ਹਾਥਰਸ ਜਬਰ-ਜਨਾਹ ਅਤੇ ਕਤਲ ਮਾਮਲਾ 2020

14 ਸਤੰਬਰ 2020 ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਥਰਸ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਇਕ 19 ਸਾਲਾ ਦਲਿਤ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚਾਰ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਦੇ ਮਰਦਾਂ ਨੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਦੀ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ^{[2] [3]}

ਹਾਥਰਸ ਜਬਰ-ਜਨਾਹ ਅਤੇ ਕਤਲ ਮਾਮਲਾ 2020
ਟਿਕਾਣਾ	ਹਾਥਰਸ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ
ਗੁਣਕ	27.60°N 78.05°E / 27.60; 78.05
ਮਿਤੀ	14 ਸਤੰਬਰ 2020 (2020-09-14)
ਹਮਲੇ ਦੀ ਕਿਸਮ	ਜਬਰ-ਜਨਾਹ[1]
ਮੌਤਾਂ	1
ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿ.	4

ਪੀੜਤ ਦੇ ਭਰਾ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲੇ 10 ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਦਾ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜਬਰਦਸਤੀ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹਲਫਨਾਮਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਥਰਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਹੈ।^{[4] [5]}

ਇਸ ਕੇਸ ਨੇ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਨਜਿੱਠਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਤੋਂ ਮੀਡੀਆ ਦਾ ਵਿਆਪਕ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਸਭ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਨਿੰਦਾ ਹੋਈ। ਸਮਾਜਿਕ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਯੋਗੀ ਆਦਿੱਤਿਆਨਾਥ ਸਰਕਾਰ ਖਿਲਾਫ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ^[6]

ਇਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਟਿੱਪਣੀ ਉਸ 19 ਸਾਲਾ ਕੁੜੀ ਦੀ ਭਾਬੀ ਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ‘‘ਅਸੀਂ ਦਲਿਤ ਹਾਂ, ਏਹੀ ਸਾਡਾ ਗੁਨਾਹ ਹੈ’’।^[7]

ਘਟਨਾ

ਇਹ ਘਟਨਾ 14 ਸਤੰਬਰ 2020 ਨੂੰ ਵਾਪਰੀ, ਜਦੋਂ ਪੀੜਤਾ, 19 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਦਲਿਤ ਲੜਕੀ (ਨਾਂ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਛੁਪਾਈ ਗਈ ਹੈ) ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਚਾਰਾ ਲੈਣ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਤ ਗਈ ਸੀ। ਚਾਰ ਆਦਮੀ ਸੰਦੀਪ, ਰਾਮੂ, ਲਵਕੁਸ਼ ਅਤੇ ਰਵੀ — ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਦੁਪੱਟਾ ਉਸ ਦੀ ਗਰਦਨ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਘੜੀਸ ਕੇ ਦੂਰ ਲੈ ਗਏ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਦੀ ਵਿੱਚ ਚੋਟ ਆਈ। ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਚਾਰੇ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਦੇ ਆਦਮੀ ਠਾਕੁਰ ਜਾਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ। ^{[8] [9]} ਹਿੰਸਾ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਦੀ ਗੰਭੀਰ ਸੱਟ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਅਧਰੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਚਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸਦੀ ਜੀਭ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀ।^{[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]} ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੇ ਲੜਕੀ ਦਾ ਗਲਾ ਘੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਸੁਣੀਆਂ ਜੋ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਪਈ ਹੋਈ ਲੱਭੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਦ ਪਾ ਥਾਣੇ ਲੈ ਜਾਇਆ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਨੁਸਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ। ^{[10] [11]} ਪੁਲਿਸ ਨੇ 20 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦਰਜ ਕੀਤੀ। ^[12] ਪੁਲਿਸ ਨੇ 22 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਪੀੜਤ ਦੇ ਬਿਆਨ ਦਰਜ ਕੀਤੇ। ^[13]

ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ 15 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਅਲੀਗੜ ਦੇ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।  ਉਸਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੁਕਸਾਨੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿਗੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਸਫਦਰਜੰਗ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਪੁਲਿਸ ਅਨੁਸਾਰ ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਦਾ ਉਸਦੇ ਦੁਪੱਟੇ ਨਾਲ ਗਲਾ ਘੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ । 29 ਸਤੰਬਰ 2020 ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ^{[14] [15] [16]}

ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸੰਦੀਪ ਅਤੇ ਲਵ ਕੁਸ਼ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਤੇ ਪੀੜਤਾ ਨੂੰ ਤੰਗ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ^[17]

ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਤਾ ਦੀ ਮੌਤ “ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਬੱਚਦਾਨੀ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਅਤੇ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਸੱਟ ਨਾਲ” ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਗਲਾ ਘੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅੰਤਮ ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ "ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੇ ਹੰਝੂ ਹੋਣ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੈ, ਪਰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।" ^{[18] [19]}

ਦਾਹ ਸਸਕਾਰ

ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਪੁਲਿਸ ਨੇ 29 ਸਤੰਬਰ 2020 ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ 2:00 ਵਜੇ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਜਾਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਏ ਬਿਨਾਂ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ^[20] ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਦੇ ਭਰਾ ਨੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ^{[21] [22] [23]} ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਕਿ ਦਾਹ ਸਸਕਾਰ ਲਈ ਪੈਟਰੋਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਏਡੀਜੀ (ਕਾਨੂੰਨ ਵਿਵਸਥਾ) ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਲਈ ਗਈ ਸੀ। ^[24]

