Heike Kamerlingh Onnes
Nederlandse natuurkundige, Nobelprijswinnaar / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Heike Kamerlingh Onnes (Groningen, 21 september 1853[1] – Leiden, 21 februari 1926[2]) was een Nederlands natuurkundige, winnaar van de Nobelprijs voor Natuurkunde en hoogleraar aan de Universiteit van Leiden.[3] "Door meten tot weten" was de slagzin van zijn laboratorium. Deze lijfspreuk introduceerde hij bij zijn inaugurele rede in 1882. Hij gaf daarmee aan welk belang hij hechtte aan experimenteel werk om kennis te vergaren.
 Heike Kamerlingh Onnes | ||||
|---|---|---|---|---|
| 21 september 1853 – 21 februari 1926 | ||||
 | ||||
Heike Kamerlingh Onnes | ||||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Geboorteplaats | Groningen | |||
| Overlijdensplaats | Leiden | |||
| Nobelprijs | Natuurkunde | |||
| Jaar | 1913 | |||
| Reden | "Voor zijn onderzoek naar de eigenschappen van materie bij lage temperaturen, dat onder andere tot de productie van vloeibaar helium heeft geleid." | |||
| Voorganger(s) | Nils Gustaf Dalén | |||
| Opvolger(s) | Max von Laue | |||
| ||||
