Teaser and the Firecat

Teaser and the Firecat er det femte studioalbumet til den engelske visesongaren Cat Stevens, gjeve ut i oktober 1971. Den engelske klaverspelaren Rick Wakeman spelte piano på «Morning Has Broken» og den engelske musikaren Linda Lewis bidrog med vokal på «How Can I Tell You».

Teaser and the Firecat Studioalbum av Cat Stevens
Språk	engelsk
Utgjeve	1. oktober 1971[1]
Innspelt	Juli 1970 til mars 1971
Studio	Paramount, Los Angeles Morgan, London
Sjanger	Folkrock
Lengd	32:39
Selskap	Island (UK/Europe) A&M (US/Canada)
Produsent	Paul Samwell-Smith
Cat Stevens-kronologi
Tea for the Tillerman (1970)	Teaser and the Firecat	Catch Bull at Four (1972)
Singlar frå Teaser and the Firecat
«Moonshadow» Utgjeve: September 1970 (Storbritannia); Juni 1971 (USA) «Peace Train» Utgjeve: September 1971 «Morning Has Broken» Utgjeve: 1972

I 1972 vann albumet prisen for det bestseljande albumet i den australske King of Pop-prisutdelinga.^[2]

Oversikt

Albumet inneheld ti songar, inkludert hittane «Morning Has Broken», «Moonshadow» og «Peace Train». Det er òg tittelen på ei barnebok skrive og illustrert av Stevens. Historia handlar om figurane frå plateomslaget, den flosshattkledde ungen Teaser og kjæledyret hans, Firecat, som prøver å setja månen på plass igjen etter at han har falle ned frå himmelen. Boka vart gitt ut i 1972 og har vore utselt sidan midten av 1970-talet.

Albumet vart ein kommersiell suksess, og overgjekk høgdene som det førre albumet til Stevens oppnådde, Tea for the Tillerman, og nådde topp 3 i både Storbritannia og USA og var òg femten veker på toppen av den australske albumlista, og vart det mest selde albumet i landet i 1972.

I 1977 var ein animert versjon, fortalt av komikaren Spike Milligan, med songen «Moonshadow», eit segment i Fantastic Animation Festival. I november 2008 vart ei «luksusutgåve» gitt ut med ei andre plate med demoar og konsertopptak.

Mottaking

Meldingar
Karakter
Kjelde	Karakter
AllMusic	[3]

I ei samtidig melding i magasinet Rolling Stone roste musikkritikaren Timothy Crouse den særeigne musikalske stilen til Stevens og introspektive songar som «Tuesday's Dead» og «The Wind», men meinte at hah mangla den stemningsfulle kvaliteten til Van Morrison og dei raffinerte tekstane til James Taylor: «Cat er blitt ein påliteleg artist, ein god artist, men han ser ut til å vere ein av dei komponistane som ikkje utviklar seg, som ikkje har nokre overraskingar.»^[4]

I ei retrospektiv femstjerners melding fann AllMusic-skribenten William Ruhlmann albumet meir forenkla lyrisk og musikalsk underhaldande enn Tea for the Tillerman (1970): «Teaser and the Firecat var det Cat Stevens-albumet som gav meir overflateglede til fleire menneske, noko som i popmusikk er det spelet går ut på.»^[5] Det hamna på 539. plassen i den tredje utgåva av Colin Larkin-boka All Time Top 1000 Albums (2000).^[6]

Innhald

Side ein

Nr.	Tittel	Lengd
1.	«The Wind»	1:42
2.	«Rubylove»	2:37
3.	«If I Laugh»	3:20
4.	«Changes IV»	3:32
5.	«How Can I Tell You»	4:24

Alle spor skrivne av Cat Stevens, utanom der andre er nemnde

Side to

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
6.	«Tuesday's Dead»		3:36
7.	«Morning Has Broken»	Trad. arr. og tilpassa av Cat Stevens med tekst av Eleanor Farjeon	3:20
8.	«Bitterblue»		3:12
9.	«Moonshadow»		2:52
10.	«Peace Train»		4:04

Luksusutgåve

Plate to

^[7] Luksusutgåve: Plate 2

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«Moonshadow» (konsertopptak 1. mai 1971 i Troubadour Club i Los Angeles)		3:06
2.	«Rubylove» (Demo)		2:53
3.	«If I Laugh» (Demo)		4:04
4.	«Changes IV» (Demo)		3:36
5.	«How Can I Tell You» (Demo)		4:03
6.	«Morning Has Broken» (Demo)	Trad. arr. og tilpassa av Cat Stevens med tekst av Eleanor Farjeon	2:49
7.	«Bitterblue» (konsertopptak 20. desember 1975 i Royal Albert Hall i London)		3:38
8.	«Tuesday's Dead» (konsertopptak: 22. februar 1976 i William & Mary i Williamsburg i Virginia)		4:09
9.	«Peace Train» (konsertopptak: 1. januar 2004 i Royal Albert Hall i London)		4:12
10.	«The Wind» (Yusuf's Café Sessions)		1:59

Alle spor skrivne av Cat Stevens, utanom der andre er nemnde

Medverkande

Musikarar

• Cat Stevens - akustisk gitar, piano og song
• Alun Davies - akustisk gitar, korsong
• Larry Steele - bassgitar, conga
• Gerry Conway - trommer, perkusjon
• Harvey Burns - trommer, perkusjon
• Linda Lewis - kvinneleg vokal på «How Can I Tell You»
• Jean Alain Roussel - hammondorgel på «Peace Train »
• Andy Roberts (ikkje kreditert) - Kriwaczek orgel på «How Can I Tell You»^[8]
• Rick Wakeman (ukreditert) - piano på «Morning Has Broken»^[9]
• Andreas Toumazis - bouzouki på «Rubylove»
• Angelos Hatzipavli - bouzouki på «Rubylove»
• Del Newman - strykeinstrument

Teknisk

• Cat Stevens - plateomslag^[10]
• David Bailey - fotografi^[11]

Salslister

Vekeslister

Liste (1971/72)	Plassering
Australia (Kent Music Report)[12]	1
Storbritannia (Official Charts Company)	2
USA (Billboard 200)[13]	2

Liste (2021)	Plassering
Sveitsiske album (Schweizer Hitparade)[14]	67

Årslister

Liste (1972)	Plassering
Tyske album (Offizielle Top 100)[15]	33

Salstrofé

Region	Salstrofé	Salstal
Frankrike (SNEP)[16]	Gull	100 000*
Tyskland (BVMI)[17]	Platina	500 000^
Sveits(IFPI Switzerland)[18]	Platina	50 000x
Storbritannia (BPI)[19]	Gull	100 000^
USA (RIAA)[20]	3× Platina	3 000 000^
*salstala er basert på sertifiseringa aleine ^salstala er basert på sertifiseringa aleine xuspesifserte tal er baserte på sertifiseringa aleine