Loading AI tools
rodzina żółwi z ciepłych mórz i oceanów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żółwie morskie[2] (Cheloniidae) – rodzina żółwi z podrzędu żółwi skrytoszyjnych.
Osobniki osiągają długość od 58[3] do 140 cm i masę ciała do 500 kg. Karapaks jest normalnie wykształcony, plastron trochę zredukowany, na końcu szczęki nie mają dzioba[4]. Pancerz jest dość płaski, opływowy i pokryty w całości dużymi, rogowymi płytami. Pomiędzy kostnymi płytami (w obu częściach) występują szerokie szczeliny wypełnione włóknistą skórą, dzięki czemu pancerz waży znacznie mniej, nie tracąc przy tym swej wytrzymałości[5]. Wszystkie kończyny przekształcone w szerokie, płaskie wiosła (przy czym przednie są silniejsze niż tylne[5]). Pływają, zamaszyście uderzając przednimi odnóżami pływnymi niczym ptaki skrzydłami. Tylne odnóża pływne działają jak stery w łodzi, utrzymując lub zmieniając kierunek. To jedyne żółwie, które nie mogą wciągnąć głowy, nóg i ogona do skorupy.
Często u żółwi morskich wychodzących na ląd w celu złożenia jaj obserwuje się wydzielinę z oczodołu. Wydaje się, że żółwie płaczą. W rzeczywistości żółwie, jak inne gady czy też ptaki żyjące w środowisku morskim, posiadają gruczoł solny. Gruczoł ten odpowiedzialny jest za wydalanie z organizmu nadmiaru soli[6].
Gatunki należące do tej rodziny odnotowywane są we wszystkich ciepłych i o umiarkowanej temperaturze morzach i oceanach świata[7]. Całe życie spędzają w wodzie, a jedynie samice na krótki czas wychodzą na ląd w celu złożenia jaj. Większość życia spędzają na otwartych wodach, a jedynie od czasu do czasu są spotykane w pobliżu raf.
Poszczególne gatunki znacznie różnią się od siebie rozmiarem, jednakże istnieją podobieństwa w diecie i środowisku. Większość żółwi morskich jest mięsożernych i preferuje ciepłe, przybrzeżne środowiska morskie. Dorosłe i młode żółwie oliwkowe (Lepidochelys olivacea) są w większości pelagiczne (tj. zamieszkują otwarty ocean), ale często spotykane są też w rejonach przybrzeżnych, takich jak zatoki i ujścia rzek. Żółw oliwkowy i jego krewny, żółw zatokowy (L. kempii), są małe i mają szerokie, zaokrąglone karapaksy. W wieku dorosłym oba gatunki mają karapaksy o długości około 58–78 cm. Są głównie mięsożerne i zjadają szeroką gamę skorupiaków i mięczaków[3].
Dorosłe żółwie karetta (Caretta caretta) i żółwie jadalne (Chelonia mydas) mają karapaksy o długości od 0,9 do 1,2 metra. Karetta jest mięsożerna i preferuje przybrzeżne środowiska morskie. Ma proporcjonalnie największą głowę z żółwi morskich; ta cecha może być adaptacją zwiększającą siłę jego szczęki w celu zmiażdżenia skorup dużych mięczaków, takich jak zwójki. Żółw jadalny występuje w ciepłych wodach przybrzeżnych na całym świecie; jednak, w przeciwieństwie do innych żółwi morskich, jest on głównie roślinożerny i żywi się algami lub trawami morskimi[3].
Żółw szylkretowy (Eretmochelys imbricata) jest przeważnie gatunkiem tropikalnym i często występuje w siedliskach raf koralowych, gdzie żeruje na gąbkach i różnych innych bezkręgowcach. Żółw natator (Natator depressus) występuje na morzach między Australią a Nową Gwineą; żywi się również różnymi bezkręgowcami. Karapaksy dorosłych obu gatunków mają od 90 do 100 cm[3].
Do rodziny należą następujące rodzaje[7][8]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.