ਜਬਰੀ ਸਸਕਾਰ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਕਰਕੇ ਅਲਾਹਾਬਾਦ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਨੂੰ ਅਜਖ਼ੁਦ ਨੋਟਿਸ ਲਿਆ। ਬੈਂਚ ਨੇ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਲਈ ਵੀ ਕਿਹਾ। ^[25] ਬੈਂਚ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, "ਜਿਹੜੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਪੀੜਤ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 29.09.2020 ਨੂੰ ਵਾਪਰੀਆਂ ਸਨ, ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਸਾਡੀ ਜ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਸਦਮਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।" ^[26]

ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ

ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਖ਼ਬਰਾਂ ਆਉਣ ਤੇ ਪੁਲੀਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਝੂਠ ਅਤੇ ਅਫਵਾਹ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ।^[27][28][29]ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਯੂ ਪੀ ਦੇ ਇਕ ਸੀਨੀਅਰ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਫੌਰੈਂਸਿਕ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਨਮੂਨਿਆਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ੁਕਰਾਣੂ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ "ਜਾਤੀ ਅਧਾਰਤ ਤਣਾਅ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ' ਤੋੜਿਆ-ਮਰੋੜਿਆ' ਸੀ। ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਫੋਰੈਂਸਿਕ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਤਾ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ।^[30][31]ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸਬੂਤ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਦਿਸ਼ਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਕ੍ਰਾਣੂਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਸਿਰਫ ਤਾਂ ਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੇ ਹਮਲਾ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ। ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ੁਕਰਾਣੂਆਂ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ ਵੀਰਜ ਲਈ ਜਾਂਚ ਲਈ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਫੋਰੈਂਸਿਕ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ “ਕੋਈ ਵੀਰਜ ਜਾਂ ਵੀਰਜ ਨਿਕਾਸ” ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ;^[32] ਬੀ ਬੀ ਸੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ "ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੂੰ ਨਤੀਜੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਚਲੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਵੀਰਜ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਜਾਂ ਗੈਰ ਹਾਜ਼ਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦਾ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ। ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਹੋਰ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਬੂਤਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।"^[33]ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਦਬਾਅ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਇਕ ਵੀਡੀਓ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਾਥਰਸ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ ਪਰਿਵਾਰ 'ਤੇ ਦਬਾਅ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ "ਆਪਣੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜੋ ਨਾ। ਇਹ ਮੀਡੀਆ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕੁਝ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ। ਅੱਧੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ, ਬਾਕੀ 2- 3 ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ। ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਖੜੇ ਹਾਂ. . ਹੁਣ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਗਵਾਹੀ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ .... "

^[34]3 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਸਣੇ ਪੰਜ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।^[35]ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਯੋਗੀ ਆਦਿੱਤਿਆਨਾਥ ਨੇ ਹਾਥਰਸ ’ਚ 19 ਸਾਲਾ ਦਲਿਤ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਕਥਿਤ ਜਬਰ ਜਨਾਹ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਸੀਬੀਆਈ ਜਾਂਚ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤੇ^[36]।

ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ

ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ, ਸੰਗਠਨਾਂ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵਿਆਪਕ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।^[37]ਕਾਂਗਰਸ ਆਗੂ ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਤੇ ਪ੍ਰਿਯੰਕਾ ਗਾਂਧੀ ਵਾਡਰਾ ਨੇ ਹਾਥਰਸ ਘਟਨਾ ਦੇ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਨਸਾਫ਼ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਗੇ।^[38]

ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਅਸਥੀਆਂ ਜਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੌਸਲਾ ਕੀਤਾ।^[39]ਦੇਸ਼ ’ਚ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਵੱਧਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ’ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਰਦਿਆਂ ਭਾਰਤ ’ਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਥਰਸ ਤੇ ਬਲਰਾਮਪੁਰ ’ਚ ਕਥਿਤ ਤੌਰ ’ਤੇ ਜਬਰ ਜਨਾਹ ਤੇ ਹੱਤਿਆ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹਨ ਕਿ ਸਮਾਜ ਦੇ ਵਾਂਝੇ ਵਰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਖਤਰਾ ਵੱਧ ਹੈ।^[40]ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਿਆਸੀ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਲੋਕਾਂ ’ਚ ਇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਤਾ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਜ਼ੁਲਮ ਨੂੰ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਸਹਿ ਲਵੇ; ਸਰਕਾਰ ਇਹ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਰਕੁਨ, ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਣ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਨਾਲ ਜਾਤੀਵਾਦੀ ਜਜ਼ਬੇ ਭੜਕ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਾਤੀਵਾਦੀ ਜਜ਼ਬੇ ਤਾਂ ਇਸ ਲਈ ਭੜਕ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ’ਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਰਕੋ ਟੈਸਟ ਕਰਾਉਣ ਜਿਹੇ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ।^[41]ਇਹ ਵੀ ਆਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿਚ ਇਨਸਾਫ਼ ਲਈ ਸਮਾਜਿਕ ਦਬਾਉ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਕੇਵਲ ‘ਬੇਟੀ-ਬਚਾਓ, ਬੇਟੀ ਪੜ੍ਹਾਓ’ ਦੀ ਨਾਹਰੇਬਾਜ਼ੀ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਔਰਤ ਵਿਰੋਧੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਉਪਰਾਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।^[42]