ਲ਼

ਲ਼ ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਰਣ ਮਾਲਾ ਦਾ ਆਖਰੀ ਅੱਖਰ ਹੈ। ਜੋ ਲ ਦੇ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਬਿੰਦੀ ਨਾਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਧੁਨੀ ਦਾ ੳੁਚਾਰਨ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਜੀਭ ਤਾਲੂ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦੀ ਹੈ।

ਅੱਖਰ		ਅੱਖਰ		ਅੱਖਰ		ਅੱਖਰ		ਅੱਖਰ
ੳ	ਊੜਾ	ਅ	ਐੜਾ	ੲ	ਈੜੀ	ਸ	ਸੱਸਾ	ਹ	ਹਾਹਾ
ਕ	ਕੱਕਾ	ਖ	ਖੱਖਾ	ਗ	ਗੱਗਾ	ਘ	ਘੱਗਾ	ਙ	ਙੰਙਾ
ਚ	ਚੱਚਾ	ਛ	ਛੱਛਾ	ਜ	ਜੱਜਾ	ਝ	ਝੱਜਾ	ਞ	ਞੰਞਾ
ਟ	ਟੈਂਕਾ	ਠ	ਠੱਠਾ	ਡ	ਡੱਡਾ	ਢ	ਢੱਡਾ	ਣ	ਣਾਣਾ
ਤ	ਤੱਤਾ	ਥ	ਥੱਥਾ	ਦ	ਦੱਦਾ	ਧ	ਧੱਦਾ	ਨ	ਨੱਨਾ
ਪ	ਪੱਪਾ	ਫ	ਫੱਫਾ	ਬ	ਬੱਬਾ	ਭ	ਭੱਬਾ	ਮ	ਮੱਮਾ
ਯ	ਯੱਯਾ	ਰ	ਰਾਰਾ	ਲ	ਲੱਲਾ	ਵ	ਵੱਵਾ	ੜ	ੜਾੜਾ
ਸ਼	ਸੱਸਾ ਪੈਰ ਬਿੰਦੀ	ਖ਼	ਖੱਖੇ ਪੈਰ ਬਿੰਦੀ	ਗ਼	ਗੱਗੇ ਪੈਰ ਬਿੰਦੀ	ਜ਼	ਜੱਜੇ ਪੈਰ ਬਿੰਦੀ	ਫ਼	ਫੱਫੇ ਪੈਰ ਬਿੰਦੀ
				ਲ਼	ਲੱਲੇ ਪੈਰ ਬਿੰਦੀ

ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਰਣ ਮਾਲਾ
ੳ	ਅ	ੲ	ਸ	ਹ
ਕ	ਖ	ਗ	ਘ	ਙ
ਚ	ਛ	ਜ	ਝ	ਞ
ਟ	ਠ	ਡ	ਢ	ਣ
ਤ	ਥ	ਦ	ਧ	ਨ
ਪ	ਫ	ਬ	ਭ	ਮ
ਯ	ਰ	ਲ	ਵ	ੜ
ਸ਼	ਖ਼	ਗ਼	ਜ਼	ਫ਼
		ਲ਼