ਞ

ਞੰਞਾ (ਞ) ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਰਣ ਮਾਲਾ ਦਾ 15ਵਾਂ ਅੱਖਰ ਹੈ। ਹੁਣ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਖਤ ਵਿੱਚ ਇਹਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮਾਮੂਲੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਕੁਝ ਪੁਰਾਣਿਆਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਞੰਞਾ ਹੀ ਵੇਖਿਆ। ਲਹਿੰਦਿਆਂ ਲਹਿਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਕਿਰਿਆ “ਵੰਞਣਾ” ਞੰਞਾ ਸ਼ਬਦ ਹੁੰਦਾ, ਕੇਂਦਰੀ ਪੰਜਾਬੀ “ਜਾਣਾ” ਕਿਰਿਆ ਨਾਲ ਸਮਾਨ ਮਤਲਬ ਹੈ। ਪਰ ਉਥੇ ਲੋਕਾਂ ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ ਵਰਤਦੀ; ਞੰਞੇ ਲਈ ਉਹ ਵੱਖਰਾ ਅੱਖਰ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦਾ।^[1][2]

ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਰਣ ਮਾਲਾ
ੳ	ਅ	ੲ	ਸ	ਹ
ਕ	ਖ	ਗ	ਘ	ਙ
ਚ	ਛ	ਜ	ਝ	ਞ
ਟ	ਠ	ਡ	ਢ	ਣ
ਤ	ਥ	ਦ	ਧ	ਨ
ਪ	ਫ	ਬ	ਭ	ਮ
ਯ	ਰ	ਲ	ਵ	ੜ
ਸ਼	ਖ਼	ਗ਼	ਜ਼	ਫ਼
		ਲ਼

ਨਾਂ

ਧੁਨੀ

ਅਤੀਤ

ਵਰਤੋਂ