Plioceen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Plioceen (Grieks: πλεῖον (pleion) = meer; καινός (kainós) = nieuw) is een tijdperk in de geologische tijdschaal, dat duurde van 5,333 tot 2,588 miljoen jaar geleden (Ma). Het Plioceen volgt op het Mioceen en wordt gevolgd door het Pleistoceen.
Systeem Periode |
Serie Tijdvak |
Etage Tijdsnede |
Ouderdom (Ma) | |
---|---|---|---|---|
Kwartair | Pleistoceen | Gelasien | jonger | |
2,58 | ||||
Neogeen | Plioceen | Piacenzien | ||
3,600 | ||||
Zanclien | ||||
5,333 | ||||
Mioceen | Messinien | |||
7,246 | ||||
Tortonien | ||||
11,62 | ||||
Serravallien | ||||
13,82 | ||||
Langhien | ||||
15,97 | ||||
Burdigalien | ||||
20,44 | ||||
Aquitanien | ||||
23,03 | ||||
Paleogeen | Oligoceen | Chattien | ||
ouder | ||||
Indeling van het Neogeen volgens de ICS[1] |
Tijdens het Plioceen koelde het klimaat geleidelijk af tot de ijskappen op het noordelijk halfrond begonnen te groeien. Op verschillende continenten bestonden mega-fauna's van zoogdieren. De eerste mensachtigen die tot de Hominini gerekend worden verschenen tijdens het Plioceen.