Burn av Deep Purple

Burn er det åttande studioalbumet til det engelske rockebandet Deep Purple, gjeve ut i februar 1974. Det var det første albumet deira med Mark III-besetninga ed den då ukjende David Coverdale på vokal og Glenn Hughes, frå Trapeze, på bass og vokal.

Burn Studioalbum av Deep Purple
Språk	engelsk
Utgjeve	15. februar 1974
Innspelt	November 1973
Studio	Montreux i Sveits med Rolling Stones Mobile Studio
Sjanger	Hardrock bluesrock
Lengd	41:37
Selskap	Purple
Produsent	Deep Purple
Deep Purple-kronologi
Who Do We Think We Are (1973)	Burn	Stormbringer (1974)
Singlar frå Burn
«Might Just Take Your Life» Utgjeve: 4. mars 1974 [1] «Burn» Utgjeve: Mai 1974 (USA)

Innspeling

Albumet vart spelt inn i Montreux i Sveits, i november 1973 med Rolling Stones Mobile Studio. Med tilsetninga av David Coverdale og Glenn Hughes vart hardrockstilen til Purple meir boogie-orientert, med innslag av soul og funk, noko som skulle bli mykje meir framståande på oppfølgjaralbumet Stormbringer.

Hughes deltok i låtskrivinga, men vart ikkje kreditert på grunn av utgåtte kontraktsforpliktingar. 30-årsjubileumsutgåva av albumet inkluderte likevel Hughes i krediteringane for alle spora bortsett frå «Sail Away», «Mistreated», «'A' 200» og bonussporet «Coronarias Redig».^[2]

Utgjeving og mottaking

Meldingar
Karakter
Kjelde	Karakter
AllMusic	[3]
Blogcritics	(positiv)[4]
Christgau's Record Guide	C+[5]
Rolling Stone	(negativ)[6]

Burn nådde tredjeplassen på UK Albums Chart, niandeplassen på den amerikanske Billboard' 200 og det gjekk til topps i fire europeiske land.

I 2004 vart Burn ommastra og gitt ut med bonusspor. «Coronarias Redig» vart spelt inn under innspelinga av Burn, men vart berre brukt som B-side på singelen «Might Just Take Your Life» i 1974. Han dukka opp som bonusspor (i remixa form) på jubileumsutgåva. Remix-versjonen av «Burn» frå 2004 vart seinare brukt i Guitar Hero: Warriors of Rock.^[7].

I 2005 vart det produsert ein uautorisert dokumentar om albumet som ein del av serien «The Ultimate Critical Review». Den inneheldt eit heilt nytt intervju med Glenn Hughes.

Førstesingelen «Might Just Take Your Life», gitt ut 4. mars, var den første britiske singelen til Deep Purple på to år.

Ettermæle

I ei retrospektiv melding for AllMusic uttalte Eduardo Rivadavia følgjande:

Det fenomenale tittelsporet sette i gang for fullt og utfordra faktisk den banebrytande «Highway Star» om æra som den beste opningslåten på eit Deep Purple-album, samtidig som det alltid imponerande trommespelet til Ian Paice kom til sin rett. Den fantastiske, seigt kokande bluesen i «Mistreated» kvalifiserer til det høgaste hardrock-prestasjonsnivået, og er derfor eit uunnværleg innslag i diskografien til alle musikkfans med respekt for seg sjølv.^[3]

Innhald

Side ein

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«Burn»		6:00
2.	«Might Just Take Your Life»		4:36
3.	«Lay Down, Stay Down»		4:15
4.	«Sail Away»	Blackmore, Coverdale	5:48

Alle spor skrivne av Ritchie Blackmore, David Coverdale, Jon Lord, Ian Paice og Glenn Hughes, utanom der anna er nemnt^[2]

Side to

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«You Fool No One»		4:47
2.	«What's Goin' On Here»		4:55
3.	«Mistreated»	Blackmore, Coverdale	7:25
4.	«'A' 200»	Blackmore, Lord, Paice	3:51

Bonusspor på 30-årsjubileumsutgåva

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
9.	«Coronarias Redig» (remix frå 2004)	Blackmore, Lord, Paice	5:30
10.	«Burn» (remix frå 2004)		6:00
11.	«Mistreated» (remix frå 2004)	Blackmore, Coverdale	7:28
12.	«You Fool No One» (remix frå 2004)		4:57
13.	«Sail Away» (remix frå 2004)	Blackmore, Coverdale	5:37

Medverkande

Deep Purple

• Ritchie Blackmore – sologitar
• David Coverdale – vokal
• Glenn Hughes – bassgitar, vokal
• Jon Lord – klaverinstrument, synthesizer
• Ian Paice – trommer

Production

• Deep Purple – produsent, miksing
• Martin Birch – lydteknikar, miksing
• Tapani Tapanainen – assisterande lydteknikar
• Nesbit, Phipps and Froome – omslag
• Fin Costello – fotografi
• Candle Makers Supplies – stearinlys
• Tony Edwards – leiande produsent (2004-utgåva)
• Matthew Tait – miksing i Metropolis Studios, London (bonusspor)
• Peter Mew – mastering i Abbey Road Studios, London (2004-versjon)

Salslister

Vekeslister

Liste (1974)	Plassering
Australske album (Kent Music Report)[8]	7
Austerrikske album (Ö3 Austria)[9]	1
Canada Top Albums/CDs (RPM)[10]	7
Den danske albumlista[11]	1
Nederlandske album (MegaCharts)[12]	7
Finland (The Official Finnish Charts)[13]	5
Den franske albumlista (SNEP)[14]	4
Tyske album (Offizielle Top 100)[15]	1
Italienske album (Musica e Dischi)[16]	3
Den japanske albumlista (Oricon)[17]	11
Norske album (VG-lista)[18]	1
Britiske album (OCC)[19]	3
US Billboard 200[20]	9

Årslister

Årsliste for Burn

Liste (1974)	Plassering
Australske album (Kent Music Report)[21]	23
Tyske album (Offizielle Top 100)[22]	5

Salstrofé

Region	Salstrofé	Salstal
Frankrike (SNEP)[23]	Gull	100 000*
Tyskland (BVMI)[24]	Gull	150,000[24]
Sverige (GLF)[25]	Gull	50 000^
Storbritannia (BPI)[26]	Gull	100 000^
USA (RIAA)[27]	Gull	500 000^
*salstala er basert på sertifiseringa aleine ^salstala er basert på sertifiseringa aleine xuspesifserte tal er baserte på sertifiseringa aleine

Utmerkingar

Publikasjon	Land	Utmerking	År	Plassering
Classic Rock	Storbritannia	100 Greatest British Rock Albums Ever[28]	2006	27