Andrejs Rastorgujevs

Andrejs Rastorgujevs (Alūksne, 27 mei 1988) is een Lets biatleet. Hij nam drie keer deel aan de Olympische winterspelen.

Andrejs Rastorgujevs
Rastorgujevs in 2023
Persoonlijke informatie
Naam	Andrejs Rastorgujevs
Geboortedatum	27 mei 1988
Geboorteplaats	Alūksne
Nationaliteit	Letland
Lengte	1,80 m
Gewicht	70 kg
Sportieve informatie
Discipline	biatlon
Trainer/coach	Intars Berkulis
Club	SPORT CLUB JUNIORS A
Olympische Spelen	2010, 2014, 2018
Debuut	2009
Officiële website
Portaal    Sport

Carrière

Andrejs Rastorgujevs maakte zijn debuut in de wereldbeker in het seizoen 2009/2010 in Östersund, maar behaalde zijn eerste punten in de wereldbeker pas in het seizoen 2010/2011. In 2010 nam Rastorgujevs een eerste keer deel aan de Olympische winterspelen. Hij eindigde 50e in de sprint en 58e in de achtervolging. Aan de zijde van Edgars Piksons, Ilmārs Bricis en Kristaps Libietis eindigde Rastorgujevs op de 19e en laatste plaats in het estafette.

Tijdens het seizoen 2013/2014 eindigde hij zevende in het eindklassement van de wereldbeker in de massastart. In de algemene eindstand eindigde hij op de 16e plaats. In 2014 werd Rastorgujevs Europees kampioen op het individulele nummer op het Europees kampioenschap in Nové Město na Moravě en hij veroverde er ook brons op de sprint. Ook nam hij datzelfde jaar deel aan de Olympische winterspelen in Sotsji. Hij haalde 3 keer de top-20 met een 9e plaats in de achtervolging, een 14e in de massastart en een 17e in de sprint. Op de 20 km individueel eindigde hij 33e.

In het seizoen 2016/2017 behaalde Rastorgujevs zijn eerste podium in de wereldbeker met een 2de plaats op 19 maart 2017 op de 15 km massastart in Oslo-Holmenkollen. In 2018 won hij op de Europese kampioenschappan biatlon 2018 in Ridnaun-Val Ridanna goud in de achtervolging. Ook nam hij deel aan de Olympische Winterspelen 2018, waar hij met een 9de plaats in de achtervolging net naast een Olympisch diploma greep.

Doping perikelen

Op 18 maart 2021 werd Rastorgujevs voor 18 maanden geschorst wegens inbreuken op de dopingregels, hij tekende hier op beroep aan maar dit werd door het TAS verworpen^[1]. Hierdoor werden ook alle uitslagen vanaf 1 juli 2020 geschrapt, en kon hij niet deelnemen aan de olympische winterspelen 2022. Hij maakte zijn rentree op 9 december 2022 op de sprint in Hochfilzen met een 5de plaats.

Resultaten

Olympische Winterspelen

Jaar	Plaats	Onderdeel
		Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart	Estafette	Gemengde estafette
2010	Vancouver	–	50e	58e	–	19e
2014	Sotsji	32e	17e	9e	14e	–	–
2018	Pyeongchang	59e	24e	12e	28e	–	–

Wereldkampioenschappen

Jaar	Plaats	Onderdeel
		Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart	Estafette	Gemengde estafette	Single gemengde estafette
2011	Chanty-Mansiejsk	43e	66e	–	–	14e	–
2012	Ruhpolding	68e	83e	–	–	19e	–
2013	Nové Město	49e	64e	–	–	21e	–
2015	Kontiolahti	48e	42e	25e	–	–	–
2016	Oslo Holmenkollen	59e	20e	27e	26e	–	–
2017	Hochfilzen	56e	57e	37e	–	22e	25e
2019	Östersund	13e	14e	6e	25e	24e	–	10e
2020	Antholz	22e	70e	–	–	22e	–	17e
2021	Pokljuka	DSQ	DSQ	DSQ	DSQ	DSQ	–	–
2023	Oberhof	56e	7e	9e	5e	18e	–	19e

Wereldkampioenschappen junioren

Jaar	Plaats	Onderdeel
		Individueel	Sprint	Achtervolging	Estafette
2008	Ruhpolding	38e	46e	46e	17e
2009	Canmore	11e	20e	17e	–

Wereldbeker

Eindklasseringen

Seizoen	Algemeen	Individueel	Sprint	Achtervolging	Massastart
2010/2011	71e	–	56e	80e	–
2011/2012	76e	52e	81e	74e	–
2012/2013	36e	24e	42e	34e	45e
2013/2014	16e	34e	21e	11e	7e
2014/2015	27e	44e	19e	27e	26e
2015/2016	20e	–	19e	18e	24e
2016/2017	21e	27e	16e	19e	26e
2017/2018	13e	6e	5e	19e	28e
2018/2019	20e	21e	22e	24e	21e
2019/2020	29e	23e	26e	31e	33e
2022/2023	22e	22e	19e	30e	19e