയുണ്ട്, (CCC)V(CCCC), ഇവിടെ C ഒരു വ്യഞ്ജനാക്ഷരത്തെയും, V സ്വരാക്ഷരത്തെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.
സമ്മർദ്ദം, താളം, അന്തർലീനത
ഇംഗ്ലീഷിൽ സമ്മർദ്ദം ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. ചില അക്ഷരങ്ങൾക്ക് സമ്മർദ്ദം ലഭിക്കും, മറ്റുള്ളവ സമ്മർദ്ദത്തിലല്ല. ദൈർഘ്യം, തീവ്രത, സ്വരാക്ഷര നിലവാരം, ചിലപ്പോൾ പിച്ചിലെ മാറ്റങ്ങൾ എന്നിവയുടെ സംയോജനമാണ് സമ്മർദ്ദം. ഇംഗ്ലീഷിലെ സമ്മർദ്ദം സ്വരസൂചകമാണ്, ചില ജോഡി പദങ്ങൾ സമ്മർദ്ദത്താൽ വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, contract എന്ന വാക്ക് ഒരു നാമമായി ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ ആദ്യത്തെ അക്ഷരത്തിൽ (/ ˈkɒntrækt / KON-trakt) സമ്മർദ്ദം ലഭിക്കും, പക്ഷെ ഒരു ക്രിയയായി ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ അവസാന അക്ഷരം സമ്മർദ്ദം ലഭിക്കും(/ kənˈtrækt / kən-TRAKT). താളത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ, ഇംഗ്ലീഷിനെ പൊതുവെ സമ്മർദ്ദ സമയമുള്ള ഭാഷയായി വിവരിക്കുന്നു. സമ്മർദ്ദമുള്ള അക്ഷരങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള സമയത്തിന്റെ അളവ് തുല്യമാകുമെന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. സമ്മർദമുള്ള അക്ഷരങ്ങൾ കൂടുതൽ ദൈർഘ്യമേറിയതാണ്, എന്നാൽ സമ്മർദ്ദമില്ലാത്ത അക്ഷരങ്ങൾ (സമ്മർദ്ദങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള അക്ഷരങ്ങൾ) ചുരുക്കിയിരിക്കുന്നു.
പ്രാദേശിക വ്യതിയാനം
സ്വരാക്ഷരങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണത്തിൽ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ഇനങ്ങൾ ഏറ്റവും വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കാത്ത രാജ്യങ്ങളിലെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ നിലവാരമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഏറ്റവും അറിയപ്പെടുന്ന ഇനങ്ങൾ ബ്രിട്ടീഷ് (BrE), അമേരിക്കൻ (AmE) എന്നിവയാണ്. കാനഡ, ഓസ്ട്രേലിയ, അയർലൻഡ്, ന്യൂസിലാന്റ്, സൌത്ത് ആഫ്രിക്ക തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങൾക്ക് അവരുടേതായ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ഇനങ്ങൾ ഉണ്ട്.
Remove ads
വ്യാകരണം
മറ്റ് ഇന്തോ-യൂറോപ്യൻ ഭാഷകളെപ്പോലെ, ഇംഗ്ലീഷിനും കർത്തൃവിഭക്തി-കർമ്മവിഭക്തി വിന്യാസം ഉണ്ട്. മറ്റ് ഇന്തോ-യൂറോപ്യൻ ഭാഷകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, വിശകലന നിർമിതികൾക്ക് അനുകൂലമായി ഇംഗ്ലീഷ് പ്രധാനമായും വിഭക്തി വ്യവസ്ഥ ഉപേക്ഷിച്ചു. ഇംഗ്ലീഷിന് കുറഞ്ഞത് ഏഴ് തരം പദങ്ങളുണ്ട്: ക്രിയകൾ, നാമങ്ങൾ, നാമവിശേഷണങ്ങൾ, ക്രിയാവിശേഷണം, നിർണ്ണയിക്കലുകൾ, ഉപസർഗ്ഗങ്ങൾ , സംയോജനങ്ങൾ. മാനസികാവസ്ഥയുടെയും വീക്ഷണത്തിന്റെയും വിഭാഗങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന, have, do പോലുള്ള സഹായ ക്രിയകളുടെ ധാരാളം കൂട്ടം ഇംഗ്ലീഷിൽ ഉണ്ട്. ചോദ്യങ്ങൾ അടയാളപ്പെടുത്താൻ ഇംഗ്ലീഷിൽ 'do' തുടക്കത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ചോദ്യങ്ങൾ wh- ൽ ആരംഭിക്കുന്ന വാക്കുകളിൽ നിന്നും ആരംഭിക്കുന്നു. പലപ്പോഴും പദ ക്രമം വിപരീതമാക്കപ്പെടും.
നാമങ്ങളും നാമവാക്യങ്ങളും
വചനവും സംബന്ധികവിഭക്തിയും മാത്രം അനുസരിച്ച് ഇംഗ്ലീഷ് നാമങ്ങൾ മാറുന്നു. ഡെറിവേഷൻ അല്ലെങ്കിൽ കോമ്പൗണ്ടിംഗ് വഴി പുതിയ നാമങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്താം. അവയെ ശരിയായ നാമങ്ങൾ (പേരുകൾ), സാധാരണ നാമങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. സാധാരണ നാമങ്ങൾ കോൺക്രീറ്റ്, അമൂർത്ത നാമങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. -S എന്ന ബഹുവചന സഫിക്‌സ് ഉപയോഗിച്ചാണ് മിക്ക എണ്ണം നാമങ്ങളും ബഹുവചന സംഖ്യയിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്, പക്ഷേ കുറച്ച് നാമങ്ങൾക്ക് ക്രമരഹിതമായ ബഹുവചന രൂപങ്ങളുണ്ട്.
