Ambasada Bułgarii w Warszawie

Ambasada Bułgarii w Warszawie (bułg. Посолство на Република България, Полша) – placówka dyplomatyczna Republiki Bułgarii znajdująca się w Warszawie przy Al. Ujazdowskich 33/35.

Ambasada Bułgarii w Warszawie

Посолство на Република България, Полша

Pałacyk Dziewulskich w Warszawie, siedziba Ambasady Bułgarii
Państwo	Polska
Data utworzenia	1918, 1945
Ambasador	Margarita Ganeva[1]
Zatrudnienie	7+[2]
Adres
Al. Ujazdowskie 33-35 00-540 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy Ambasada Bułgarii w Warszawie
Położenie na mapie Polski Ambasada Bułgarii w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ambasada Bułgarii w Warszawie
52°13′30,80″N 21°01′24,51″E
Strona internetowa

Szyld Ambasady

Ambasador Bułgarii w Warszawie akredytowany jest także w Republice Łotewskiej^[3].

Podział organizacyjny

W skład przedstawicielstwa wchodzą:

• Biuro Attaché Wojskowego
• Biuro Radcy Handlowego
• Bułgarski Instytut Kultury (bułg. Българският културен институт)

Historia stosunków dyplomatycznych oraz siedziby

W okresie międzywojennym

Stosunki dyplomatyczne pomiędzy Bułgarią i Polską nawiązano w 1918. Pierwsze przedstawicielstwo tego kraju w Warszawie otwarto w 1919. Np. w latach 1923^[4]-1925 funkcjonowało poselstwo w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42-44, następnie w kamienicy Elbina przy ul. Świętokrzyskiej 35 (1925-1927), w pałacyku Karnickich w Al. Ujazdowskich 39 (1927-1937) i pałacyku Dziewulskich w Al. Ujazdowskich 33 (1938-1939). Poselstwo zlikwidowano w 1941.

W okresie Wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.

Wydział Handlowy mieścił się w al. Frascati 1 (1938).

Bułgaria utrzymywała też konsulaty:

• w Gdańsku: przy Große Wollwebergasse 19 (ob. ul. Tkacka) (1934-1938), Langer Markt 19 (Długi Targ) (1940-1942), w siedzibie filii Deutsche Bank
• we Wrocławiu: w „Hälpausche Villa” przy Vogelweide 186, ob. ul. Mikołaja Kopernika (1924-1927), Westendstraße 3-13, ob. ul. Zachodnia (1927-), Grabschenstraße 269/81, ob. ul. Grabiszyńska, Albrechtstraße 35, ob. ul. Wita Stwosza (1939-1944)

Okres po II wojnie światowej

Po II wojnie światowej stosunki przywrócono już w 1945. Początkowo poselstwo było zlokalizowane w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 45 (1945-1946); w 1948 przedstawicielstwu nadano rangę ambasady, a pierwszy ambasador był akredytowany w 1949. Następnie ambasadę ulokowano w willi (proj. Lucjana Korngolda) Zofii Żochowskiej z Wedlów z 1936 przy ul. Słonecznej 15 (1948^[5]-1957^[6]), w której później lokatorami były ambasady – przez wiele lat Albanii (1961-2003), obecnie Luksemburga (2005-). Od początku lat pięćdziesiątych XX wieku siedzibą ambasady Bułgarii stał się ponownie, użytkowany wcześniej, zakupiony w 1946 od rodziny Dziewulskich pałacyk z 1910 w Al. Ujazdowskich 33-35^[7].

Biuro Radcy Handlowego mieściło się w Al. Jerozolimskich 37 (1950^[8]-1955^[9]), obecnie budynek nie istnieje, przy ul. Nowowawelskiej 111 (1956)^[6], któremu później zmieniono adres na al. Armii Ludowej 6 (1957)^[6], przez wiele lat w kamienicy Wolskich (arch. Leon Wolski) z około 1911 przy ul. Flory 9 (1964-1991^[10]).

Do 1989 przy Ambasadzie funkcjonowała Grupa Operacyjna MSW Bułgarii.

Od 1957 funkcjonował Bułgarski Ośrodek Kultury (Български културен център), któremu później zmieniono nazwę na Ośrodek Kultury i Informacji Bułgarskiej (Български културен и информационен център), i siedziba znajdowała się przy ul. Nowowiejskiej 6^[6], ul. Świętokrzyskiej 32 (1964-2001). Po zmianie nazwy na Bułgarski Instytut Kultury (Български културен институт), mieści się w budynku ambasady, w Al. Ujazdowskich 33/35 (2003-).

Zobacz też

• Ambasada RP w Sofii
• Konsulat Generalny Bułgarii w Gdańsku

Przypisy

1. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Listy uwierzytelniające / Ceremonia złożenia listów uwierzytelniających [online], prezydent.pl [dostęp 2021-05-31] (pol.).
2. Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-13] (pol.).
3. THE DIPLOMATIC LIST. MSZ Łotwy. [dostęp 2019-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-24)]. (ang.).
4. Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923.
5. Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1948.
6. Spis telefonów w m. st. Warszawy i województwa warszawskiego: rok 1957/58.
7. Tadeusz S. Jaroszewski: Księga pałaców Warszawy, Wydawnictwo Interpress Warszawa 1985, s. 37, ISBN 83-223-2047-7.
8. Spis telefonów Warszawskiego Okręgu Poczty i Telekomunikacji na rok 1950.
9. Spis telefonów województwa warszawskiego i m. st. Warszawy: rok 1955/56.
10. Oficjalna książka telefoniczna firm i instytucji Warszawy oraz województwa warszawskiego rok 1991.

Bibliografia

• Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
• Romuald Gelles: Konsulaty we Wrocławiu wczoraj i dziś, Wydawnictwo TW „Wratislavia”, Wrocław 1996, s. 192, ISBN 83-86221-07-0.
• Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
• Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:]