John Cockcroft

Sir John Douglas Cockcroft (27. mai 1897 –18. september 1967 ) var ein britisk fysikar. Han vart tildelt Nobelprisen i fysikk i 1951 saman med Ernest Walton «for pionerarbeidet deira med omdanning av atomkjerner med kunstig akselererte atompartiklar».^[1]

John Cockcroft
Fødd	27. mai 1897 Todmorden i England
Død	18. september 1967 (70 år) Cambridge i England
Nasjonalitet	Storbritannia
Område	fysikk
Yrke	fysikar, kjernefysikar, universitetslærar
Institusjonar	Atomic Energy Research Establishment Ministry of Supply Montreal Laboratory Chalk River Laboratories Australian National University
Alma mater	Victoria University of Manchester Manchester College of Technology St. John's College, Cambridge
Doktorgradsrettleiar	Ernest Rutherford
Kjend for	Splitting av atom
Ektefelle	Elizabeth Crabtree
Medlem	Royal Society Kungliga Vetenskapsakademien American Academy of Arts and Sciences
Religion	Kristendom

Biografi

Frå 1924 arbeidde han ved Cavendish Laboratory i Cambridge, som då var leia av Ernest Rutherford. Frå 1939 til 1946 var han professor i naturfilosofi på same stad. Han arbeidde først med å skape sterke magnetfelt og låge temperaturar. I 1928 byrja han i samarbeid med Ernest Walton å arbeide med akselerasjon av proton ved hjelp av høge spenningar. For å få til dette bygde dei ein høgspenningsgenerator, Cockcroft-Walton-generator, og påviste i 1932 dei første kjernereaksjonane skapt med kunstig akselererte partiklar, eit arbeid som dei i 1951 fekk Nobelprisen i fysikk for.

Cockcroft leia òg bygginga av den første syklotronen i Storbritannia, som stod ferdig i 1939. Frå 1938 vart han saman med Henry Tizard engasjert i utviklinga av radaren. Under andre verdskrigen var han rådgjevar for regjeringa og leia fleire forskingstiltak. I 1944 leia han det anglo-kanadiske atomenergiprosjektet som hadde sete i Montreal og fekk med det ansvaret for bygginga av nokre av dei første reaktorane i verda. I 1946 vart han direktør for Atomic Energy Research Establishment i Harwell, og i 1959 vart han vald til Master for det nye Churchill College i Cambridge.

Cockcroft var ein av dei fremste ekspertane i verda på kjernefysisk energi og ein av dei ivrigaste talsmennene for å utnytte dette til fredelege føremål.

Prisar (utval)

• 1955 – Faradaymedaljen
• 1951 – Nobelprisen i fysikk
• 1938 – Hughesmedaljen