José Bonifácio de Andrada e Silva
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
José Bonifácio de Andrada e Silva (n. 1763, m.1838), naturalista, òme politic, poèta e maçon, foguèt una figura importanta de la politica brasilièra al començament del sègle XIX.
Filh d'un òme ric (lo segond pus ric de Rio de Janeiro), estudièt lo Drech a l'Universitat de Coïmbra. Estudièt las òbras de Montesquieu, Rousseau, Voltaire, Locke e Virgili. Aviá un fòrt sentiment d'admiracion per l'independéncia dels Estats Units d'America.
En Brasil foguèt amic e conselhièr del primièr emperaire de Brasil, Pèire I. Dempuèi l'independéncia, José Bonifácio foguèt nomenat Ministre de l'Interior e dels Afars Estrangièrs. A l'ocasion de la convocacion de la primièra Assemblada Constituenta foguèt elegit deputat. Aprèp la dissolucion de l'Assemblada per l'emperaire, José Bonifácio s'exilhèt en França.
En 1829, l'emperaire Pedro I permetèt son retorn en Brasil. Quand Pedro I demissionèt en 1831, declarèt José Bonifácio tutor de son filh, Pedro de Alcântara, qu'aviá solament cinc ans.
José Bonifácio moriguèt dins la ciutat de Niterói en 1838, a 75 ans. Dins l'istòria de Brasil, es reconegut coma lo Patriarca de l'Independéncia, per sa defensa de l'ideal del Brasil independent.
Coma geològ, descobriguèt la petalita, mineral de liti, a la fin del sègle XVIII, en Suècia.
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads