Bahasa-bahasa Min Selatan

Bahasa-bahasa Min Selatan (Cina ringkas: 闽南语; Cina tradisional: 閩南語; pinyin: Mǐnnán yǔ; secara harfiahnya "bahasa Fujian Selatan"), Minnan (sebutan Mandarin: [mìn.nǎn]) atau Banlam (sebutan Min Selatan: [bàn.ɾám]) merupakan sekumpulan bahasa-bahasa Sinitik yang terkait secara linguistik dan sejarah yang membentuk cabang bahasa Cina Min yang dituturi di Fujian (terutamanya kawasan Minnan), rata-rata keseluruhan Taiwan, Guangdong Timur, Hainan dan Zhejiang Selatan.^[2] Dialek-dialek Minnan juga dituturi oleh keturunan diaspora Cina, secara utamanya di Filipina, Indonesia, Malaysia, Singapura, San Francisco, Los Angeles dan Bandar Raya New. Ini ialah cabang Cina Min dengan penutur terbanyak dengan anggaran 48 juta orang penutur pada sekitar 2017–2018.^[3]

Min Selatan
閩南語 / 闽南语 Bàn-lâm-gú
Etnik:	Orang Hoklo Orang Teochew
Taburan geografi:	Provinsi Fujian; kawasan Chaozhou-Shantou (Chaoshan) dan Semenanjung Leizhou di Guangdong; hujung selatan Zhejiang; kebanyakan kawasan Hainan (kalau bahasa Hainan dilibatkan), kebanyakan kawasan Taiwan serta Pulau Pinang, Melaka, Singapura dan Sumatra
Klasifikasi bahasa:	Sino-Tibet Sinitik Min Min Pesisir Min Selatan
Pembahagian:	Hokkien (e.g. Amoy, Hokkien Taiwan)  Min Chaoshan (Teo-Swa) Min Longyan Min Zhenan Min Datian (dipertikai) Zhongshan (dipertikai, sebahagian mungkin Min Timur)
ISO 639-3:	nan
Linguasphere:	79-AAA-j
Glottolog:	minn1241[1]
Kawasan bahasa Min Selatan di Tanah Besar China dan Taiwan
Subkumpulan Min Selatan di Tanah Besar China dan Taiwan