13de editie van het Europees kampioenschap voetbal, gehouden in Zwitserland en Oostenrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Europees kampioenschap voetbal mannen 2008 vond van 7 tot en met 29 juni plaats in Zwitserland en Oostenrijk. Na het EK 2000, dat was gehouden in Nederland en België, was dit de tweede keer dat een EK door twee landen gezamenlijk werd georganiseerd.
Europees kampioenschap voetbal 2008 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
UEFA European Football Championship 2008 | |||||||
![]() | |||||||
EK 2008 | |||||||
Toernooi-informatie | |||||||
Gastlanden | Oostenrijk / Zwitserland | ||||||
Organisator | UEFA | ||||||
Editie | 13e | ||||||
Datum | 7–29 juni 2008 | ||||||
Teams | 16 (van 1 confederatie) | ||||||
Stadions | 8 (in 8 gaststeden) | ||||||
Winnaar | Spanje (2e titel) | ||||||
Toernooistatistieken | |||||||
Wedstrijden | 31 | ||||||
Doelpunten | 77 (2,48 per wedstrijd) | ||||||
Toeschouwers | 1.140.902 (36.803 per wedstrijd) | ||||||
Topscorer(s) | David Villa (4 goals) | ||||||
Beste speler | Xavi Hernández | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
Dit EK werd in het Ernst Happelstadion gewonnen door Spanje. De finale tegen Duitsland werd met 1-0 gewonnen door een doelpunt van Fernando Torres.
Het toernooi werd toegekend aan Zwitserland en Oostenrijk na een stemming onder het uitvoerende comité van de UEFA op 12 december 2002. Hiermee hielden zij zes andere (combinaties van) landen achter zich:
Wenen ![]() |
Klagenfurt ![]() |
Salzburg ![]() |
Innsbruck ![]() |
---|---|---|---|
Ernst Happelstadion Capaciteit: 53.295 |
Hypo-Arena Capaciteit: 31.957 |
Wals-Siezenheim Capaciteit: 31.020 |
Tivoli Neu Capaciteit: 31.600 |
![]() |
![]() |
||
3 groepswedstrijden, 2 kwartfinales, 1 halve finale, finale | 3 groepswedstrijden | 3 groepswedstrijden | 3 groepswedstrijden |
![]() | |||
St. Jakob-Park Capaciteit: 42.000 |
Stade de Suisse Capaciteit: 31.907 |
Stade de Genève Capaciteit: 31.228 |
Letzigrund Capaciteit: 30.000 |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
3 groepswedstrijden w.o. opening, 2 kwartfinales, 1 halve finale | 3 groepswedstrijden | 3 groepswedstrijden | 3 groepswedstrijden |
Bazel ![]() |
Bern ![]() |
Genève ![]() |
Zürich ![]() |
Opvallend is dat voor het eerst in de geschiedenis van het EK de kwartfinales, halve finales en de finale maar in twee stadions worden gespeeld; in Bazel en Wenen.
De volgende twaalf scheidsrechters zijn geselecteerd om de fluit te hanteren op dit toernooi:
Na de groepswedstrijden zijn er 4 scheidsrechters afgevallen. Pieter Vink, Konrad Plautz, Howard Webb en Tom Henning Øvrebø mochten van de UEFA naar huis.
De slogan voor EURO 2008 is: "Verwacht Emoties" (Expect Emotions). UEFA-voorzitter Michel Platini verklaarde de slogan voor EURO 2008 als volgt: "Het motto beschrijft in een notendop wat het EK 2008 te bieden heeft: allerlei soorten emoties - vreugde, teleurstelling, opluchting, uiterste spanning - tot aan het laatste fluitsignaal".[1]
De mascottes voor dit EK zijn de tweeling Trix en Flix, twee broers die beide gehuld zijn in rood-witte sportkleren, de kleuren van de Oostenrijkse en de Zwitserse vlag. Trix draagt het nummer 20, en zijn broer het nummer 08, samen dus '2008' vormend. Ze hebben beide opvallende rode stekelharen. Deze rode stekels stellen de bergen van Zwitserland en Oostenrijk voor.
Het publiek had de namen uitgezocht. Op de website van het EK kon worden gestemd op de namen Trix und Flix, Blitz und Flits en Zagi und Zigi. Na een stemmingsronde wisten Trix und Flix directe concurrenten Blitz und Flits met 36,3 tegen 33,7 procent te verslaan.
De officiële wedstrijdbal werd gepresenteerd bij de loting van het toernooi. De "Europass" is geproduceerd door Adidas en bestaat net zoals de Adidas Teamgeist uit veertien vlakstukken, maar de oppervlaktestructuur is deels aangepast. Voor de finale is een andere bal ontworpen.
Tijdens dit toernooi zijn twee nieuwe regels geïntroduceerd.
Als gastlanden zijn Zwitserland en Oostenrijk automatisch gekwalificeerd voor het toernooi. Vijftig landen moesten in de kwalificatieronde (in 2006 en 2007) strijden om de overige veertien plaatsen. Op vrijdag 27 januari 2006 vond de loting plaats.
Land | Hoe gekwalificeerd | Datum van kwalificatie | Vorig toernooi | Deelnames tot 2008 | Titels tot 2008 |
---|---|---|---|---|---|
![]() | automatisch geplaatst (gastland) | n.v.t. | Debuut | 0 | 0 |
![]() | automatisch geplaatst (gastland) | n.v.t. | 2004 | 2 | 0 |
![]() | Eerste groep A | 17 november 2007 | Debuut | 0 | 0 |
![]() | Tweede groep A | 21 november 2007 | 2004 | 4 | 0 |
![]() | Eerste groep B | 17 november 2007 | 2004 | 6 | 1 |
![]() | Tweede groep B | 17 november 2007 | 2004 | 6 | 2 |
![]() | Eerste groep C | 17 oktober 2007 | 2004 | 2 | 1 |
![]() | Tweede groep C | 21 november 2007 | 2000 | 3 | 0 |
![]() | Eerste groep D | 17 oktober 2007 | 2004 | 4 | 1 keer als Tsjecho-Slowakije |
![]() | Tweede groep D | 13 oktober 2007 | 2004 | 9 (waarvan 5 keer als West-Duitsland) | 3 |
![]() | Eerste groep E | 17 november 2007 | 2004 | 2 | 0 |
![]() | Tweede groep E | 21 november 2007 | 2004 | 2 (+5 als Sovjet-Unie en 1 keer als GOS) | 1 |
![]() | Eerste groep F | 17 november 2007 | 2004 | 7 | 1 |
![]() | Tweede groep F | 21 november 2007 | 2004 | 3 | 0 |
![]() | Eerste groep G | 17 oktober 2007 | 2000 | 3 | 0 |
![]() | Tweede groep G | 17 november 2007 | 2004 | 7 | 1 |
De loting voor het eindtoernooi heeft plaatsgevonden op 2 december 2007. Hierbij zijn Zwitserland en Oostenrijk groepshoofden omdat ze het toernooi organiseren. Daarnaast is regerend kampioen Griekenland een groepshoofd. Het vierde groepshoofd, Nederland, heeft deze status behaald als het beste presterende team van alle geplaatste landen gedurende afgelopen twee kwalificatiereeksen.
In de onderstaande tabel staat de potindeling voor de loting. Uit elke pot wordt elk land in een andere groep geloot. Landen die in dezelfde pot zijn ingedeeld kunnen dus niet tegen elkaar spelen in de groepsfase. Tussen haakjes staat de score per team. Dit is het aantal behaalde punten gedeeld door het aantal gespeelde wedstrijden in de kwalificatiereeks voor dit EK en het WK van 2006.
Cristiano Ronaldo was voor het toernooi uitgegroeid tot een superster, hij was de belangrijkste speler van Manchester United geworden en was op zijn nog steeds jonge leeftijd de aanvoerder van Portugal. Voor het toernooi begon werd Portugal als de sterkste gezien in deze poule.[2] In de eerste wedstrijd was Portugal superieur ten opzichte van de Turken, Ronaldo toonde zijn kwaliteiten met name met een vrije trap, die de paal haalde en een kopgoal van Pepe werd afgekeurd vanwege buitenspel. In het laatste half uur zorgden de Portugezen ervoor dat het overwicht ook in doelpunten werd uitgedrukt.[3] In de tweede wedstrijd had Portugal het lastig tegen Tsjechië, de teams waren gelijk aan elkaar, maar de individuele klasse van Deco en Christiano Ronaldo trok de ploeg over de streep.[4] Portugal was nu zeker van de kwartfinales als groepswinnaar en met het B-team werd met 2-0 verloren van Zwitserland.
De strijd om de tweede plaats ging tussen Tsjechië, Zwitserland en Portugal, Tsjechië draaide nog steeds om de harde kern dertigers, die vanaf 2000 een goede indruk achter lieten op grote toernooien of bij hun club zoals de grote kopsterke spits Jan Koller en de keeper van Arsenal Petr Cech, die sinds een botsing met een grote keepershelm speelde.[5] Zwitserland had het thuisvoordeel, had al deelnames op het EK van 2004 en WK 2006 achter de rug en speelde vooral behoudend. Turkije had een onberekenbare ploeg, die hoogtepunten met dieptepunten afwisselde, nog teerde op de succesploeg van 2002 (derde plaats), maar afwezig was op het EK van 2004 en het WK van 2006. Het boegbeeld van de afgelopen tien jaar Hakan Sükür werd niet geselecteerd.[6]
Voor eigen publiek speelde Zwitserland meer aanvallender als gebruikelijk en speelde in de openingswedstrijd dominanter dan Tsjechië. Aanvoerder en Zwitsers topscorer aller tijden Alexander Frei miste een aantal goede kansen en liep een zware blessure op, hij zou niet meer in actie komen tijdens het toernooi.[7] Tsjechië wachtte geduldig af en scoorde de winnende goal dankzij de voor Jan Koller ingevallen Václav Svěrkoš.[8] Voor Turkije en Zwitserland was het na hun verloren eerste wedstrijd erop of eronder, in de stromende regen dicteerde Zwitserland het spel, lange tijd hield doelman Volkan Demirel de Turken op de been,echter een intikker van de van nature Turkse spits Hakan Yakin zorgde voor een 1-0 voorsprong. De Turksen kwamen als herboren terug na de rust en maakte via Semih Şentürk de gelijkmaker. Het spel volgde op neer, uiteindelijk maakte Arda Turan de winnende treffer en Zwitserland was uitgeschakeld.[9] Zwitserland sloot het toernooi af met een zege op Portugal, de eerste overwinning op een EK ooit. Het was het afscheidscadeau voor coach Jakob Kuhn, die vanwege privé-omstandigheden stopte.[10]
Turkije tegen Tsjechië was de beslissende wedstrijd voor de tweede plaats in de groep, de ploegen had precies hetzelfde doelsaldo, bij een gelijke stand zou een strafschoppenserie nodig zijn. De Tsjechen begonnen de wedstrijd stormachtig, de Turken moesten net als in de vorige wedstrijden op gang komen. Jan Koller scoorde voor rust, Jaroslav Plašil na rust en de wedstrijd leek beslist, Jan Polák schoot nog op de paal. Een kwartier voor tijd vond Turkije aansluiting via een doelpunt van Arda Turan en de anders zo betrouwbare Tsjechische doelman Cech maakte drie minuten voor tijd een fout, waardoor Nihat Kahveci makkelijk kon scoren. Iedereen leek zich op te maken voor strafschoppen, maar binnen een minuut zorgde Kahveci zorgde voor een Turkse voorsprong door met een fraai schot Cech te passeren.[11] Het was nog niet afgelopen, de Turkse doelman Demirel werd uit het veld gestuurd, maar met een veldspeler in de goal hield Turkije stand en plaatste zich voor de kwartfinales.[12]
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 3 | +2 | 6 |
![]() |
3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 5 | 0 | 6 |
![]() |
3 | 1 | 0 | 2 | 4 | 6 | –2 | 3 |
![]() |
3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 3 | 0 | 3 |
| ||||
7 juni 2008 «onderlinge duels» 18:00 uur (UTC+2) |
Zwitserland ![]() |
0 – 1 | ![]() |
St. Jakob-Park, Bazel Toeschouwers: 39.730 Scheidsrechter: Roberto Rosetti ( ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() |
| ||||
7 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 uur (UTC+2) |
Portugal ![]() |
2 – 0 | ![]() |
Stade de Genève, Genève Toeschouwers: 29.106 Scheidsrechter: Herbert Fandel ( ![]() |
Pepe ![]() Meireles ![]() |
Wedstrijdverslag |
| ||||
11 juni 2008 «onderlinge duels» 18:00 uur (UTC+2) |
Tsjechië ![]() |
1 – 3 | ![]() |
Stade de Genève, Genève Toeschouwers: 29.016 Scheidsrechter: Kyros Vassaras ( ![]() |
Sionko ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() ![]() ![]() |
| ||||
11 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 uur (UTC+2) |
Zwitserland ![]() |
1 – 2 | ![]() |
St. Jakob-Park, Bazel Toeschouwers: 39.730 Scheidsrechter: Ľuboš Micheľ ( ![]() |
Yakin ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() ![]() |
| ||||
15 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 uur (UTC+2) |
Zwitserland ![]() |
2 – 0 | ![]() |
St. Jakob-Park, Bazel Toeschouwers: 39.730 Scheidsrechter: Konrad Plautz ( ![]() |
Yakin ![]() ![]() |
Wedstrijdverslag |
| ||||
15 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 uur (UTC+2) |
Turkije ![]() |
3 – 2 | ![]() |
Stade de Genève, Genève Toeschouwers: 29.016 Scheidsrechter: Peter Fröjdfeldt ( ![]() |
Turan ![]() Kahveci ![]() ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() ![]() |
Het land Oostenrijk verheugde zich op het EK in hun land, maar de prestaties van het eigen team waren niet best en veel Oostenrijkers riepen op hun eigen team terug te trekken.[13] Van de twintig oefenwedstrijden werden er liefst negen verloren en Oostenrijk had sinds het WK van 1998 niet meer meegedaan aan internationale toernooien. Moed gaf in ieder geval één oefenwedstrijd, Oostenrijk kwam op een 3-0 voorsprong tegen titelkandidaat Nederland, vooral door fouten aan Nederlandse zijde, alleen de eindstand was weer ongunstig: 3-4.[14] In de eerste wedstrijd tegen Kroatië kreeg Kroatië snel een strafschop tegen, die benut werd door Luka Modrić, het grote talent die zou spelen bij Tottenham Hotspur.[15] Oostenrijk deed nog zijn best, maar kon Kroatië niet echt verontrusten.[16] In de volgende wedstrijd tegen het veel mindere Polen dreigde een zelfde uitslag, toen de tot Pool genaturaliseerde Braziliaan Roger Guerreiro in de dertigste minuut scoorde. In een matig duel had Oostenrijk een gelukje nodig om gelijk te maken, een lichte overtreding werd bestraft met een strafschop in blessuretijd, de strafschop werd benut door Ivica Vastić.[17] De Polen voelden zich bestolen, de scheidsrechter Howard Webb moest het ontgelden bij de Nederlandse coach Leo Beenhakker.[18]
Net als Oostenrijk deed Polen voor de eerste keer mee aan een EK, een prestatie die vooral werd toegeschreven aan hun Nederlandse coach Leo Beenhakker, hij werd hiervoor onderscheiden door de president van Polen.[19] De eerste wedstrijd trof Polen Duitsland, een ploeg waar het nog nooit van gewonnen had. Na een redelijk begin bleek Polen niet bestand tegen het Duitse team, vooral verdedigend schoot de ploeg tekort.[20] De in Polen geboren Lukas Podolski scoorde beide doelpunten, hij weigerde te juichen bij beide doelpunten.[21] Tegen Kroatië bleek juist de Duitse verdediging kwetsbaar en Kroatië won met 2-1. De gefrustreerde wisselspeler Bastian Schweinsteiger liet zich provoceren en bij zijn invalbeurt ontving de geblondeerde middenvelder een rode kaart.[22]
Alleen een wonder kon Polen nog naar de kwartfinales brengen: dan moest Oostenrijk winnen van Duitsland en Polen met twee goals meer verschil dan Oostenrijk winnen van Kroatië, maar zelfs met een B-team was Kroatië veels te sterk voor Polen.[23] Oostenrijk hoopte op een herhaing van "het wonder van Cordoda",[24] toen Oostenrijk voor de eerste keer in 47 jaar van Duitsland won op het WK van Argentinië in 1978. Oostenrijk miste de klasse om het Duitsland echt moeilijk te maken en met een daverende vrije trap schoot Michael Ballack Duitsland in veilige haven.[25] [26] De Duitse coach Joachim Löw werd geschorst voor de kwartfinale, hij kreeg met de Oostenrijkse coach Josef Hickersberger onenigheid met de vierde offical en beiden werden naar de tribune gestuurd.[27]
Land | Wed | Win | Gel | Ver | DV | DT | +/− | Pnt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
3 | 3 | 0 | 0 | 4 | 1 | +3 | 9 |
![]() |
3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 2 | +2 | 6 |
![]() |
3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 3 | –2 | 1 |
![]() |
3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 4 | –3 | 1 |
| ||||
8 juni 2008 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2) |
Oostenrijk ![]() |
0 – 1 | ![]() |
Ernst Happelstadion, Wenen Toeschouwers: 51.428 Scheidsrechter: Pieter Vink ( ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() |
| ||||
8 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 (UTC+2) |
Duitsland ![]() |
2 – 0 | ![]() |
Wörthersee Stadion, Klagenfurt Toeschouwers: 30.461 Scheidsrechter: Tom Henning Øvrebø ( ![]() |
Podolski ![]() ![]() |
Wedstrijdverslag |
| ||||
12 juni 2008 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2) |
Kroatië ![]() |
2 – 1 | ![]() |
Wörthersee Stadion, Klagenfurt Toeschouwers: 30.461 Scheidsrechter: Frank De Bleeckere ( ![]() |
Srna ![]() Olić ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() |
| ||||
12 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 (UTC+2) |
Oostenrijk ![]() |
1 – 1 | ![]() |
Ernst Happelstadion, Wenen Toeschouwers: 51.428 Scheidsrechter: Howard Webb ( ![]() |
Vastić ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() |
| ||||
16 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 (UTC+2) |
Polen ![]() |
0 – 1 | ![]() |
Wörthersee Stadion, Klagenfurt Toeschouwers: 30.461 Scheidsrechter: Kyros Vassaras ( ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() |
| ||||
16 juni 2008 «onderlinge duels» 20:45 (UTC+2) |
Oostenrijk ![]() |
0 – 1 | ![]() |
Ernst Happelstadion, Wenen Toeschouwers: 51.428 Scheidsrechter: Manuel Mejuto González ( ![]() |
Wedstrijdverslag | ![]() |
Nederland had een moeizame kwalificatie achter de rug met minimale, soms zelfs onverdiende overwinningen op dwergstaten als Luxemburg en Albanië. Voor het Europees Kampioenschap werd Nederland ingedeeld in een ware "groep des doods" met wereldkampioen Italië, verliezend finalist Frankrijk en Roemenië, dat boven Nederland eindigde in zijn groep.[28] Van Basten gaf aan, dat hij na het EK niet meer het coachschap op zich zou nemen,[29] Clarence Seedorf verklaarde net als Mark van Bommel niet meer te willen spelen voor Oranje zolang van Basten coach was voor het Nederlands Elftal.[30] De eerste wedstrijd voor Nederland was meteen mooi tegen de wereldkampioen Italië, van Basten worstelde met de opstelling aangezien Robin van Persie niet fit was en Arjen Robben geblesseerd, Robben werd vervangen door alleskunner Dirk Kuyt, vaste waarden Demy de Zeeuw en Johnny Heitinga werden vervangen door respectievelijk Nigel de Jong en Khalid Boulahrouz,[31] meer defensieve zekerheid werd ingebouwd door het inbrengen van Orlando Engelaar.[32] Grote afwezige bij Italië was aanvoerder Fabio Cannavaro, hij raakte geblesseerd tijdens de training,[33] voor het overige bestond de ploeg voornamelijk uit spelers die twee jaar geleden wereldkampioen werden.
Nederland had geen vrees de aanval te zoeken en kreeg wat kleine mogelijkheden via met name Ruud van Nistelrooy. Na 26 minuten scoorde van Nistelrooij na een als schot bedoelde "assist" van Wesley Sneijder. Van Nistelrooij stond niet buitenspel, doordat verdediger Christian Panucci zich voor hem bevond; daaraan doet niet af dat Panucci zich na een botsing met de keeper achter de eigen doellijn bevond.[34] Vijf minuten later zorgde een hoekschop van Andrea Pirlo voor dreiging in het strafschopgebied, nadat Giovanni van Bronckhorst de bal van de lijn haalde en met turbo-snelheid naar voren sprintte tot ver op de Italiaanse helft. Hij ontving de bal en gaf een pass naar Dirk Kuijt die Sneijder bediende, waarnaar hij na een half uur spelen het tweede doelpunt scoorde.[35] In de tweede helft zette Italië aan, maar met name Luca Toni had het vizier niet op scherp staan. Bij een nieuwe counter speelde van Bronckhorst opnieuw een hoofdrol met een razendsnelle sprint; hij bediende opnieuw Kuyt, kreeg de bal terug en met een subtiele kopbal passeerde hij Gianluigi Buffon.[36] Verder leed bleef Italië bespaard, toen twee sterke acties van de invallers Ibrahim Afellay en Robin van Persie geen doel troffen, Afellay raakte de lat. Het bleef 3-0 en Nederland was het toernooi sensationeel begonnen.[37] Terwijl de Italiaanse pers met name brandhout maakte van met name coach Roberto Donadoni,[38] stegen de kansen van Nederland bij de bookmakers, terwijl ze daarvoor weinig vertrouwen hadden in de Nederlandse kansen.[39]
Hierna wachtte al de vice-wereldkampioen Frankrijk, dat het EK niet bepaald overtuigend begon met een doelpuntloos gelijkspel tegen Roemenië.[40] Van Basten had weer de beschikking over Arjen Robben en Robin van Persie, maar hij hield zich vast aan de basisopstelling die de wereldkampioen vernederde. Nederland begon opnieuw sterk aan de wedstrijd en scoorde via Dirk Kuijt uit een corner. Daarna nam Frankrijk het heft over, maar doelman Edwin van der Sar hield de ploeg overeind en redde op inzetten van Sidney Govou en Franck Ribéry,[41] Thierry Henry had het vizier niet op scherp staan bij een paar grote kansen. In het begin van de tweede helft dreigde Nederland weggeblazen te worden, het regende gemiste kansen en reddingen van Van der Sar, Nederland had geluk dat een handsbal van Andre Ooijer niet bestraft werd.[42] Nederland sloeg wel toe, na behendige bewegingen van Ruud van Nistelrooij[43] werd de koud ingevallen Robin van Persie bediend door de eerder ingevallen Arjen Robben, waarbij de Franse doelman Grégory Coupet de bal nog toucheerde. De Fransen bleven de Nederlandse verdediging onder druk zetten, van der Sar had een redding met één vuist op een poging van Ribéry en in de 71e minuut maakte Henry de aansluittreffer: 2-1. Een minuut later sloeg Arjen Robben toe in een snelle tegenaanval met een treffer hoog in de goal, voorafgegaan door een dribble.[44] De wedstrijd was beslist en Wesley Sneijder zorgde voor het slotakkoord met een knappe goal buiten het strafschopgebied,[45] later werd het doelpunten uitgeroepen tot beste doelpunt van het toernooi.[46] De reacties van het Nederlandse kamp was een mix van blijdschap en ongeloof[47] en bij de bookmakers was Nederland inmiddels de favoriet.[48] De buitenlandse pers was lovend over dit Oranje.[49]
Italië ontsnapte aan een vroegtijdige uitschakeling, Roemenië kreeg in de 80e minuut bij een 1-1 stand een strafschop, die door Adrian Mutu werd gemist.[50] De wedstrijd tussen de twee finalisten van het laatste WK was nu beslissend om uitschakeling te voorkomen, hopende dat Nederland zijn sportieve plicht zou doen tegen Roemenië, de landen stond precies gelijk qua doelsaldo. De entree van het Franse team was al voor de wedstrijd ongelukkig, de spelersbus had moeite het stadion binnen te komen.[51] Frankrijk beperkte zich tot verdedigen, Italië had de overhand, maar Luca Toni miste net als in de vorige wedstrijden een opgelegde kans. Het noodlot sloeg toe voor Frankrijk, het raakte al na een kwartier hun gevaarlijkste aanvaller Franck Ribéry kwijt[52] en na 26 minuten werd Éric Abidal uit het veld gestuurd na een overtreding op Luca Toni, de daardoor gegeven strafschop werd benut door Pirlo.[53] Frankrijk kon geen vuist maken, Daniele De Rossi besliste de wedstrijd in de 62e minuut. Italië moest hopen op de sportieve plicht van het Nederlands elftal, dat met de B-keuze spelen. De B-keuze bleek ook te sterk voor de angstig spelende Roemenen en won met 2-0 door doelpunten van door Klaas Jan Huntelaar en Robin van Persie.[54]