പതിവ് ബഹുവചന രൂപീകരണം:
- ഏകവചനം: cat, dog
- ബഹുവചനം: cats, dogs
ക്രമരഹിതമായ ബഹുവചന രൂപീകരണം:
- ഏകവചനം: man, woman, foot, fish, ox, knife, mouse
- ബഹുവചനം: men, women, feet, fish, oxen, knives, mice
-S എന്ന സംബന്ധികാവിഭക്തി പ്രത്യയം വഴിയോ അല്ലെങ്കിൽ 'of' എന്ന ഉപസർഗ്ഗത്തിലൂടെയോ സംബന്ധം പ്രകടിപ്പിക്കാം. ഒരു നാമത്തിന്റെ കൃത്യത വ്യക്തമാക്കാൻ നിർണ്ണയിക്കലുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. 'The' ഒരു നിശ്ചിത നാമജപത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു, 'a' അല്ലെങ്കിൽ 'an' അനിശ്ചിതകാല നാമവിശേഷണം അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
നാമവിശേഷണം
നാമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ നാമവിശേഷണങ്ങൾ നൽകുന്നു. ഇംഗ്ലീഷിൽ, നാമങ്ങൾക്ക് മുമ്പായി നാമവിശേഷണങ്ങൾ വരുന്നു. നാമവിശേഷണങ്ങൾക്ക് ====നാമവിശേഷണം==== നാമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ നാമവിശേഷണങ്ങൾ നൽകുന്നു. ഇംഗ്ലീഷിൽ, നാമങ്ങൾക്ക് മുമ്പായി നാമവിശേഷണങ്ങൾ വരുന്നു. നാമവിശേഷണങ്ങൾക്ക് വിഭക്തി ഇല്ല. താരതമ്യത്തിന്റെ അളവ് അനുസരിച്ച് ചില നാമവിശേഷണങ്ങൾ മാറുന്നു. -er താരതമ്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു, -est ഏറ്റവും മികച്ചത് അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. ചിലപ്പോൾ 'more' താരതമ്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു, അതേസമയം 'most' അങ്ങേയറ്റത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
Remove ads
ഭൂമിശാസ്ത്ര വിതരണം
ഏകദേശം 37.5 കോടി പേർ ഇംഗ്ലീഷ് തങ്ങളുടെ ഒന്നാം ഭാഷയായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.[29] മൻഡാറിനും സ്പാനിഷിനും കഴിഞ്ഞാൽ ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആളുകൾ സംസാരിക്കുന്ന ഭാഷയാണിന്ന് ഇംഗ്ലീഷ്. [30]എന്നിരുന്നാലും, തദ്ദേശീയരും അന്യ നാട്ടുകാരും ചേർക്കുമ്പോൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആളുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന രണ്ടാമത്തെ ഭാഷയായിത്തന്നെ ഇംഗ്ലീഷ് വരുമെന്നു സംശയമില്ല. [31] [32]
രണ്ടാം ഭാഷയായി ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം 47 കോടിയിലധികം വരുമെന്നു കണക്കാക്കിയിട്ടുണ്ട്. [33] [34]ഭാഷാശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഡേവിഡ് ക്രിസ്തൽ തദ്ദേശീയരേക്കാൾ അന്യദേശക്കാരാണു കൂടുതൽ ഈ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കുന്നതെന്നു കണക്കാക്കിയിട്ടുണ്ട്. 3 ൽ 1 തദ്ദേശീയനേ ഈ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണദ്ദേഹം കണ്ടെത്തിയത്. [35] തദ്ദേശീയരായ ഇംഗ്ലീഷുപയോഗിക്കുന്നവർ കൂടുതലുള്ള രാജ്യങ്ങളിലെ ജനസംഖ്യ അവരോഹണക്രമത്തിൽ(2006 ലെ സെൻസസ് പ്രകാരം)
- യുണൈറ്റഡ് സ്ടേറ്റ്സ് (22.6 കോടി):[36]
- യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം (6.1 കോടി)
- കാനഡ (1.82 കോടി)[37]
- ഓസ്റ്റ്രേലിയ (1.55 കോടി)[38]
- നൈജീരിയ (40 ലക്ഷം)
- അയർലന്റ് (38 ലക്ഷം)
- സൗത്ത് ആഫ്രിക്ക (37 ലക്ഷം)
- ന്യുസിലാന്റ് (36 ലക്ഷം)
ഫിലിപ്പൈൻസ്, ജമൈക്ക എന്നിവിടങ്ങളിൽ ലക്ഷക്കണക്കിന് ഇംഗ്ലിഷ് സംസാരിക്കുന്നവരുണ്ട്. ഇംഗ്ലിഷ് രണ്ടാം ഭാഷയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ ഒന്നാമത് ഇന്ത്യയാണ്. (ഇന്ത്യൻ ഇംഗ്ലീഷ് കാണുക). ക്രിസ്റ്റൽ പറയുന്നതനുസരിച്ചു ഇന്ത്യയിലെ തദ്ദേശീയരും അല്ലാത്തവരുമായ ഇംഗ്ലിഷ് ഉപയോഗിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം ലോകത്തെ എല്ലാ രാജ്യങ്ങളേയുംകാൾ കൂടുതൽ ആണെന്നാണ്.[39]
ഇംഗ്ലിഷ് ആകെ സംസാരിക്കുന്നവരുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ രാജ്യങ്ങളുടെ പട്ടിക
ഇംഗ്ലീഷ് ഒരു ഔദ്യോഗിക ഭാഷയായ പ്രദേശിക എന്റിറ്റികളുടെ പട്ടിക
Remove ads
അവലംബം
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
പുറത്തേയ്ക്കുള്ള കണ്ണികൾ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads