Erik Bruhn

Erik Belton Evers Bruhn (3 d'octòbre de 1928, Copenaga - 1^èr d'abriu de 1986, Toronto) es un dançaire, un coregraf, un actor e un escrivan danés dau sègle XX. Intrat a 9 ans au Balet Reiau Danés, jonhèt l'American Ballet Theatre de New York en 1949 ont obtenguèt de succès regulars durant nòu ans. Aquò li permetèt de jogar de ròtles dins de films. Puei, foguèt director dau Balet Reiau Suedés de 1967 a 1971 a dau Balet Nacionau de Canadà de 1983 a 1986. Au niveu privat, entretenguèt una relacion amorosa amb Rudolf Noreiev (1938-1993) que durèt dinque a sa mòrt. La causa de sa Mòrt es un cancer dau palmon.

Erik Bruhn.

Biografi

Erik Bruhn èra lo filh d'Ellen Evers e Ernst Bruhn. Sa maire èra propietària d'un salon de perruquièr, e son paire èra engenhaire. A la maison i aviá tanben quatre sòrres grandas e la tanta, Minna, que seguiguèt Erik Bruhn a l'examen d'admission a l'escòla Det Kongelige Teaters balletskole. Foguèt acceptat a nòu ans, e faguèt son debut non oficial sus aquela scèna en 1946, quand dançèt lo ròtle d'Adonis dins lo balet de Harald Lander Thorvaldsen ^[1]

I 1947 faguèt son examen d'aspirant e foguèt admés coma dançaire de còrs de balet al Balet Reial.

Nòtas e referéncias

1. Gruen, s. 33

Totun, lo meteis an, Bruhn demandèt un comjat, pendent lo qual viatgèt a Anglatèrra e dançèt un temps al Metropolitan Ballet. A la prima de 1948 tornèt a l'ostal, e en 1949 foguèt nomenat solista. Aicí aguèt son vertadièr gèncer dins Bournonvilleana (omenatge a August Bournonville).

L'espectacle foguèt vist pel dançaire legendari Hans Beck, que prediguèt a Bruhn una granda carrièra. Mai tard en 1949, tornèt prene un comjat per dançar a l'American Ballet Theatre a Nòva York. Pendent los nòu ans seguents, dançèt regularament a Nòva York, mas aviá totjorn lo Den Kongelige Ballet al Danemarc coma companhiá de residéncia.

En 1961, quand èra vengut internacionalament famós coma un fenomèn, se retirèt formalament del Balet Reial. Pendent los 10 ans seguents, se presentèt coma solista convidat dins la majoritat de las grandas companhiás de balet en Euròpa e America del Nòrd. Aquò èra entre autras lo Balet de la Vila de Nòva York, lo Balet Joffrey a Chicago, lo Balet Nacional de Canadà, l'Opèra de París e lo Balet Reial a Londres. Bruhn èra conegut subretot pels ròtles principals dins La Silfida, Giselle, Romeo e Julieta de Frederick Ashton e Lo Lac dels cignes. John Cranko creèt Daphnis e Chloé per el en 1962 al Balet d'Stuttgart. Aquel ròtle, Bruhn lo considerava personalament coma lo melhor d'entre los balets que foguèron creats especialament per el ^[1]. Èra tanben famós per son interpretacion de ròtles dramatics coma, per exemple, Joan dins Madamisèla Júlia de Birgit Cullberg, la Maire dins Morens Pavane de José Limón e Don José dins Carmen de Roland Petit.

Bruhn formèt de partenariats de dança amb un grand nombre de ballarinas, entre autras las americanas: Cynthia Gregory, Nora Kaye, Allegra Kent e Maria Tallchief; mai la russa Natalia Makarova, la danesa Kirsten Simone e la britanica Nadia Nerina; lo partenariat mai famós foguèt amb l'italiana Carla Fracci.

Foguèt director del Balet Reial Suedés dins las annadas 1967-1973

Nòtas e referéncias

e del Balet Nacional de Canadà dins las annadas 1983-1986. 

1. Gruen, s. 126

En 1963, Bruhn foguèt nomenat cavalièr de Dannebrog. Lo meteis an, recebèt lo Prèmi Nijinsky a París ^[1]

Erik Bruhn aguèt pendent de nombroses ans una amistat e una relacion fòrça pròcha amb lo dançaire rus Rudolf Nurejev.

Erik Bruhn moriguèt a l'edat de 57 ans en 1986 a causa d'un càncer de palmon. ^[2][3]

Qualques publicacions, en particular un libre compilat per l'editor Pierre-Henri Verlhac, mencionan una version non oficiala que la causa de la mòrt poiriá èsser lo SIDA ^[4]. Aquesta informacion es especulativa e pas confirmada pels documents medicals, ja que Verlhac es pas un cercaire o biograf (es solament un editor) qu'aguèt accès a las donadas personalas. Lo biograf oficial de Bruhn, Alexander Meinertz, refuta tanben aquestes rumors dins son òbra. ^[5].

Erik Bruhn es enterrat dins una tomba sens nom al cementèri de Mariebjerg a Gentofte, un suburbi nòrd de Copenaga, prèp de l'ostal ont grandiguèt.