du

Se også: Du

Norsk

Pronomen

du

1. personleg pronomen, annan person eintal: tilhøraren

   «skal du ikkje vitje mora di snart», spurde ho han undrande

Ordsoge

Frå norrønt þú, med objektsform þik. Ordet har same opphav som dei tilsvarande pronomena i svensk, dansk, færøysk og islandsk. Slektsord med engelsk you, fransk tu og mange andre europeiske ord med tilsvarande tyding.

Uttale

• Lyd

  Problemer med å lytte til denne filen? Se media help (en).

Grammatikk

Personlig pronomen andre person entall
Nominativ	Akkusativ	Eieform
		Hankjønn	Hunkjønn	Intetkjønn	Flertall
du	deg	din	di	ditt	dine	(bokmål/riksmål/nynorsk)

Refleksive pronomen, se seg

Omsetjingar

personleg pronomen

dansk: du da(da) engelsk: you en(en) esperanto: vi eo(eo) finsk: sinä fi(fi) fransk: tu fr(fr)

italiensk: lei it(it)(formell) tu it(it) (familiær) spansk: usted es(es) (formelt), tú es(es) (familiær) svensk: du sv(sv) tysk: du de(de), Sie de(de) (formelt/høflig)

Bretonsk

Adjektiv

du

1. svart (farge)

Dansk

Pronomen

du (objektivt og refleksivt dig, possessivt din)

1. du (personlig pronomen 2. person entall)

Se også

• De (høflig)
• Tillegg:Pronomen i dansk

Verb

du

1. duge

Etymologi

Fra norrønt duga

Esperanto

Tallord

du

1. to

Etymologi

Fra latin duo («to»)

Fransk

Artikkel

du

1. «til/av den»
2. delingsartikkel, nyttast om uvisse mengder av ting (som engelsk some), men omsetjast ofte ikkje til norsk

Etymologi

Satt saman av preposisjonen de («fra», «av») og hankjønnartikkelen le («den», «det»)

Litauisk

Tallord

du

1. to

Luxembourgisk

Pronomen

du

1. du (personlig pronomen 2. person entall)

   Du kom vun Däitschland. - Du kom af Tyskland

Svensk

Pronomen

du

1. du (personlig pronomen 2. person entall)

Tysk

Pronomen

du (akkusativ dich, dativ dir, genitiv deiner)

1. du (personlig pronomen 2. person entall)

Se også

• Sie (høflig)

Walisisk

Adjektiv

du

1. svart