Ribonucleotide

Een ribonucleotide is een nucleotide waarin een purine- of pyrimidinebase is gekoppeld aan een ribosemolecule. De base kan adenine, cytosine, guanine of uracil zijn. Thymine komt niet voor als ribonucleotide bij levende wezens, wel als deoxyribonucleotide. Met de ribosemolecule zijn naargelang de functie nog een, twee of drie fosfaatgroepen veresterd.

Structuurformule van adenosinetrifosfaat (ATP) in de geprotoneerde vorm.

Het bekendste ribonucleotide is adenosinetrifosfaat of ATP, die een van de belangrijkste energieleverende moleculen is. De hydrolyse van de fosfaatesters stelt namelijk een grote hoeveelheid energie vrij (ΔG^o = −30,5 kJ/mol), die kan gekoppeld worden aan biochemische reacties die niet-spontaan verlopen.

Zie ook

• Ribonucleoside

Nucleotiden

Ribonucleotiden:	Monofosfaten: AMP · CMP · GMP · UMP
	Difosfaten: ADP · CDP · GDP · UDP
	Trifosfaten: ATP · CTP · GTP · UTP
Desoxyribonucleotiden:	Monofosfaten: dAMP · dCMP · dGMP · TMP · dUMP
	Difosfaten: dADP · dCDP · dGDP · TDP
	Trifosfaten: dATP · dCTP · dGTP · TTP
Cyclische nucleotiden:	cAMP · cGMP · c-di-GMP · cADPR