Robert Paxton (historicus)
Amerikaans historicus / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Robert O. Paxton (Lexington, Virginia, 1932) is een Amerikaans historicus die gespecialiseerd is in Vichy-Frankrijk en Europa gedurende de Tweede Wereldoorlog. Hij is vooral bekend vanwege zijn boek uit 1972 Vichy France, Old Guard and New Order, 1940-1944, waarin hij uiteenzet hoe het Vichy-regime de collaboratie met nazi-Duitsland vrijwillig aanging zonder druk van Duitse kant. Paxton trad op als getuige in de rechtszaak tegen Maurice Papon (1910-2007), die in 1998 werd veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid.
Paxton kenschetste fascisme als volgt:
Fascisme is een vorm van politiek gedrag dat gekenmerkt wordt door een obsessie met maatschappelijk verval, vernedering of slachtofferschap en door een compenserende cultivering van eenheid, energie en zuiverheid. De bijbehorende partij wordt gesteund door de massa's en bestaat uit toegewijde nationalistische militanten, die in een onwennige maar effectieve samenwerking met traditionele elites democratische vrijheden afschaffen. Met bevrijdend geweld en ongeremd door ethische of wettelijke beperkingen wordt binnenlandse zuivering en buitenlandse expansie nagestreefd.[1][2][3]