Peter F. Wolf

Peter F. Wolf (fødd 26. august 1952) er ein austerriksk komponist, produsent, låtskrivar og arrangør. I 2002 vann han Den austerrikske æreskroseen for vitskap og kunst, 1. klasse (Österreichische Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst).^[1] Peter Wolf bur i Malibu med kona si, Lea Wolf-Millesi

Peter F. Wolf
Venstre til høgre: Ray Reach, Chuck Leavell og Peter Wolf i 2008 under Birmingham Area Music Awards (the «BAMA Awards»).
Fødd	25. august 1952 (73 år)
Fødestad	Wien i Austerrike
Fødenamn	Peter F. Wolf
Opphav	Austerrike
Aktiv	1969–
Instrument	piano
Verka som	Klaverspelar Produsent Komponist
Prisar	Østerrikes æreskors for vitenskap og kunst

Tidlege år

Wolf studerte klassisk piano ved Musikkonservatoriet i Wien. 16 år gammal vann han Europeisk jazzfestival som solopianist. Wolf fekk to gonger Deutscher Schallplattenpreis, ein tysk pris, for arbeidet sitt med Andre Heller og Erika Pluhar.

Han drog til Amerika tidleg i 20-åra og arbeidde med lokale musikarar som Neal Starkey (bassist) og Bill Hatcher (gitarist) i Atlanta og med Steve Sample, Jr. (trommeslagar, son av Steve Sample, Sr.) og Ray Reach (klaverspelar, gitarist, vokalist) i Birmingham i Alabama.

Etter ei stund flytta han til Los Angeles i California, der han spelte klaverinstrument for Frank Zappa seint i 1970-åra. Etter arbeidet med Zappa, gjekk han vidare til bandet Group 87 med Patrick O'Hearn, Terry Bozzio, Peter Maunu og Mark Isham.

Nyare prisar

I 2008 fekk Wolf ein BAMA-pris (Birmingham Area Music Award) for samarbeidet sitt med musikkmiljøet i Birmingham.

Innspelingar med Frank Zappa

• Sheik Yerbouti (mars 1979)
• Joe's Garage 1 (1979)
• Joe's Garage 2 & 3 (april–juni 1979)
• Tinsel Town Rebellion (11. mai 1981)
• Shut Up 'n Play Yer Guitar (mai 1981)

Anna studioarbeid

Wolf var ein av dei mest nytta klaverspelarane og arrangørane frå 1980 til 1985 og vart ein populær produsent og låtskrivar.^{[treng kjelde]}

Peter Wolf produserte åtte førsteplassar og har produsert, arrangert og/eller skrive for mange musikalske talent. Dei størte hittane hans som produsent er:

• Jefferson Starship («No Way Out» #23 US, 1984)
• The Commodores («Nightshift» #3 US, #3 UK, 1985)
• Starship («We Built This City» #1 US, #12 UK, 16. og 23. november 1985)
• Starship («Sara» #1 US, mars 15, 1986)
• Wang Chung («Everybody Have Fun Tonight» #2 US, #76 UK, 1986) [spelte òg trommer]
• Wang Chung («Let's Go» #9 US, #81 UK, 1987) [spelte òg trommer]
• El Debarge («Who's Johnny» #1 US, 1986, kjenningsmelodien til filmen Short Circuit)
• Nik Kershaw («The Works», 1989)
• Go West («King of Wishful Thinking» frå filmen Pretty Woman #8 US, #18 UK, 1990)
• Go West («Faithful» #14 US, #13 UK, 1992)
• Heart («These Dreams» #1 US, 1986)
• Heart («What About Love» #10 US, 1985) (Synth, Piano)
• Patti Labelle («On My Own» #1 US, 1986)
• Kenny Loggins («Playing with the Boys» frå filmane Top Gun og Avalon)
• The Escape Club («I'll Be There» #8 US, 1991)
• Starship («Good Heart» #81 US, 1991)
• Indecent Obsession («Kiss Me» #1 Sør-Afrika i 27 veker, 1992)

Wolf arbeidde òg med andre artistar som Paula Abdul, Pablo Cruise, Grace Slick, Santana, Survivor, The Pointer Sisters, Chicago, Cliff Richard, Natalie Cole, The Scorpions, 'N Sync, Oleta Adams, Big Country, Lou Gramm, Sérgio Mendes, Boz Scaggs, Joe Sample, Thomas Anders, Laura Branigan, BB King, Zucchero og The Who.

Filmmusikk

I tillegg til arbeidet i rock- og popverda, har Wolf skrive mykje musikk for filmar, som Neverending Story III i 1993 og Weekend at Bernie's II. Wolf

Innspelingar som leiar

Solo

Album

• 1969 - A Change in My Life
• 1980 - Tutti
• 2000 - Progression - A Symphony by Peter Wolf
• 2003 - The Other Side
• 2004 - Sense-ation - A Symphony by Peter Wolf

Singlar

• 1969 - «Kraft durch Freude»
• 1980 - «Tutti»(dedisert til venen Janus)

Gipsy Love

Album

• 1970 - Gipsy Love (The White Album)
• 1972 - Here We Come

Wolf & Wolf

Album

• 1982 - Culture Shocked
• 1984 - Wolf & Wolf

Singlar

• 1982 - «Think Pink»
• 1984 - «Don't Take the Candy»

Vienna

• 1987 - Guess What?