Falun Gong

Falun Gong (en occitan: "Practica de la Ròda de la Lei"), tanben nomenat Falun Dafa, es una disciplina esperitala, segon sos creadors e practicaires. Foguèt introduch en lo nòrd-oèst de China en 1992 per son fondador, Li Hongzhi, un ancian gardian de seguritat chinés que s'èra exiliat a Nòva York. Se fondamenta suls principis de "veritat, benevoléncia e tolerància" e combina la practica de la meditacion e d'exercicis amb filosofia morala. S'identifica coma una practica de qigong de l'escòla Boda, a mai se sos ensenhaments integran tanben d'elements manlevats a las tradiciones taoistas.

L'emblèma falun es lo simbòl de Falun gong. Dins son centre se tròba lo simbòl “Wan”, conegut coma esvastica en occident, qu'es estat emplegat dins mantuna cultura coma simbòl de bon astre

Exercicis de Falun Gong

Foguèt inicialament sostengut per las autoritats coma practica de qigong benefica per la santat e la moralitat dels ciutadans.^[1]

Mas, dempuèi 1996 lo partit comunista e los organismes de seguretat veguèron progressivament lo Falun Gong coma una menaça potenciala a causa de la siá popularitat, de la siá independéncia de l'Estat e dels sieus ensenhaments esperitals e comencèron a mostrar una creissenta ostilitat; malgrat aiçò, en 1998, lo Ministèri d'Espòrts chinés reconeguèt que qualques 70 milions de chineses lo practicavan.^[2]