Dorsal

Ein dorsal språklyd har ein artikulasjonsstad som er ei innsnevring mellom dorsum (tungeryggen) og munntaket, anten ganen eller drøvelen.^[1] «Dorsal», av latin dorsalis, er eit adjektiv som er avleitt frå det latinske substantivet dorsum 'rygg'.

For det anatomiske omgrepet, sjå anatomi.

Artikulasjon av ein dorsal språklyd, her med innsnevring mellom dorsum 'tungeryggen' og velum 'den mjuke ganen'.

Bokstavar som k, g og j har som regel dorsal uttale på norsk. I tillegg er skarre-r, som finst i nokre dialektar, ein dorsal språklyd.

Døme

Kjende dorsale konsonantar

IPA-symbol	Konsonant	Språk	Døme	IPA
j	Palatal approksimant	Engelsk	yellow	/ˈjɛloʊ/
ɡ	Stemd velar plosiv		garden	/ˈgɑrdən/
k	Ustemd velar plosiv		cake	/ˈkeɪk/
ɣ	Stemd velar frikativ	Gresk (moderne)	góma (γόμα)	/ˈɣoma/
x	Ustemd velar frikativ	Malayisk	akhir	/a:ˈxir/
w	Labio-velar approksimant	Engelsk	water	/ˈwɔːtər/
q	Ustemd uvular plosiv	Arabisk (moderne)	Qurʾān (قرآن)	/qurʔaːn/
ʁ	Stemd uvular frikativ eller approksimant	Fransk	Paris	/paʁi/
χ	Ustemd uvular frikativ	Tysk	Bach	[baχ]