Loading AI tools
polski emigracyjny historyk wojskowości Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Tymoteusz Sawczyński (ur. 22 sierpnia 1892 we Lwowie, zm. 19 marca 1975 w Londynie) – polski historyk wojskowości, pułkownik artylerii Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych.
Adam Sawczyński (przed 1933) | |
pułkownik artylerii | |
Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1892 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 marca 1975 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
2 Dywizjon Artylerii Konnej |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu artylerii |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Urodził się 22 sierpnia 1892 we Lwowie jako syn Henryka[1]. Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego.
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 12 pułku artylerii polowej. 1 marca 1924 roku, jako major rezerwy powołany do służby czynnej został przesunięty ze stanowiska dowódcy baterii na stanowisko dowódcy I dywizjonu 12 pułku artylerii polowej w Złoczowie[2][3]. 23 stycznia 1928 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 15. lokatą w korpusie oficerów artylerii[4]. W 1928 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu i wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 baterii szkolnej. W następnym roku został dowódcą dywizjonu szkolnego w Szkole Podchorążych Artylerii[5][6]. Z dniem 1 września 1931 roku został przeniesiony do 2 dywizjonu artylerii konnej w Dubnie na stanowisko dowódcy dywizjonu[7]. W 1934 roku został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie na stanowisko wykładowcy[8]. 4 lipca 1935 roku został dowódcą 18 pułku artylerii lekkiej w Ostrowi Mazowieckiej[9]. Pułkiem dowodził do 16 czerwca 1936 roku[10]. Na pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Przez kolejne trzy lata pełnił służbę na stanowisku komendanta Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był dowódcą artylerii dywizyjnej 41 Dywizji Piechoty (rezerwowej). Następnie przebywał w niewoli niemieckiej w oflagu II C Woldenberg. Był tam czynny w konspiracji obozowej – wykładał historię wojen i wojskowości w tajnym kształceniu obozowym.
Po wojnie udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii. Doktorat obronił w 1967 (Polskie siły zbrojne - kampania wrześniowa) pod kierunkiem Mariana Kukiela na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. na tej uczelni był wykładowcą historii nowożytnej[11]. Zajmował się historią wojskowości polskiej XVI i XVII wieku a także polskim czynem zbrojnym w okresie II wojny światowej. Członek Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. W. Sikorskiego. Pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii[11].
Zmarł 19 marca 1975 w Londynie. Pochowany na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC10-12-5)[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.