Permission to Land
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Permission to Land er debutalbumet til det britiske glamrockbandet The Darkness. Albumet kom ut i Storbritannia 7. juli 2003 og i USA 16. september 2003. Albumet toppa UK Albums Chart[1] og nådde 36. plassen på det amerikanske Billboard 200-lista.[2] Det vart gjeve ut fem singlar frå Permission to Land: «Get Your Hands off My Woman», «Growing on Me», «I Believe in a Thing Called Love», «Christmas Time (Don't Let the Bells End)» (som berre finst på den tyske juleutgåva) og «Love Is Only a Feeling». «I Believe in a Thing Called Love» var den mest populære og nådde andreplassen på UK Singles Chart.[1]
Remove ads
Historie
Bandet var frå tidleg av kjend for konsertane sine, og dei var så populære at dei fekk booka ein Carling Homecoming-konsert på London Astoria før dei hadde platekontrakt. Joe Taylor, Aled Jones og Paul Scaife på The Tip Sheet, eit vekesmagasin med tilhøyrande CD for folk på innsida av den britiske musikkindustrien, høyrde først om bandet gjennom ei melding på diskusjonsforumet til The Tip Sheet, og inkluderte «Love is Only a Feeling» i januar 2002. Record of the Day inkluderte igjen songen då dei spelte på SXSW i mars 2003. «Friday Night» var den neste songen som vart føreslått å visast fram, men bandet ønskte å spare denne for eit album..[3]
I eit intervju med HitQuaters sa A&R-mannen Nick Raphael at det ikkje var noko oppstand om å få signert bandet. «Det kunne ikkje ha vore mindre styr, og berre to plateselskap synte interesse i dei.»[4] Han meinte årsaka for mangelen på interesse var at «Heile industrien meinte dei var ukule. Faktisk såg folk på dei som ein spøk og ikkje som eit ekte band.»[4] Som ein del av Sony Music UK prøvde Raphael å få bandet signert, men dei valde i staden å gå for Atlantic Records.[4]
Permission to Land gjekk rett til andreplassen på UK Albums Chart då det kom ut 7. juli 2003, før det klatra til toppen av lista, der det låg i fire veker. Det selde til slutt over 1,4 millionar eksemplar i Storbritannia aleine.[5]
Remove ads
Innspeling
Bandet henta inspirasjon frå noko av arbeidet dei gjorde i det lokale området sitt, nord i Suffolk-området kring heimbyen Lowestoft, inkludert «Black Shuck», som var basert på segna om ein hund som visstnok heimsøkte kyrkja i den nærliggande landsbyen Blythburgh. «Stuck in a Rut» nemner òg eit vegstykka «Barnby Bends», og «Acle Straight», som begge er hovudvegar mellom høvesvis Lowestoft og Beccles og Norwich og Great Yarmouth. Bandet spelte òg inn eit intervju for MTV Japan, som diskuterer inspirasjonen bak desse songane, og sjølvfilma opptak frå heimbyen. Dette kom ut på ein bonus-DVD med den japanske luksusutgåva av albumet.
Remove ads
Mottaking
Albumet fekk utbreitt heider av kritikarane. På Metacritic, som gjev ein normalisert karakter opp til 100 basert på meldingar frå mainstream-kritikarar, fekk plata 79 av 100, basert på 19 meldingar.[6]
«Permission to Land vil aldri bli albumet The Darkness trur det er,» skreiv Classic Rock, «men, i anda som det tilbyr er det i alle fall meir morosamt enn Use Your Illusion.»[17] I juli 2019 innlemma Decibel Magazine Permission to Land i sitt æresgalleri og skreiv at albumet «som kom til å definere hardrock tidleg i 00-åra høyrest ikkje ut som noko anna som kom ut i 2003 - eller i det førre tiåret for den saks skuld».[18]
Prisar og lovord
Suksessen til albumet førte til omfattande turnear for bandet, inkludert oppvarming for Metallica på sommarturneen deira i 2003 i Europa. Dei var så hovudattraksjon på Carlingfestivalen i 2004. Bandet vann tre BRIT Awards i 2004 for beste gruppe, beste rockegruppe og beste album.[19] Dei vann òg to Kerrang!-prisar i 2004 for beste konsertartist og beste britiske band.[20] Den tredje singelen frå albumet, «I Believe in a Thing Called Love», vart ein hit i Storbritannia, og det same vart forsøket deira på å nå toppen av den britiske singellista jula 2003 med «Christmas Time (Don't Let the Bells End)». Singlane klarte akkurat ikkje å nå toppen og begge enda på andreplassen.[21][22]
Permission to Land vart røysta til det 49. av dei 50 beste albuma på 2000-talet i Kerrang!. Permission to Land vart seinare nemnt i songen «Whichever Way You Wanna Give It» av det andre bandet til frontmannen Justin Hawkins, Hot Leg. I 2005 vart albumert rangert på 356. plassen i magasinet Rock Hard si bok kalla The 500 Greatest Rock & Metal Albums of All Time.[23] Albumet var òg inkludert i boka 1001 Albums You Must Hear Before You Die.[24] I 2016 rangerte Metal Hammer Permission to Land som det 63. beste albumet på lista si over dei 100 beste albuma på 2000-talet, og kalla det «eit av dei beste debutalbuma gjennom tidene».[25]
Remove ads
Innhald
Alle spor skrivne av Ed Graham, Dan Hawkins, Justin Hawkins og Frankie Poullain
Remove ads
Medverkande
|
Teknisk
|
Salslister
Remove ads
Salstrofé
Remove ads
Kjelder
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads