Mud Slide Slim and the Blue Horizon

Mud Slide Slim and the Blue Horizon er det tredje studioalbumet til den USA-amerikanske visesongaren James Taylor, spelt inn og gjeve ut i 1971.

Mud Slide Slim and the Blue Horizon Studioalbum av James Taylor
Språk	engelsk
Utgjeve	April 1971
Innspelt	3. januar til 28. februar 1971
Studio	Crystal Sound Studios i Los Angeles
Sjanger	Poprock[1]
Lengd	37:07
Selskap	Warner Bros.
Produsent	Peter Asher
James Taylor-kronologi
James Taylor and the Original Flying Machine (1971)	Mud Slide Slim and the Blue Horizon	One Man Dog (1972)
Singlar frå Mud Slide Slim and the Blue Horizon
«You've Got a Friend» Utgjeve: Mai 1971 «Long Ago and Far Away» Utgjeve: 1971 «You Can Close Your Eyes» Utgjeve: 1971 «Highway Song» Utgjeve: 1971

Utgjeving

Albumet kom ut i april 1971 og inneheld den største singelen til Taylor i USA, ein coverversjon av Carole King-standarden «You've Got a Friend», som nådde førsteplass på Billboard-lista den 31. juli 1971, hans einaste song til å gjera det. Veka før nådde sjølve albumet si topplassering med ein andreplass på Billboard-lista. Han vart halden unna topplasseringa av King, som då regjerte listene med suksessalbumet Tapestry, som inneheldt versjonen hennar av «You've Got a Friend». Songen hanka inn Grammyprisar både til Taylor (beste mannlege popsong) og King (Årets låt). Mud Slide Slim klarte å generere endå ein topp 40-hit, «Long Ago and Far Away», som nådde 31. plassen på Billboard Hot 100. Andre songar vart konsertstandardar, særleg «You Can Close Your Eyes».

Mottaking

Meldingar
Karakter
Kjelde	Karakter
AllMusic	[2]
Christgau's Record Guide	C+[3]
MusicHound Rock	3/5[4]
Rolling Stone Album Guide	[5]
Encyclopedia of Popular Music	[6]

Ben Gerson, som melde for Rolling Stone i 1971, syntest albumet var «kjedeleg å høyra på» dei første gongene: «Når melodiane byrjar å søkka inn, og LP-ens raison d'etre blir oppdaga, byrjar dei subtile spenningane til albumet å dukka opp. Og medan albumet på dette punktet blir for behageleg, absorberande lytting, er det ein forferdeleg trøyttleik til det som er ein del av det kunstnariske uttrykket.».»^[7]

Village Voice-kritikaren Robert Christgau var meir kritisk til låtskrivinga til Taylor. «Etter å ha sløst bort det meste av songane på den store suksessen sin, konsentrerer han seg om den intrikate musikken», skreiv Christgau, og fann tekstane «meir onanistiske enn nokosinne, eskapistiske som ei medvite tematisk avgjerd. Frå kva? lurar du kanskje på. Frå suksess, stakkars fyr. Bluessongarar levde på vegen fordi det var økonomisk naudsynt, sjølv om dei ofte kom inn i det; Taylor er ein misbrukar, rein og enkel. Ei ny stjerne fødd rik som svingar mellom ein 'gard på garden' (kva dyrkar han der, håp?) og Holiday Inn hans slemme, gamle eksistensielle dilemma tvingar han til å kalla heim, fortener den konspirerande, sjølvmedlidande røysta som er forbanninga hans. Interessant, intrikat, umogleg å lytta til.»^[3].

I 2000 vart albumet kåra til nummer 858 i Colin Larkin-boka All Time Top 1000 Albums.^[8]

Innhald

Side ein

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«Love Has Brought Me Around»		2:41
2.	«You've Got a Friend»	Carole King	4:28
3.	«Places in My Past»		2:01
4.	«Riding on a Railroad»		2:41
5.	«Soldiers»		1:13
6.	«Mud Slide Slim»		5:20

Alle spor skrivne av James Taylor, utanom der andre er nemnde

Side to

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
7.	«Hey Mister, That's Me up on the Jukebox»		3:46
8.	«You Can Close Your Eyes»		2:31
9.	«Machine Gun Kelly»	Danny Kortchmar	2:37
10.	«Long Ago and Far Away»		2:20
11.	«Let Me Ride»		2:42
12.	«Highway Song»		3:51
13.	«Isn't It Nice to Be Home Again»		0:55

Medverkande

• James Taylor – solovokal, korvokal (1, 2, 9-12), akustisk gitar (1, 2, 4-11, 13), piano (3, 12)
• Danny Kortchmar – elektrisk gitar (1, 6, 11), akustisk gitar (2, 9), gitar (3), conga (9, 10, 11)
• John Hartford – banjo (4)
• Carole King – piano (1, 4-7, 10, 12)
• Kevin Kelly – trekkspel (3), piano (11)
• Leland Sklar – bassgitar (1-7, 10-12)
• Russ Kunkel – trommer (1-7, 9-12), conga (1, 2, 6, 11), kubjølle (1), cymbal (1), cabasa (2), tamburin (9)
• Peter Asher – tamburin (1), korvokal (9, 12)
• Richard Greene – fele (4)
• The Memphis Horns – blåsarar og blåsearrangement (1, 11)
  • Andrew Love – tenorsaksofon
  • Wayne Jackson – trompet
• Joni Mitchell – korvokal (1, 2, 10)
• Kate Taylor – korvokal (11, 12)

Produksjon

• Produsent – Peter Asher
• Lydteknikar – Richard Sanford Orshoff
• Kunstnarisk leiar – Ed Thrasher
• Liner Artwork – Laurie Miller
• Cover Fotografi – Ethan Russell

Salslister

Vekeslister

Liste (1971)	Plassering
Australia (Kent Music Report)[9]	12
Den kanadiske RPM-lista[10]	4
Noreg - VG-lista[11]	17
UK Albums Chart[12]	4
U.S. Billboard Top LPs & Tapes[13]	2

Årslister

Liste (1971)	Plassering
U.S. Billboard Pop Albums[14]	27

Salstrofé

Region	Salstrofé	Salstal
USA (RIAA)[15]	2× Platina	2 000 000^
^salstala er basert på sertifiseringa aleine xuspesifserte tal er baserte på sertifiseringa aleine