Stanze di Raffaello
serie wandschilderijen van Rafaël Santi en zijn leerlingen in vier kamers in het Vaticaans Paleis, 1509-1524 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De vier Stanze di Raffaello (Kamers van Rafaël) in het Apostolisch Paleis in het Vaticaan zijn vier kamers in het publieke gedeelte van het paleis, die bekend zijn geworden door de fresco’s van Rafaël Santi en zijn assistenten/leerlingen. De opdracht voor de decoratie van deze kamers werd rond 1508 gegeven aan de kunstenaar door paus Julius II. Hiermee wilde Julius II de pauselijke vertrekken van zijn voorganger paus Alexander VI qua grandeur overtreffen. In 1531 was het hele project voltooid.
Rafaël Santi’s eerste fresco, de School van Athene, liet een grote indruk na bij paus Julius II, die daarop besloot de kunstenaar de supervisie te geven over alle decoraties. Op 4 oktober 1509 werd hij benoemd tot ‘’scriptor brevium’’, wat garant stond voor een jaargeld maar hem tevens tot pauselijk hoveling maakte.[1].
De fresco’s zijn alle vervaardigd rondom een bepaald thema, waarbij de macht van de kerk en de rol van de paus in het verkrijgen van die macht centraal staan. Als eerbetoon aan zijn mecenas(sen) voert Rafaël dan ook op diverse fresco’s Julius II, Leo X en Clemens VII (laatstgenoemde door leerlingen) op als toeschouwer (De verdrijving van Heliodorus uit de tempel, Julius II), hoofdpersoon (De mis in Bolsena, Julius II) of als verbeelding van een vroegere paus (De ontmoeting van Leo de Grote met Atilla, geportretteerd wordt Leo X).