7 Batalion Pancerny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
7 Batalion Pancerny (7 bpanc) – oddział broni pancernych Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Odznaka pamiątkowa 7 bpanc | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1935 |
Rozformowanie |
1939 |
Tradycje | |
Święto |
1 czerwca[uwaga 1] |
Nadanie sztandaru |
1938 |
Dowódcy | |
Ostatni |
ppłk Piotr Rudzki |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Zamknij
Batalion był jednostką wojskową istniejącą w okresie pokoju i spełniająca zadania mobilizacyjne wobec oddziałów i pododdziałów broni pancernej. Spełniał również zadania organizacyjne i szkoleniowe. Batalion stacjonował w garnizonie Grodno, a wydzielona kompania czołgów TK w garnizonie Wilno[1]. Na swoim wyposażeniu posiadał 79 czołgów TKS i 25 wozów pancernych wz.34. Batalion należał do typu I[2]. W 1939, po zmobilizowaniu jednostek przewidzianych planem mobilizacyjnym, został rozwiązany.